به گزارش ایرنا، مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی سال ۲۰۲۲ جهان در کلمبیا بامداد شنبه با رقابت‌های دسته فوق‌سنگین به پایان رسید و کاروان ایران موفق به کسب یک مدال طلا و ۳ نقره شد. تیم مردان ایران که سال گذشته (۲۰۲۱ تاشکند) با ۵۲۵ امتیاز به سکوی نایب قهرمانی جهان رسیده بود در مسابقات جهانی کلمبیا با کسب ۳۸۲ امتیاز جایگاهی بهتر از هفتم را کسب نکرد. در این دوره از مسابقات تنها یک وزنه‌بردار ایرانی به مدال مجموع رسید.
الهه رزاقی، پریسا نورعلی، الهام حسینی و زینب شیخ ارباب دختران وزنه‌بردار ایران در مسابقات جهانی کلمبیا بودند و حافظ قشقایی، میرمصطفی جوادی، کیانوش رستمی، رضا دهدار، مهدی کرمی، علی داودی و آیت شریفی ترکیب تیم ملی مردان را تشکیل دادند.
حاصل کار ۱۱ وزنه‌بردار ایران در مسابقات جهانی کلمبیا، کسب یک طلا و سه نقره بود. تیم ایران سال گذشته موفق به کسب ۲ طلا، سه نقره و سه برنز شده بود. البته ایران در مسابقات جهانی تاشکند با ترکیب کامل حضور پیدا کرد.
نتایج پولادمردان ایران در کلمبیا پیام‌های متفاوتی برای این رشته المپیکی در ایران داشت.
۱- کیانوش رستمی با کسب نقره یکضرب دسته ۸۹ کیلوگرم و عنوان چهارم مجموع این دسته در زمره ۶ وزنه‌بردار برتر مسابقات جهانی کلمبیا قرار گرفت.
وی موفق به کسب ۹۰۱ امتیاز شد. معرفی کیانوش به عنوان برترین پولادمرد ایران در مسابقات جهانی کلمبیا حکایت از توانمندی نسل طلایی دارد که با وجود گذشت بیش از یک دهه هنوز امید نخست این ورزش در ایران به شمار می‌روند.
رستمی که تاکنون ۲ عنوان قهرمانی جهان و ۲ مدال المپیکی را کسب کرده، امید نخست ایران برای رسیدن به بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس است. رستمی در صورتی که بتواند امتیازات لازم در گزینشی‌های المپیک کسب کند سومین حضور خود را در ادوار المپیک تجربه خواهد کرد. ملی‌پوش کرمانشاهی وزنه‌برداری ایران در المپیک ۲۰۱۲ لندن به مدال نقره دسته ۸۵ کیلوگرم و در المپیک ۲۰۱۶ ریو نیز مدال طلای این دسته را از آن خود کرد.
درخشش رستمی در بوگوتا نشان داد که فدراسیون وزنه‌برداری راه طولانی برای پرورش نسل طلایی همانند سال ۲۰۱۲ دارد و ماندگاری این نسل نیاز به اراده‌هایی همانند سهراب و رستم وزنه‌برداری ایران خواهد داشت.
۲- اعزام وزنه‌برداران زن و مرد به مسابقات جهانی با فاکتور کیفی‌گرایی انجام شد و مهره‌هایی مانند حسین سلطانی، علی هاشمی و علیرضا یوسفی به خاطر نرسیدن به رکورد مورد نظر اعضای کمیته و کادر فنی فدراسیون از اردو کنار گذاشته شدند. اما واقعیت نتایج ایران در کلمبیا هیچ تناسبی با کیفی گرایی نداشت زیرا در این دوره شاهد نتایجی مانند شانزدهم حافظ قشقایی، اوت شدن میرمصطفی جوادی و هفتم آیت شریفی بودیم که رکورد آنان در مسابقات جهانی با رکورد مدعیان دسته‌های مختلف اختلاف بسیاری داشت و حتی برخی از این وزنه‌برداران نتوانستند رکورد ورودی خود را در مسابقات جهانی تکرار کنند.
در کنار این وزنه‌برداران برخی از مدعیان ایران نیز تنها با اختلاف یک‌کیلوگرم سکوی جهانی را از دست دادند. مهدی کرمی، کیانوش رستمی و علی داودی کسانی بودند که به خاطر یک کیلوگرم اختلاف با رقیبان نتوانستند به سکوهای سه‌گانه مدالی برسند.
۳- علی داودی در کلمبیا ۲ چهره کاملا متفاوت داشت. وی با هشت کیلوگرم افزایش رکورد نسبت به المپیک ۲۰۲۰ توکیو نشان داد قدرت رقابت با بزرگان جهان را در دسته فوق سنگین را دارد و اگر وزنه ۲۵۲ کیلوگرمی را مهار کرده بود بالاتر از غول گرجستانی به مدال طلای دوضرب می‌رسید اما وی تنها این وزنه را لیفت کرد تا نشان دهد راه طولانی برای رسیدن به عنوان قهرمانی سکوی فوق سنگین جهان دارد. البته رقابت این دسته در جهانی کلمبیا کاملا متفاوت با ادوار پیشین بود. تالاخادزه غول گرجستانی در بوگوتا یکی از بدترین عملکردهای خود را به ثبت رساند اما در سوی مقابل وزنه‌بردارانی مانند علی داودی، لالایان ارمنی، گورمیناسیان بحرینی و مان اسد سوریه‌ای کاملا در قامت مدعی ظاهر شدند.
پاشنه آشیل داودی در بوگوتا حرکت یکضرب بود که دست وی را از مدال مجموع این مسابقات کوتاه کرد. داودی که بهترین رکورد خود را ۲۰۷ کیلوگرم اعلام کرده در کلمبیا تنها ۲۰۲ کیلوگرم را در یکضرب مهار کرد تا نشان دهد وزنه‌بردار دوضرب‌زن نیست. ضعف وی در حرکت یکضرب ممکن است در المپیک گریبان جوان اول وزنه‌برداری ایران را بگیرد. زیرا لالایان با ۲۱۵ کیلوگرم و گورمیناسیان با ۲۱۲ کیلوگرم اختلاف زیادی با قهرمان ایرانی‌ها دارند. این در حالی است که تالاخادزه با ۲۲۵ کیلوگرم رکورد جهانی و المپیک این حرکت را به نام خود ثبت کرده است. مان اسد از سوریه که در مسابقات قهرمانی ادوار گذشته آسیا همواره با اختلاف نسبت به داودی در جایگاه دوم قرار می‌گرفت شب گذشته تا آستانه کسب مدال دوضرب پیش رفت اما در نهایت به مدال برنز قناعت کرد.
۴- مدیریت فدراسیون وزنه‌برداری نسبت به ۶ ماه گذشته، پوست‌اندازی کرده و سعید علی‌حسینی تنها بازمانده از دوران مدیریتی علی مرادی است که عملکرد وی در قهرمانی آسیا با انتقاد برخی از اعضای کمیته فنی (حسین توکلی) مواجه شد. البته این کمیته نایب قهرمان اسبق فوق سنگین جهان را تا پایان مسابقات جهانی کلمبیا ابقا کرد اما با نتایج کنونی تضمینی برای ادامه همکاری با وی در آینده دیده نمی‌شود. علی‌حسینی ممکن است بعد از بازگشت به ایران جای خود را به یک مربی با تجربه دیگر بدهد. البته تمام این احتمالات به نظر کمیته فنی فدراسیون بستگی دارد که ریاست آن بر عهده حسین رضازاده دارنده ۲ مدال طلای المپیک در دسته فوق سنگین است.
۵- برخی از کارشناسان با طرح ادعای بالا بودن سطح فنی مسابقات جهانی کلمبیا به دنبال آن هستند که نتایج ضعیف پولادمردان ایران را در این دوره توجیه کنند. نگاهی به رکوردهای پنج دسته المپیکی این دوره از مسابقات نشان از آن دارد که اختلاف معناداری بین سطح رکوردهای این دوره با رکوردهای جهانی ۲۰۲۱ در تاشکند وجود ندارد. در مسابقات جهانی تاشکند بهترین رکورد مجموع دسته ۶۷، ۳۲۴ کیلوگرم بود که در کلمبیا این عدد به ۳۲۵ کیلوگرم رسید اما نماینده ایران تنها ۲۹۱ کیلوگرم به نام خود ثبت کرد و با قهرمان این دوره ۳۴ کیلوگرم اختلاف رکورد داشت.
در دسته ۸۱ کیلوگرم که میرمصطفی جوادی نماینده ایران بود سال گذشته کارلوس ناسار با رکورد مجموع ۳۷۴ کیلوگرم به عنوان قهرمانی رسید اما در کلمبیا «لی داین» چینی با ۳۷۲ کیلوگرم طلا را به نام خود ثبت کرد. جوادی امید اول رسیدن به سکوی مدالی در این دسته اوت کرد تا یکی از بدترین عملکردهای خود را به ثبت برساند.
المپیکی شدن دسته ۸۹ کیلوگرم موجب رقابتی شدن این دسته شد تا جایی که موجب ارتقا ۱۴ کیلوگرمی رکورد مجموع شد. سال گذشته قهرمان این دسته با ۳۷۱ کیلوگرم به مدال طلا رسید در حالی که در کلمبیا والینیا از ونزویلا با ثبت رکورد مجموع ۳۸۵ کیلوگرم قهرمان این دسته شد. رستمی نماینده کشورمان نیز در این دسته با مهار مجموع ۳۸۰ کیلوگرم، چهارم شد.
رقابتی شدن دسته ۸۹ کیلوگرم با اُفت مسابقات دسته ۹۶ همراه شد. در این دسته همانند سال گذشته لسمن پارادز به عنوان قهرمانی رسید اما رکورد مجموع وی سه کیلوگرم کمتر از سال ۲۰۲۱ بود. وی در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ تاشکند موفق به ثبت رکورد مجموع ۴۰۰ کیلوگرم شد اما در کلمبیا تنها ۳۹۷ کیلوگرم را مهار کرد تا به سکوی نخست برسد.
یکی از رقابتی‌ترین اوزان این دوره دسته ۱۰۲ کیلوگرم بود که قهرمان آن ۶ کیلوگرم کمتر از مسابقات جهانی ۲۰۲۱ ثبت کرد. فارس الباخ قطری با رکورد مجموع ۳۹۱ کیلوگرم به عنوان قهرمانی رسید در حالی که رسول معتمدی سال گذشته موفق به ثبت مجموع ۳۹۷ کیلوگرم شده بود.
در دسته ۱۰۹ کیلوگرم نیز اختلاف زیادی بین رکورد مجموع مسابقات کلمبیا با جهانی تاشکند بود. در این دسته روسلان نورالدین‌اف ازبک با ثبت مجموع ۳۹۷ کیلوگرم طلا گرفت؛ رکوردی که ۳۶ کیلوگرم کمتر از مسابقات جهانی ۲۰۲۱ تاشکند بود. مهدی کرمی نماینده ایران در این دسته ۱۱ کیلوگرم با نفر نخست مسابقات سال ۲۰۲۲ کلمبیا و ۴۷ کیلوگرم با قهرمان این دسته در مسابقات جهانی تاشکند اختلاف داشت.
در دسته فوق سنگین نیز رکورد مجموع مسابقات جهانی کلمبیا بسیار پایین‌تر از مسابقات جهانی تاشکند بود. در این دوره تالاخادزه با ثبت مجموع ۴۶۶ کیلوگرم به عنوان قهرمانی رسید در حالی که این غول گرجستانی در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ تاشکند ۴۹۲ کیلوگرم را به نام خود ثبت کرده بود. البته نماینده ایران در این دسته همچنان ۱۷ کیلوگرم با نفر اول مسابقات جهانی کلمبیا و ۴۳ کیلوگرم با رکورد تالاخادزه در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ ازبکستان اختلاف داشت.
۶- سجاد انوشیروانی به عنوان سرپرست فدراسیون و مدعی اول رسیدن به کرسی ریاست وزنه‌برداری در خلال مسابقات جهانی کلمبیا جملاتی را به زبان آورد که به نوعی وعده به آینده است. او اعلام کرد که از سال ۲۰۲۵ منتظر درخشش پولادمردان در مسابقات جهانی و المپیک باشید. وعده سال ۲۰۲۵ نشان از آن دارد که انوشیروانی نسبت به عملکرد شمار زیادی از نسل کنونی وزنه‌برداری ایران ناامید شده و به دنبال ساختن نسلی است که بتواند موفقیت این رشته را در یک دهه وزنه‌برداری تضمین کند. البته انوشیروانی در این مسیر باید به نخبگان و مدعیان وزنه‌برداری ایران نیز توجه داشته باشد. مدعیانی که اکنون تعداد آنان کم و به اندازه انگشتان ۲ دست است.
۷- پوست‌اندازی مدیریتی فدراسیون وزنه‌برداری امید را برای کسب کرسی جهانی در کلمبیا افزایش داد اما انصراف بهداد سلیمی در رقابت با فارس الباخ قطری در انتخابات کمیسیون ورزشکاران فدراسیون بین‌المللی نشان داد که ایران با کرسی بین‌المللی همچنان فاصله زیادی دارد و ممکن است جایگاه ایران نیز در قاره کهن در خطر باشد. بنا بر اعلام سجاد انوشیروانی قرار است حسین رضازاده به نمایندگی از ایران برای یکی از کرسی‌های این کنفدراسیون کاندیدا شود. البته این مهم در حالی است که با وجود گذشت ۶ ماه از سرپرستی انوشیروانی بر فدراسیون وزنه‌برداری هنوز زمان برگزاری انتخابات ریاست این رشته المپیکی مشخص نیست.
نظر شما