به گزارش خبرنگار ایرنا، با کوتاه شدن سایه پاییز در بلندترین شب سال برگ های زرد از فراز درختان نقش زمین می شوند تا خش خشِ آنان در صدای پای زمستان بیامیزد و مقدم برف و باران و بوران را گرامی بدارد.
یلدا این بلندترین شب ایرانی همه ساله در سی امین روز از نهمین ماه سال پکری و پژاره پاییز را بدرقه و خود با هزار کرشمه و کولاک و کرامت بر سریر سخت و سوز سرما تکیه می کند تا نغمه آب و شعله های آبی گاز به احترامش به پاخیزند و کُرسی و کجاوه های خانه نیز به استقبالش حرکت کنند.
جذبه جمال و جوشش جمیل این شب شیرین محفل ایرانیان را با زینت بزرگان بالانشین مزین کرده و با پلکان خود به میهمانی خدای خوبی ها می برد.
در این شب شکیل و شادی آفرین تعارف ، تقدیم و تکریم به اوج می رسد و ارادت ، عبادت و عیادت رُخ نموده و میهمان نوازی ، انفاق ، اکرام و احترام ایرانی شُهره شهر می گردد.
در تودیع آخرین شب پاییز و تکریم نخستین روز زمستان سفره سخاوت ایرانی برپا و حرمت بزرگان برجاست و عشق انسانیت و آجیل ادب و انار افتخار توزیع می شود.
در ایرانی ترین شب سال همه خوش اند و بساط برکت ، دایره دوستی و اسباب آشتی در حضور بزرگ خاندان ایلات ، اقوام ، اتبار و عشایر گسترده و نسیم نور و نجابت زمین رهسپار آسمان امید است.
خدایا تو کریمی و خالق کردگار و رحیمی و رئوفی و رستگار ، امیری و آمرزنده ای و صاحب اختیار ، علیمی و عظیمی و خداوندگار. الهی آستان تو بلند است و آرمان ما کوتاه.
در هجرت خزان و رجعت زمستانت، نور نجابت ایرانیان را در نحوست نداری خاموش نگردان.
آمین یا رب العالمین.
نظر شما