علیرضا عبدی امروز در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه ایرنا درباره شیوه آموزش بی‌سوادان در نهضت سوادآموزی اظهار کرد: هر کس بی سواد است خود را به آموزش و پرورش منطقه معرفی کند.
وی افزود: در منطقه کارشناس حوزه سواد داریم که افراد بی‌سواد را راهنمایی می‌کند، یک گزینه آموزش از مسیر معلم و آموزش‌دهنده و گزینه دیگر یادگیری از طریق اطرافیان فرد بی‌سواد است.
معاون وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: در منطقه به فرد کمک می‌شود تا روش مناسب برای آموزش را انتخاب کنند.
عبدی همچنین درباره طرح‌های پیشین سوادآموزی گفت: زمان پیش از انقلاب ۵ طرح مختلف در حوزه بزرگسالان اتفاق افتاد که هیچ‌کدام موفق نبود، اکابر و پیکار با بی‌سوادی نمونه‌ای از این طرح‌ها بود اما پس از انقلاب فقط یک طرح نهضت سوادآموزی را داریم.
فعالیت ۱۰۰ مرکز یادگیری محلی
وی همچنین درباره مراکز یادگیری محلی توضیح داد: ۱۰۰ مرکز یادگیری محلی برای محله‌هایی ایجاد شده است که جمعیت بی‌سوادی بالاست.
معاون وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: می‌خواهیم در کنار بی‌سوادی، با سوادی مهارت پایه را هم توسعه دهیم بنابراین در این مناطق این طراحی راه اندازی شد.
عبدی افزود: در این طرح از ظرفیت مردمی و افرادی که می‌خواهند در حوزه سواد کار کنند، می‌توانند دراین سازمان مردم نهاد به اسم مراکز یادگیری محلی حاضر شوند.
به گزارش ایرنا، یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و با توجه به اهمیت و ضرورت سوادآموزی، به فرمان امام خمینی(ره)، در دی‌ماه ۱۳۵۸ نهضت سوادآموزی تأسیس شد. در اولین اساسنامه نهضت سوادآموزی، هدف از تشکیل این نهاد از بین بردن بی سوادی در کشور اعلام شد. به صورتی که حداکثر تا ۳ سال دیگر بتوان میزان باسوادی را از مرز ۹۰ درصد بالاتر برد. براساس این طرح لازم بود هر سال حداقل ۳ میلیون نفر از افراد بی‌سواد کشور باسواد شوند.
در طول سالهای ۶۱-۵۸ پس از صدور فرمان تاریخی حضرت امام «رحمۀ الله علیه» هسته مرکزی نهضت سوادآموزی با حضور نمایندگان آموزش و پرورش، جهاد سازندگی، نماینده روحانیت، جهاد دانشگاهی شکل گرفت و به صورت شورایی اداره می شد و این نهاد عهده دار تشکیل کلاس های سوادآموزی بود. در این مدت سازمان نهضت سواد آموزی، ساختار تشکیلاتی مختلفی را تجربه نمود که تمامی این ساختارها بر مبنای توزیع وظایف و مسئولیت‌ها طراحی شده بود.
در سال ۱۳۶۳ با هدف تقویت و توسعه برنامه‌های مبارزه با بی سوادی در کشور اساسنامه سازمان در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید که در آن وظیفه اصلی نهضت آموزش بزرگسالان در حد خواندن، نوشتن و آموختن حساب با استفاده از ابزارهای هنری و تشویق و ترغیب بی‌سوادان و کم‌سوادان در یادگیری بیشتر جمعیت بی‌سواد کشور تعیین شد.
همچنین در این سال با طرح موضوع در شورای عالی آموزش و پرورش بحث ارزش برابری مدارک تحصیلی در مقایسه با نظام رسمی در آموزش و پرورش مطرح شد و لزوم تدوین دوره‌ای با عنوان دوره پایانی که مخاطبین علاقمند به ادامه تحصیل را بتواند به نظام رسمی کشور متصل کند، ضرورت پیدا کرد.
نظر شما