شهرام منصوری سهشنبه در جلسه آخرین وضعیت دریاچه کافتر که در سالن اجتماعات فرمانداری برگزار شد گفت: اگر در گذشته نظارت بیشتری در خصوص چگونگی برداشت آب از حوضه آبریز دریاچه کافتر انجام شده بود این دریاچه امروز خشک نبود و آن را زنده داشتیم.
وی ادامه داد: هنوز هم میتوان با تلاش های مضاعف دوباره دریاچه کافتر را احیا کرد و از هر موقعی که شروع به کار کنیم دیر نیست.
منصوری ادامه داد: دست درازی افراد سودجو به حوضه های آب و همچنین کوتاهی مسئولین در نظارت بیشتر بر این مهم سبب شده است محیط زیست دریاچه کافتر دچار آسیب شود.
فرماندار اقلید افزود: متاسفانه یکهزار و ۱۱۷ چاه غیرمجاز در شهرستان وجود دارد که بخشی از این چاه ها در حوضه آبریز دریاچه کافتر در حال برداشت آب از سفره های زیرزمینی هستند که به نوبه خود در خشکی این دریاچه تاثیر بالقوه دارند.
منصوری درباره مصوبات این جلسه گفت: مشخص شدن حریم و بستر دریاچه کافتر، ارائه طرحی موثر در جهت جلوگیری از برداشت بی رویه آب از حوزه تالاب کافتر، تلاش بیشتر در جهت برداشتن موانع و خاکریز های بر سر آب ورودی به دریاچه، راهکارهایی بود که امیدواریم با اجرایی شدن هر چه زودتر آن دریاچه را احیا کنیم.
رئیس اداره حفاظت از محیط زیست شهرستان اقلید درباره اقدامات انجام شده تاکنون در حوضه این دریاچه گفت: آگاهی بخشی جوامع محلی در حفظ زیست بوم کافتر با همکاری انجمن های مردم نهاد، برگزاری چندین نشست تخصصی با حضور کارشناسان سازمان محیط زیست کشور و مسئولین اداره کل حفاظت از محیط زیست استان فارس و بررسی راهکارهای احیای دوباره دریاچه کافتر.
علی بخش نجاتی افزود: همچنین چندین موانع و خاکریز بر سر راه آب ورودی به این دریاچه برداشته شده است که برای تداوم آن نیازمند تامین اعتبار مالی است.
در ادامه این جلسه سید مهدی مرتضوی مدرس دانشگاه درباره علت خشکی این دریاچه گفت: نتایج پژوهش های انجام شده درباره خشکی این دریاچه نشان میدهند پارامترهای دما و بارش تغییرات قابل ملاحظهای نسبت به میانگین بلند مدت نداشتهاند و «خشکی اقلیمی» درباره این دریاچه کارکرد ندارد.
وی ادامه داد: در بررسی دیگر ضرایب خشکی که پارامتر ورودی آب نیز محاسبه میشود، به خوبی نمایانگر کاهش قابل ملاحظه ورودی آب به دریاچه است که نشان میدهد دریاچه دچار «خشکی هیدرولوژیکی» است.
مدرس دانشگاه دولتی اقلید همچنین اضافه کرد: تالاب کافتر روی سازندهای نمکی واقع نشده است و بستر خشک دریاچه با وزش باد زمین های اطراف را شور نمی کند.
مرتضوی ادامه داد: میزان بارش در حوضه آبریز کافتر نسبت به میانگین بلند مدت تغییر محسوسی نداشته است، چنانچه در سال های اخیر میزان بارش از میانگین بلند مدت نیز بیشتر بوده است اما به علت وجود موانع و خاکریزهای احداثی و همچنین ایجاد کانال های منحرف کننده آب، باعث عدم سرازیر شدن روانآب در فصول بارش به سمت دریاچه شده که نیازمند برطرف شدن این موانع تا زمان احیاء این تالاب است.
بهرام میرزایی از ساکنان بومی تالاب کافتر نیز در این جلسه گفت: احیای تالاب کافتر به آب هایی بستگی دارد که از چشمه سارها و سیلاب های منطقه جریان می یابد.
آبهای جاری دو چشمه به نام های میشان و تنگ ده بین کافتر و چشمه رعنا در زمان غیر کشاورزی به جای آن که به سمت تالاب جریان یابد به سمت روستای چشمه رعنا و چمنزارهای اطراف آن رها می شود و به هدر می رود.
وی ادامه داد: بین سه قلات و گودکنگری چشمه ای به نام پودونک است که آبی از این چشمه هم به طرف تالاب جریان ندارد و همچنین چشمه ای در بالادست آب باریک به نام سرچشمه آب باریک که در بیشتر ایام سال جریان دارد که متاسفانه در زمان غیر کشاورزی به زمین های اطراف پخش شده و هدر می رود.
میرزایی افزود: رودخانه فصلی برخوردار بیگی و شادکام در پلاک فخرآباد میبایست به هم رسیده و به سمت تالاب کافتر جریان پیدا کنند اما متاسفانه ادامه هر مسیر چنان از بین رفته که آب در زمین های کشاورزی اطراف پراکنده و هدر می رود.
این فعال محیط زیست ادامه داد: اطراف زمینهای کشت شیرین بیان لازم است اصلاح شود تا آب بدون برگشت به طرف آب باریک، به سمت تالاب جریان پیدا کند و همچنین چند قطعه زمین کشاورزی در زیر علی آباد است که اینها هم مانع ورود آب و سیلابهای جاری کوه های اطراف علی آباد و نظام آباد که نیازمند اصلاح است.
دریاچه کافتر در ۴۵ کیلومتری جنوب شهر اقلید و ۱۸۰ کیلومتری شمال شیراز قرار دارد و حدود ۲۵ میلیون متر مکعب ظرفیت دارد.
کافتر در زمان پرآبی یک ذخیره گاه زیستی از مجموعه متنوع گونههای جانوری و زیستگاه طبیعی پرندگان مهاجر و محل پرورش ماهیهای کپور و آمور بود.
نظر شما