صداهایی که گرفت

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، برای حضور در سانس ۲۲، از ساعت ۲۰:۳۰ حرکت می‌کنم. با اینکه می‌دانم فاصله خانه تا نمایشگاه، در ترافیک پنج‌شنبه شب، حداکثر ۴۰ دقیقه است اما برای احتیاط، زودتر حرکت می‌کنم اما ترافیک اطراف نمایشگاه سبب می‌شود تا ساعت ۲۲:۲۰ به سالن برسم. زانکو هنوز نیامده و جمعیت در حال پیدا کردن صندلی‌های خود هستند.

برخلاف آنچه تصور می‌کنم، جمعیت ساکت نیست و تعدادی از آنها با موسیقی پیش از ورود ارکستر، شادی می‌کنند. بالاخره در ساعت ۲۲:۳۰ اعضای ارکستر ورود می‌کنند؛ یک اوورتور بی‌ربط به آهنگ مثلا اجرا می‌کنند و ناگهان با مشخص شدن اینکه آهنگ اول امشب، مثلا است، سالن روی هوا می‌رود. زانکو درحالی که می‌خواند، از پشت‌صحنه به روی سن می‌آید و صدای جیغ‌ حضار، چندبرابر می‌شود.

یک اجرای اول قابل قبول

این اجرا، علیرغم اینکه اولین اجرای کنسرت طی ۶ ماه اخیر است، اولین اجرای خواننده نیز محسوب می‌شود. خیلی تلاش کرد تا ریتم کنسرت نیفتد. مدام از حضار می‌خواست تا همراهی کنند. شاید اشکالی که می‌شد به این کنسرت گرفت، به‌مانند ۹۹ درصد کنسرت‌های دیگر داخل کشور، مشکل صدا بود که سبب می‌شد تا در برخی قطعات، صدای خواننده به‌درستی به شنونده منتقل نشود.

این مشکل علی‌الخصوص برای آهنگ‌هایی که گیتار برقی داشت، دوچندان می‌شد. در ارکستر، ۳ گیتاریست به نواختن گیتار برقی مشغول بودند. ساکسیفون هم بود و با توجه به اینکه زانکو، پلی‌بک نکرد و اجرای زنده داشت، باید حواسش به این مشکل می‌بود که البته تجربه اول بود و طبیعی است که از این دست مشکلات، در اجرای نخست هر خواننده‌ای اتفاق می‌افتد.

تشویق به همخوانی

زانکو، نشان داد که توجه درستی به روان‌شناسی مخاطب دارد. از همان ابتدا، میکروفن را به سمت مردم گرفت. اینجا بود که عده‌ای، آهنگ را جلو و عقب می‌خواندند و برخی هم اصلا آن قسمت قطعه را حفظ نبودند و همین، شادی فضای سالن را بیشتر می‌کرد. این اتفاق، تقریبا در تمامی قطعات کنسرت تکرار شد و صمیمیت خوبی را بین خواننده و مخاطبانش برقرار کرد. یک مورد از این صمیمیت، مربوط به نفر کناری من بود که می‌گفت به اصرار دخترش به این کنسرت آمده و اصلا تا به امروز، اسم زانکو را به‌عنوان خواننده نشنیده، اما وقتی کنسرت تمام شد، هم از صدای نسبتا گرفته‌اش در اثر آن جیغ کشیدن‌ها مشخص بود که از این تجربه بدش نیامده و هم عنوان کرد که باید تمام آهنگ‌های این خواننده را تهیه و گوش کند.

وقتی مردم آهنگ غمگین نمی‌خواهند

زانکو، اجرای خود را با یک آهنگ شاد آغاز کرد اما در ادامه، چند آهنگ غمگین و آرام خواند که این آهنگ‌ها، به‌مانند آهنگ شاد اول، مورد استقبال قرار نگرفت. اینجا بود که خود زانکو به مخاطبانش گفت: فهمیدم چیکار کنم تشویق بیشتر بکنین. شما آهنگ غمگین دوست ندارین و باید فقط شادش کنیم تا صدای جیغ و سوت‌ها بیشتر بشه.

در اینجا آهنگ ریتمیک چشمات رنگیه را اجرا کرد و سالن برای چندمین بار روی هوا رفت. زانکو در این کنسرت، ۲ بار آهنگ چشمات رنگیه و ۳ بار هم آهنگ مثلا را اجرا کرد که هر ۲ آهنگ، جزو کارهای شاد این خواننده است.

نکته جالب آن‌که، جمعیت هم‌چنان تقاضا داشتند تا این کارها، برای چندمین بار اجرا شود و این یعنی آن‌که، آنها همچنان دوست داشتند با این آهنگ‌ها همخوانی کرده و شادی کنند.

البته زانکو در این اجرا، یکی از کارهای جدید خود که هنوز منتشر نشده را نیز اجرا کرد که آن آهنگ نیز با استقبال خوبی از طرف مخاطبان مواجه شد.

صداهایی که گرفت

اجرای زانکو، به خوبی توانست یک تخلیه هیجانی درست را برای حضار داخل سالن ایجاد کند. وقتی کنسرت تمام شد، از صحبت‌های حضاری که مشغول خارج شدن از سالن بودند، می‌شد میزان رضایت آنها از اجرای زنده را متوجه شد و البته صداهای گرفته‌ای که مشخص بود با جو سالن، همراه شده و به این روز درآمده است.

زانکو با این کنسرت، علاوه بر اینکه نخستین اجرای زنده خود را تجربه کرد بلکه یک مانور تبلیغاتی خوبی نیز برای او به عمل آمد. در فضای بسته اجرای زنده این ماه‌ها، همین که نام زانکو، به دفعات رسانه‌ای شده، خود، بزرگ‌ترین تبلیغات برای این خواننده جوان محسوب می‌شود. البته که کسانی که به این کنسرت آمده بودند هم از اجرای این خواننده جوان رضایت داشتند و در ۴ مورد دیده شد کسانی که کمترین آشنایی با این خواننده نداشتند، بعد از اجرای زنده مصمم شدند که کارهای این خواننده را دنبال کنند.

پنجشنبه‌ای که گذشت، یک شب خاطره‌انگیز برای زانکو و مردم بود. مردمی که در طول مسیر برگشت تا درب‎های خروجی نمایشگاه، از این خواننده و اجرای او صحبت می‌کردند و خواننده‌ای که هیچ‌گاه به این اندازه، مورد توجه طیف گسترده‌ای از مردم قرار نگرفته بود و این، جادوی اجرای زنده است.