به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «سای تک دیلی»، این یک باور رایج است که نفس عمیق در شرایط پر استرس موجب آرام شدن ما می‌شود، اما اکنون پروفسور «میکا آلن» از بخش پزشکی بالینی دانشگاه «آرهوس» در دانمارک گام‌های مهمی در زمینه فهم رابطه بین نفس کشیدن و مغز برداشته است.
آلن و تیم تحقیقاتی او با ترکیب نتایج حاصل از مطالعات متعدد روی تصویربرداری از مغز جوندگان، میمون‌ها و انسان‌ها، یک مدل محاسباتی تهیه کردند که توضیح می‌دهد چگونه الگوهای تنفسی ما می‌توانند انتظارات مغز را شکل دهد.
پروفسور میکا آلن توضیح داد: آنچه ما دریافتیم این است که در انواع مختلف کارها و حیوانات، ریتم‌های مغز ارتباط نزدیکی با ریتم تنفس ما دارند. ما در زمان «دم» نسبت به دنیای بیرون حساس‌تر هستیم، در حالی که در زمان «بازدم» توجه مغز (به بیرون) کم می‌شود.
وی افزود: این موضوع با نحوه استفاده از تنفس در برخی ورزش‌های شدید همخوانی دارد. برای مثال، تیراندازان حرفه‌ای آموزش دیده‌اند که ماشه را در انتهای بازدم بکشند.» به گفته میکا آلن، این مطالعه نشان داد که تنفس چیزی بیش از کاری است که برای زنده ماندن انجام می‌دهیم.
«این یافته نشان می دهد مغز و تنفس به گونه ای در هم تنیده شده اند که بسیار فراتر از بقا است و در واقع بر احساسات و توجه ما و نحوه پردازش دنیای خارج تاثیر می‌گذارد. مدل ما حاکی از وجود یک مکانیزم مشترک در مغز است که ریتم تنفس را به این رویدادها مرتبط می کند.
تنفس می‌تواند بر سلامت فکری (روانی) ما تاثیرگذار باشد
درک اینکه تنفس چگونه به مغز شکل می‌دهد و در نتیجه، خلق و خو، افکار و رفتارهای ما را تعیین می‌کند، یک هدف مهم به منظور پیشگیری و درمان بهتر بیماری های روانی است.
به گفته آلن، دشواری تنفس با افزایش بسیار زیاد خطر اختلالات خُلقی مانند اضطراب و افسردگی مرتبط است. ما می دانیم که تنفس، بیماری تنفسی و اختلالات روانپزشکی ارتباط نزدیکی با هم دارند. مطالعه ما این احتمال را افزایش می‌دهد که درمان‌های بعدی برای این اختلالات ممکن است در ایجاد راه‌های جدیدی برای تنظیم مجدد ریتم‌های مغز و بدن، به‌جای درمان مجزای هر یک از آنها، یافت شود.
تثبیت ذهن ما از طریق تنفس یک تاکتیک شناخته شده و مورد استفاده در بسیاری از سنت‌ها مانند یوگا و مراقبت (مدیتیشن) است. مطالعه جدید روشن می‌کند که مغز چگونه این کار را ممکن می‌سازد. این (مطالعه) نشان می دهد سه مسیر در مغز وجود دارد که این تعامل (تراکنش) بین تنفس و فعالیت مغز را کنترل می کنند.
این مطالعه جدید به محققان هدف جدیدی برای مطالعات آینده در مورد افراد مبتلا به اختلالات تنفسی یا خُلقی می دهد؛ میکا آلن و گروهش از همین الان پروژه‌های جدیدی را بر اساس این مطالعه آغاز کرده اند.
آلن گفت: ما ترکیبی از تصویربرداری عصبی انسان و حیوان را برای درک بهتر چگونگی تاثیر تنفس بر مغز مورد استفاده قرار خواهیم داد و همچنین چگونگی تاثیر داروهای مختلف بر تراکنش تنفس و مغز را بررسی خواهیم کرد.
نظر شما