به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «سای تک دیلی»، این یافته‌ها تصورات قبلی درباره تعداد و محیط ستارگان را در کیهان به چالش می‌کشند. این تیم تحقیقاتی صدها تصویر از نور پس زمینه گرفته شده توسط دوربین شناسایی دوربرد (LORRI) در ماموریت فضایی «افق‌های جدید» ( New Horizons) سازمان فضایی «ناسا» را تجزیه و تحلیل کرده تا پس زمینه اپتیکال کیهانی (COB) – به معنی مجموع نور ساطع شده توسط ستاره‌های فراتر از کهکشان راه شیری – را محاسبه کند.
اگر درخشندگی پس زمینه اپتیکال کیهانی برابر با نور کهکشان‌های شناخته شده نباشد، حاکی از آن است که برخی منابع مفقود نور اپتیکال باید در کیهان وجود داشته باشد.«ترزا سیمونز» کارشناس فیزیک نجومی و رهبر این مطالعه گفت: ما بر اساس جمعیت کهکشان‌هایی که می‌دانیم وجود دارند و تخمین می‌زنیم چقدر نور باید تولید کنند، نور بیشتری از آنچه باید ببینیم، می‌بینیم.
وی افزود: تعیین اینکه چه چیزی آن نور (بیشتر) را تولید می‌کند می‌تواند شناخت بنیادین ما را از چگونگی شکل گیری کیهان در طول زمان تغییر دهد.
پیشتر امسال، یک تیم مستقل از دانشمندان گزارش داد که پس زمینه اپتیکال کیهانی دوبرابر آن چیزی است که در ابتدا گمان می‌رفت. آن نتایج اتفاقی نبوده است و با مشاهدات بیشتری با دوربین شناسایی دوربرد LORRI توسط تیم تحقیقاتی در این تحقیق جدید تایید و تقویت شده است.
هر چند رسیدن به اندازه گیری غیرمبهم از پس زمینه اپتیکال کیهانی از روی زمین به علت گرد و غبار بین سیارات دشوار است، فضاپیمای «افق‌های جدید» در لبه منظومه خورشیدی ما واقع شده است؛ جایی که این «پیش نما» حداقلی است و نما یا منظره واضح‌تری از این نوع مطالعه ارایه می‌دهد. دانشمندان امیدوارند ماموریت ها و ابزارهای آینده به مطالعه بیشتر درباره این اختلاف و عدم توافق (در مورد نور کیهانی) کمک کند.
نتایج این مطالعه برای انتشار در نشریه «ژورنال فیزیک نجومی» پذیرفته شده و اکنون روی ArXiv در دسترس قرار دارد.
نظر شما