به گزارش ایرنا، متن خداحافظی کارلوس کی‌روش از تیم ملی فوتبال که دیروز در صفحه شخصی او در اینستاگرام منتشر شد، پایان دوران حضور سرمربی پرتغالی در فوتبال ایران را رقم زد، مربی‌ای که تیم ملی فراز و فرودهای مختلفی را با او تجربه کرد و او توانست رکورد طولانی‌ترین دوره حضور یک سرمربی روی نیمکت ایران را به نام خودش بزند.
کی‌روش اما در حالی برای دومین بار با فوتبال ایران خداحافظی کرد که کارنامه ضعیف تیم ملی در جام‌جهانی قطر سبب شد تا کمتر کسی بابت این جدایی انتقاد کند و با توجه به مسیری که فوتبال با این سرمربی پرتغالی طی کرده بود، ضرورت یک تحول و تغییر مسیر بیشتر از همیشه احساس می‌شد.
حالا در شرایطی قرار است تیم ملی فوتبال یک دوران تازه را آغاز کند که حضور نزدیک به ۹ سال کی‌روش روی نیمکت ایران با وجود دستاوردهایی که داشت، نتوانست یک میراث ماندگار را برای فوتبال ملی ایران به یادگار بگذارد. کی‌روش اگر چه در متن خداحافظی از عبارت «میراث ملی» نام برده است که شرایط تیم ملی در حال حاضر، نشانی از به یادگاری گذاشتن ندارد.
دو باخت مقابل انگلیس و آمریکا و یک برد برابر ولز آن هم در شرایطی که این تیم ۱۰ نفره شده بود، آخرین کارنامه کی‌روش با ایران بود، کارنامه‌ای که اگر کنار نتایج سایر تیم‌های آسیایی در جام‌جهانی قطر گذاشته شود، ضعیف‌ترین نمره را می‌گیرد. در قطر در حالی تیم ملی با کی‌روش با دو باخت و یک برد مانند تمام ۵ دوره گذشته از مرحله گروهی نتوانست بالاتر بیاید که ژاپن، کره جنوبی و استرالیا سه نماینده دیگر آسیا توانستند به مرحله حذفی راه پیدا کنند. عربستان هم اگر چه نتوانست از مرحله گروهی صعود کند اما با شکست دادن آرژانتین در اولین بازی، همه را شگفت زده کرد.
مقایسه عملکردی که تیم ملی با سایر آسیایی‌ها داشت، گویای همه چیز است و نشانی از نتایجی که یک نقطه تاریخی باشد ندارد که سرمربی پرتغالی بخواهد آن را «میراث ملی» بنامد، جدا از کارنامه تیم ملی، از تیم و بازیکنانی که با انتخاب کی‌روش به جام‌جهانی رفتند هم نمی‌توان به عنوان یک میراث برای آینده تیم فوتبال ملی ایران یاد کرد.
کی‌روش در حالی به جای ۲۶ با ۲۵ بازیکن تیم ملی را به قطر برد که تیم ملی ایران با میانگین سنی بالای ۲۸ سال، یکی از پیرترین تیم‌های جام‌جهانی بود و جوان‌ترین بازیکن تیم ملی ۲۴ سال سن داشت. اکثر بازیکنانی که با کی‌روش راهی جام‌جهانی قطر شدند همان شاکله اصلی تیمی بودند که در دوره ۸ ساله حضور این سرمربی پرتغالی هم همواره به تیم ملی دعوت می‌شدند.یک تیم پیر که اکثر بازیکنان نامداراش بالای ۳۰ سال سن دارند، بدون اینکه هیچ پدیده‌ای و حتی یک بازیکن جوان و آینده‌دار در بین آنها دیده شود، چنین تیمی هیچ وقت نمی‌تواند برخلاف اغراق کی‌روش یک «میراث ملی» برای فوتبال ایران باشد.
میراث کی‌روش برای سرمربی آینده، نه یک تیم جوان و آینده‌دار و پر امید، بلکه یک ویرانه است با بازیکنانی که خیلی‌هایشان به انتهای روزهای فوتبال رسیده اند. یک میراث تاریک که سرمربی پرتغالی برای وارونه نشان دادن کارنامه‌اش در متن خداحافظی که منتشر کرده است، قصد دارد آن را یک «میراث ملی» جا بزند.
حال با رفتن کی‌روش انتظارها برای رونمایی از سرمربی جدید تیم ملی آغاز شد، مربی‌ای که باید یک تیم شکست خورده را تحویل بگیرد و برای جام ملت‌های سال آینده آماده کند، تیمی که با توجه به یک خانه تکانی احتیاج دارد، به تغییر نسلی که به خط پایان رسیده و با وجود تجربه سه دوره جام‌جهانی و دو دوره جام ملت‌ها، نتوانست یک نقطه اوج تاریخی را برای فوتبال ایران ثبت کند.
فوتبال ملی به تغییر میراث سرمربی پرتغالی احتیاج دارد، به یک دگرگونی تاایران بار دیگر به جمع مدعیان آسیایی اضافه شود، مدعیانی که بازی‌هایشان در جام‌جهانی قطر فاصله‌مان را با آنها بیشتر از همیشه آشکار کرد.
نظر شما