علیرضا خزائلی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اعلام این خبر افزود: این آثار شامل آیین جوش‌عزا، آیین چاق‌چاقی و آیین زاری‌زاری منطقه الموت‌غربی و مهارت تهیه قوز حلوا ( حلوای گردو) ضیاءآباد ( شهرستان تاکستان) هستند.وی اظهار کرد:
این مسوول گفت: این نامه در راستای اجرای مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حراست از میراث‌فرهنگی ناملموس مصوب سال ۱۳۸۴ مجلس شورای‌اسلامی و مواد ۲و ۳ آیین‌نامه اجرائی قانون مذکور مصوب ۱۳۸۷ هیات وزیران و همچنین آیین‌نامه مشارکت در پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس شهرها و روستاها مصوب ۱۴۰۰ هیات وزیران و با رعایت مقررات آیین‌نامه اجرایی مذکور برای اجرایی شدن به استاندار قزوین ارسال شده است.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی قزوین افزود: در این نامه به‌موجب قوانین مذکور مراتب ثبت ملی آیین جوش‌عزا به شماره ۲۷۲۴، آیین چاق‌چاقی به شماره ۲۷۲۵، آیین زاری‌زاری به شماره ۲۷۲۶ و مهارت تهیه قوزحلوا به شماره ۲۷۲۷ ابلاغ شده و در آن بر هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، تاکید شده است.
خزائلی در رابطه با اثرهای ثبت شده گفت: جوش عزا آخرین مرحله از عزاداری شب عاشورا مربوط به الموت غربی است که در این زمان معمولا نوحه خاصی خوانده می‌شود و سینه‌زنان با نوعی آرایش خاص در کنار هم قرار گرفته و با حرکات یکنواخت دست و پا و به صورت هماهنگ نوحه را اجرا می‌کنند.
وی در رابطه با آیین چاق‌چاقی نیز گفت: پس از اتمام سوگواری‌های شب عاشورا هیاتی کوچک شامل ۸ تا ۱۰ نفر در کوچه‌های روستای موشقین حرکت می‌کنند و جلوی درب منازل شروع به نوحه‌سرایی می‌کنند که این هیات و مراسم به نام چاق‌چاقی شهرت دارد.
این مسوول در رابطه با آیین زاری‌زاری نیز گفت: در این آیین مردم پس از اتمام عزاداری شب عاشورا یک ساعت قبل از اذان صبح به مسجد باز می‌گردند و شخصی با نواختن شیپور یا کرنا آمادگی مسجد برای برگزاری این مراسم را اعلام می‌کند ئ پس از شنیدن صدای کرنا مردم برای نوحه‌خوانی راهی مساجد می‌شوند.
وی ادامه داد: آخرین نوحه زاری زاری است که بسیار سوزناک بوده و بعضا بداهه‌های مناسب شرایط روز نیز در آن آورده می‌شود.
مدیرکل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی قزوین همچنین در رابطه با اثر مهارت تهیه قوزحلوا نیز گفت: این حلوا که عموما در مراسم سوگواری و ختم تهیه می‌شود از مهمترین نذری‌های ماه محرم و صفر در ضیاءآباد تاکستان است که از خمیر تهیه شده از گردو، کمی آرد و شیره انگور تشکیل شده‌است.
وی ادامه داد: این حلوا به‌لحاظ موارد تشکیل‌دهنده کاملا بومی بوده و همه مواد آن در منطقه به‌دست می‌آید.
نظر شما