رییس جمهوری الجزایر آشتی با مغرب را رد کرد

به گزارش ایرنا، تبون در بخشی از مصاحبه با روزنامه فرانسوی فیگارو که روز جمعه در رسانه های عربی از جمله پایگاه خبری موزاییک تونس و روزنامه الخبر الجزایر بازنشر شد، گفت: قطع روابط کشورش با مغرب جایگزین جنگ است و میانجیگری میان ما امکان پذیر نیست چرا که یک دشمنی دائمی از سوی همسایه علیه ما جریان دارد.

وی افزود: عامل مشکل روابط دو کشور، رژیم مغرب است و نه مردم این کشور، و هم اکنون حدود ۸۰ هزار مغربی در الجزایر زندگی می کنند.

تبون درباره درخشش تیم ملی مغرب در جام جهانی گفت: من تیم ملی فوتبال مغرب را بخاطر افتخارآفرینی برای فوتبال مغرب عربی و جهان عرب در جام جهانی تشویق کردم، همانطور که مردم مغرب، تیم الجزایر را در جام آفریقا تشویق کردند.

وی در مورد سوالی درباره افول وضعیت (تدریس) زبان فرانسه در الجزایر گفت: زبان فرانسوی به الجزایری ها تحمیل نخواهد شد و انتخاب با خانواده های الجزایری است.

وی همچنین از سفر رسمی خود به فرانسه در سال ۲۰۲۳ میلادی خبر داد.

الجزایر در ۲۴ اوت ۲۰۲۱ (دوم شهریور ۱۴۰۰) اعلام کرد که به دلیل « اتخاذ اقدامات خصمانه» از سوی رباط مناسبات دیپلماتیک خود با مغرب را قطع کرده است، مغرب از اقدامات یاد شده به عنوان «بهانه‌های پوچ و بی اساس» نام برد.

موضوع سرنوشت صحرای باختری میان الحاق به مغرب یا استقلال کامل، مهمترین اختلاف تاریخی میان الجزایر و مغرب است.

الجزایر می گوید که در چارچوب قطعنامه های سازمان ملل متحد و "طرح جیمز بیکر" نماینده ویژه اسبق دبیرکل این سازمان در خصوص برگزاری همه پرسی در صحرای باختری حمایت می کند اما مغرب، صحرا را بخشی از خاک خود می داند.

صحرای باختری با 266 هزار کیلومتر وسعت از شمال به مغرب، از جنوب و شرق به موریتانی، از غرب به اقیانوس اطلس و در بخش شمال شرقی با الجزایر همسایه است. این منطقه پس از خروج استعمارگران اسپانیا در سال ۱۹۷۶ به استقلال دست یافت و جبهه پولیساریو اداره این منطقه ژئو استراتژیک را به دست گرفت.

دولت وقت مغرب پس از خروج اسپانیا از صحرای باختری تلاش کرد تا این منطقه ژئواستراتژیک و نیز موریتانی را به خاک خود ضمیمه کند. ازسوی دیگر بازیگران سیاسی وقت الجزایر نیز به دولت موریتانی کمک کردند تا از تمامیت ارضی و حاکمیت خود در برابر مغرب دفاع کند و همین موضوع اختلاف میان رباط و الجزیره را شدیدتر کرد.

الجزایر همچنین در سال ۱۹۶۸ برای حمایت بیشتر از موریتانی در مقابله با سلطه طلبی مغرب، اسکناس های موریتانی را در الجزایر چاپ می کرد و این موضوع خشم دولتمردان وقت رباط را افزایش داد. مغرب پس از ناکامی در دستیابی به خاک موریتانی نیز همواره منطقه صحرای باختری را بخشی از خاک خود می داند و پافشاری آنها در این خصوص مناسبات رباط و الجزیره را گاه گل آلود و اغلب موارد بحرانی نگهداشته است./