پرواز پرستوهای عاشق

شهادت بالاترین فضیلت الهی است که نصیب شهیدان گرانقدر، این مردانِ مرد و پاکترین بندگان خدا و مجاهدان مخلص راه الهی می شود.

مقام شهدا را جز عارفان و شاهدان حقیقت، کسی نمی فهمد و حقیقت را به غیر چشم دل نمی توان دید. فریاد شهیدان در همیشه ی تاریخ جاری است؛ فریادی که ریشه در «هل مِن ناصر یَنصُرُنی» سیدالشهدا دارد.

چه والاست که معشوق خالق باشد و عاشق در پی لقایش بشتابد.

آری؛ بدین گونه است که رهروان این طریقت، راست قامتان جاودانه تاریخ خواهند ماند و حیات مکتبشان را با خون خویش ضامن می گیرند.

آری؛ اینان کاروانیان آل یاسینند که مظلوانه و گمنام، وضوی خون گرفتند و مشتاقانه سر به سجاده ای به وسعت کربلاهای مکرر تاریخ نهادند و پرواز عشق را آغاز کردند و اینان در جبهه های نور و در مصاف با شب پرستان، انتقال دهندگان تاریخ کربلا بودند.

چه می شود که خون حامل زلال ترین پیام ها در تاریخ می ماند؟

بی تردید، پاسخ را باید در این حقیقت جست که شهدا، تفسیر مجسم باران، بر شوره زار غفلت زمین اند... و راز جاری ماندن شهدا، چیزی جز جوشیدن از چشمه ای به نام عشق نیست.

شهادت، کلاس همیشه دایر حرکت است که تمامی انسان ها را در هر برهه زمان در خویش ثبت نام می کند و شهدا، محصلان برگزیده این مدرسه اند.

خاطرات بیش از سه هزار شهید سرزمین قومیت ها نه تنها عزیز و جاودان است بلکه خاطرات بزرگ مردان کل کشور در ذهن ما و آیندگان ماندگار است چرا که آنان در حفظ سرزمین خود کوشا بودند و محیطی امن برای نسل ها ایجاد کردند.

به راستی تاکنون شده است که به این موضوع فکر کنیم چه بسا که خود هنوز نوجوانی بیش نبوده و یا حتی کودک خود را در آغوش نگرفتند و طعم پدر شدن را نچشیده بودن که راهی میدان حق علیه باطل شدند تا دل ها و ذهن ها آرامش داشته باشند و این همت مردانه آنها ستودنی است.

حال که به روزهای پایانی سال نزدیک می شویم در منزل این خانواده ها چه می گذرد به طور حتم نبود پدر و یا همسر بیش از پیش خودنمایی می کند، مادری که سال هاست چشم انتظار نشانی از فرزند است و یا فرزندی که بدنبال مزاری است تا در تنهایی خود به آن معبد پناه ببرد.

نوروز و سال جدید در یک قدمی ما است، مادران و همسران این بزرگ مردان باز هم سفره هفت سین را در جوار آنها که مملو از عشق و محبت است برپا می کنند و روزهایی که باید در کنارشان می بودند را مرور کرده، اما گلایه ای از روزگار و غیبتشان در زندگی ندارند چرا که می دانند این عهدی است بین شما و خداوند متعال پس باید صبر پیشه کرد.

حضور شما است که بر چشم های این همه دیوار، پنجره می رویاند. حضور سرخ شهدا است که به برخواستن و ادامه دادن دعوت می کند و به بلند خواندن آنچه سرمشقمان داده اند.

نیستید؛ اما حضور نورانیتان، از خیابان ها و کوچه ها، حروف تیره رخوت را می زدایند. رفتید تا بایستیم. ایستاده ایم و بر معابر آزادی، الفبای همدلی را ترویج می کنیم.

رفته‌اید تا زمستان های روبه رو را به شعله برخیزیم تا دهان یاوه گوی ستم را به سنگ ببندیم و به تکاپویمان می خوانی؛ آن گونه که خورشید تپه های برفی را جاری می کند.

وجودتان به دَرک بهار دعوتمان می کند تا وقتی آسمان به شکوفه باران شهر می آید، در اتاق های تاری، جا نمانده باشیم.

از ایستادگی و صبرتان آموخته ایم تا به کوه بیندیشیم و دریابیم کلمات استوار را.

آری شهدا، این امامزادگان عشق و شجاعان روزگار که در راه زنده نگه داشتن اسلام و برپایی و عزت انقلاب و ایران سرافراز، تا آخرین قطره خون پاکشان، غیورانه و مردانه قامت راست کردند و استقلال، آزادی و حیات عزتمندانه را برای این سرزمین به ارمغان آوردند.

شهدا به فرموده خداوند متعال زنده اند، یعنی همواره ناظر بر اعمال ما هستند و با رفتنشان رسالتی از جنس بصیرت، تلاش و جهاد را بر دوش ما باقی گذاشتند و حال ما به عنوان انسان‌هایی که مدیون خون پاک این بزرگ مردان آسمانی هستیم، مسوولیتی داریم ممتد که در لحظه لحظه زندگی مان جاری است.

خراسان شمالی بیش از سه هزار شهید تقدیم انقلاب کرده است، همچنین بیش از ۳۵ هزار رزمنده در دوران دفاع مقدس در عملیات ها حضور داشته اند.

تعداد کل ایثارگران این استان ۱۰ هزار ۲۷۷ نفر، تعداد کل آزادگان ۳۹۷ نفر و جانبازان هفت هزار و ۲۳۲ نفر است.