به گزارش ایرنا، در روز سیزدهم ماه رجب المرجب مقارن با سالروز ولادت مولی الموحدین حضرت علی ابن ابیطالب علیه السلام پرچم های سبز و رنگین در سراسر شهر ری و حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی برافراشته شد .
در جای جای این شهرستان در مساجد حسینه ها و تکایا و اماکن مقدسه از شب و روز گذشته مراسم های جشن و شادی و سرور با حضور مردم مومن و جوانان و نوجوانان برگزار شده است.
همچنین مراسم باشکوهی شب گذشته بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء در شبستان امام خمینی(ره)، با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین عظیمی و مدیحه سرایی حاج داود شفیعی برگزار شد.
همچنین در سالروز ولادت آن حضرت مصادف با شنبه ۱۵ بهمن ماه بعد از اقامه نماز جماعت ظهر و عصر در مصلای امام علی(ع)، حجت الاسلام و المسلمین قاضی عسکر تولیت این بارگاه ملکوتی به ایراد سخنرانی و حاج حمید رمضانپور به مولودی خوانی خواهند پرداخت.
مدیحه خوانی حاج حسین اناری در شام ولادت مولی الموحدین حضرت علی(ع) در شبستان امام خمینی(ره) از دیگر برنامه های این ایام بود.
معاونت امور علمی و فرهنگی آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام ضمن عرض تبریک به مناسبت سالروز ولادت با سعادت حضرت علی علیه السلام، مقدم همه عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را به این مراسم گرامی می دارد.
بنا به نوشته مورخین، امام علی(ع) در روز جمعه ۱۳ رجب سال سیام عام الفیل و در خانهی خدا متولد شدند. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف (عموی پیامبر(ص)) و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود. بنابراین امام علی(ع) از هر دو طرف هاشمی نسب است.
مادر این حضرت، خداپرست بوده و با دین حنیف ابراهیم زندگی میکرد و پیوسته به درگاه خدا مناجات کرده و تقاضا مینمود که وضع این حمل را بر او آسان گرداند. فاطمه بنت اسد، مادر امیر المؤمنین(ع)، در حالی که هنگام تولد فرزندش فرا رسیده بود به زیارت خانهی خدا رفت و گفت:
"خدایا من به تو و به آن چه از رسولان و کتابها از جانب تو آمدهاند ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم خلیل را تصدیق میکنم و اوست که این بیت عتیق را بنا نهاده است. به حق آن که این خانه را ساخته و به حق مولودی که در شکم من است ولادت او را بر من آسان گردان"
در این هنگام به فرمان خدا، دیوارهای خانهی خدا (کعبه) شکافت و فاطمه به درون خانه رفت و دیوار به هم بر آمد. فاطمه پس از سه روز بیرون آمد و در حالی که امیرالمؤمنین(ع) را در بغل داشت، گفت من به خانه خدا وارد شدم و از میوه های بهشتی و بار و برگ آنها خوردم و چون خواستم بیرون آیم هاتفی ندا کرد: "ای فاطمه نام او را علی بگذار که او علی است و خداوند علی الاعلی میفرماید من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تأدیباش کردم و او را به غامض علم خود آگاه گردانیدم و اوست که بتها را در خانه من میشکند و اوست که در بام خانه ام اذان میگوید و مرا تقدیس و پرستش مینماید. خوشا بر کسی که او را دوست داشته باشد و فرمانش را اطاعت کند و وای بر کسی که با او دشمنی کرده و از او نافرمانی کند."
و چنین افتخاری منحصر به فردی که برای علی(ع) در اثر ولادت در درون کعبه حاصل شده است برای احدی از عموم افراد بشر به دست نیامده است.
نظر شما