حسین عسگری روز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا، تصریح کرد: شرایط دوچرخهسواری این روزها خوب نیست. در شرایطی که همه تیمها خودشان را آماده حضور در رقابتهای آسیایی و کسب سهمیه المپیک میکنند برخی افراد برای رسیدن به منافع شخصی حاضرند هر کاری را کرده و هر حرفی را بزنند تا به نوعی در جنگی که راه افتاده، بازنده نباشند.
وی ادامه داد: در این ایام همه فکر و تمرکز دوچرخهسواری باید بر روی مسابقات پیشرو، اردوها، برنامهریزی برای کسب سهمیه المپیک و مسایلی از این دست باشد اما فدراسیون مدتهاست در بلاتکلیفی به سر میبرد و این نتیجهای جز نابودی زحمات و تلاش ورزشکاران و قهرمانان ندارد.
این رکابزن قدیمی کشورمان گفت: چیزهایی را در این مدت دیدم که باور کردنی نیست، افرادی که در گذشته با هم بودند و کار میکردند الان در مقابل هم موضعگیری میکنند. ورزش ایران از استعدادهای ناب دوچرخهسواری لبریز است اما متاسفانه در سالهای گذشته به گونهای رفتار کردیم که نه انگیزهای باقی مانده و نه رکابزنی تمایل به ورزش قهرمانی دارد.
عسگری یادآور شد: فدراسیون دوچرخهسواری نیازمند بودجه و پول مشخص و معین است تا در کنار برنامهریزی بتوان این ورزش را رشد و توسعه داد. به نظر من افرادی باید به دوچرخهسواری بیایند که منابع مالی و حامیان مالی را وارد این رشته کنند.
او ادامه داد: در مدت زمانی که انصاری سرپرست فدراسیون بود، روزی از من در مورد شرایط و نحوه مسابقات و تورهای خارجی پرسید که چرا با این کیفیت بالا برگزار میشود و من هم دلایل آن را گفتم. همان موقع دستور دارد این روند در یکی از تیمهای دوچرخهسواری فراهم شود و حتی به فکر این بود که در ادامه شرایط حضور در «تور دو فرانس» را هم مهیا کند اما رفت و این مساله هم نیمه تمام ماند. او برای توسعه دوچرخهسواری به راحتی تصمیم میگرفت و اگر لازم بود هزینهای برای موفقیت دوچرخهسواری انجام شود دریغ نمیکرد.
وی تاکید کرد: فردی که به دوچرخهسواری میآید باید حداقل در سال رقمی بالغ بر ۳۰ میلیارد تومان را همراه خود بیاورد و دارای دانش و تجربه در این رشته المپیکی باشد.
ثبت نام از داوطلبان احراز پست ریاست فدراسیون دوچرخهسواری انجام شده و پاسخ استعلام از مراجع نظارتی اعلام وصول شده و انتخابات این فدراسیون قرار است در تاریخ ۳۰ بهمن ماه برگزار شود.
عسگری در خصوص اینکه چه کسی در این برهه میتواند دوچرخهسواری را از این بحران نجات دهد، پاسخ داد: دوست ندارم پشت سر افرادی که بودند و کار کردند حرف بزنم اما اعتقاد دارم وقتی فردی میرود باید برود، آنهایی که بودند برای دوچرخهسواری چه کردند که حالا سودای بازگشت دارند؟ آیا میتوانند منابع مالی که گفته شد را به دوچرخهسواری بیاورند؟ به همین ۱۰ سال اخیر نگاه کنید، زیرساختهای دوچرخهسواری کجاست و چه شد؟ در این ایام انگیزهها را از دست دادیم و کار خیلی سخت شده است هر چند هنوز ورزشکاران بسیاری را داریم که میتوانند برای ایران کسب افتخار کنند اما باید شرایط برایشان مهیا باشد.
رکابزن ۴۷ ساله کشورمان تاکید کرد: حاشیههایی که ایجاد شده به سود دوچرخهسواری نیست و دود آن فقط به چشم قهرمانان و ورزشکارن میرود. امیدوارم هر چه هست به خیر باشد و در مجع فدراسیون شاهد انتخاب اصلحترین فرد برای سکانداری این فدراسیون باشیم.
نظر شما