به گزارش ایرنا، یگانهای رزم خراسان رضوی در دوران جنگ در قالب استان خراسان بزرگ عمل می کردند و البته از نظر جغرافیایی دورترین استان به مناطق عملیاتی در جنوب غرب و غرب کشور بودند.
آنگونه که مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان رضوی ۲۲ اسفندماه در آیین گرامیداشت روز شهید گفت: این استان بیشترین خانواده شاهد و ایثارگر را دارد، حال آنکه بیشترین فاصله را با مناطق عملیاتی کشور در دوران دفاع مقدس داشته است اما رزمندگان خراسانی برای حفاظت از کیان نظام اسلامی و لبیک به ندای رهبری گرانقدر انقلاب از گرانبهاترین سرمایه خود، یعنی جانشان گذشتند.
حجت الاسلام مهدی حسن زاده نامقی اظهار داشت: خراسان رضوی با بیش از هفت میلیون نفر جمعیت، نزدیک به ۱۸ هزار شهید، ۵۲ هزار جانباز و حدود چهار هزار آزاده تقدیم آرمانهای انقلاب اسلامی کرده است.
وی گفت: بنیاد شهید ۳۸۰ هزار نفر از خانواده شهید و ایثارگران را در خراسان رضوی زیر پوشش دارد که بالاترین جمعیت ایثارگری زیر پوشش در میان ۳۱ استان کشور است.
یگانهای رزمی خراسان در والفجر ۱۰
مسوول فرهنگی و روابط عمومی شورای هماهنگی تشکل های دفاع مقدس خراسان رضوی در خصوص نقش آفرینی رزمندگان خراسانی در عملیات والفجر ۱۰ به ایرنا گفت: عملیات والفجر ۱۰ با عملکرد سه قرارگاه قدس، فتح و ثامن الائمه(ع) انجام شد که سومین قرارگاه، متشکل از گردانهای مختلفی از لشکر پنج نصر و تیپ های ویژه شهدا، ظفر، انصار المهدی و تیپ ۲۹ نبی اکرم بود که بیشتر رزمندگان این یگانها از استان خراسان بودند.
احمد کنجدی افزود: در جریان این عملیات شهر حلبچه توسط صدام بمباران شد که در جریان آن حمله حدود پنج هزار کُرد عراقی کشته شدند و از طرف دیگر حدود ۱۰ هزار نفر از نیروهای بعثی نیز در این عملیات کشته و زخمی شده و حدود پنج هزار نفر نیز به اسارت رزمندگان اسلام درآمدند.
وی نقش آفرینی رزمندگان خراسانی در منطقه عملیاتی را چشمگیر توصیف کرد و گفت: جمعی از رزمندگان خراسانی در این عملیات شهید و جمعی نیز شیمیایی شدند که برخی از آنها به علت عوارض آسیب های شیمیایی در سالهای بعد به شهادت رسیدند.
عملیات والفجر ۱۰ در ۲۴ اسفند ۱۳۶۶ با به کارگیری سه قرارگاه قدس، فتح و ثامن الائمه(ع)، ۱۰ لشکر و ۱۳ تیپ با استعداد ۵۰ درصد در قالب ۱۰۳ گردان طراحی و آغاز شد.
مطابق اسناد منتشر شده جنگ، با توجه به اهمیت سیاسی منطقه عملیاتی والفجر ۱۰ در شهرهای حلبچه، دجیله، خرمال، بیاره، طویله و آزادسازی شهر مرزی نوسود (در مرز ایران) این عملیات آثار سیاسی مهمی داشت.
این در حالی بود که پیش از این عملیات غرورآفرین، ارتش عراق تصور می کرد ایران همچنان در جبهه‌های جنوب عملیات خواهد کرد و بر این اساس برنامه‌ریزی کرده بود.
سرعت اجرای عملیات، دسترسی سریع یگانها به اهداف، غافلگیری دشمن و عقب ماندن از اهدافش سبب شد منطقه ای به وسعت هزار کیلومتر مربع (دشت‌زور) شامل سه شهر و بالغ بر ۷۰ روستای عراق ابتدا محاصره و سپس تصرف شود.
عراق در واکنش به استقبال مردم کرد منطقه از رزمندگان ایرانی و جبران آنچه در این منطقه از دست داده بود، شهرها و برخی روستاهای این منطقه از جمله حلبچه را در ابعاد وسیعی بمب‌باران شیمیایی کرد که به شهادت و مصدومیت حدود ۱۰ هزار تن از مردم این منطقه و تعدادی از رزمندگان اسلام انجامید.
بازتاب بین‌المللی گسترده فاجعه حلبچه علاوه بر محافل دیپلماتیک و رسانه‌ها، افکار عمومی را نیز به شدت تحت تأثیر قرار دادکه آثار آن همچنان باقی است و مطالعه نقش عاملان حمله، تامین کنندگان سلاح های شیمیایی صدام و همچنین نقش گروه های معارض کرد همپیمان صدام در این عملیات برای نسل جوان جذاب و ضروری به نظر می ر
شماری از رزمندگان خراسانی در والفجر ۱۰ شیمیایی و شهید شدند
معاون اطلاعات عملیات لشکر ویژه شهدا در خصوص نقش آفرینی رزمندگان خراسانی گفت: عملیات والفجر ۱۰ از ۲۴ اسفند ۶۶ شروع شد و عملا تا تیرماه ۶۷ و زمان پذیرش قطعنامه و بازگشت نیروها به مرزهای بین المللی ادامه داشت.
سردار سیدمجید ایافت افزود: قرارگاه ثامن الائمه و البته نیروهای جهاد خراسان نقش عملیاتی و پشتیبانی مهمی در منطقه داشتند.
وی گفت: لشکر ۵۵ ویژه شهدا به فرماندهی سردار فقید قدرت الله منصوری تا تیرماه ۶۷ در منطقه بودند و لشکر ۵ نصر خراسان نیز در دشت حلبچه و لشکر ۲۱ امام رضا و دیگر یگانهای پشتیبانی و مهندسی قرارگاه ثامن الائمه نیز در منطقه ماندند.
ایافت بیان داشت: بمباران شیمیایی حلبچه ۲۵ اسفند ماه روی داد و شماری از رزمندگان خراسانی در جریان این اقدام ضد انسانی رژیم بعث عراق، شهید یا مصدوم شدند.
وی که پیش از این مسوولیت بنیاد حفظ و آثار سپاه در خراسان رضوی را برعهده داشت، بیان کرد: به عنوان نمونه سردار جواد علایی، از نیروهای اطلاعات عملیات سپاه سالها پس از جنگ و به دلیل عوارض ناشی از مصدومیت شیمیایی به درجه رفیع شهادت رسید و حداقل ۱۲ نفر دیگر از نیروهایی که من می شناسم و در عملیات والفجر ۱۰ حضور داشته و شیمیایی شده بودند، چنین شهادتی را تجربه کردند.
وی بیان داشت : قرارگاه ثامن الائمه که بیشتر نیروهای آن از یگانهای خراسانی بود مهمترین نقش را در تخلیه مصدومان شیمیایی عراقی و مردم کرد منطقه حلبچه به داخل خاک ایران ایفا کردند.
ایافت خاطرنشان کرد: انتقال مصدومان و آوارگان کرد ابتدا به مناطق پشت خط جنگ و سپس به حوالی پاوه در ایران انجام شد و رزمندگان اسلام در قرارگاه ثامن الائمه اردوگاه های چندهزار نفری برای اسکان مردم غیرنظامی حلبچه برپا کردند.
روایت مستند از بمباران حلبچه
براساس گزارش مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کتاب "شلمچه تا حلبچه" و گزارش های مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، در پی محاصره کامل منطقه دشت زور و نا امیدی دشمن از خروج نیروهایش از این منطقه، از حدود ساعت ۱۱ صبح روز ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ هواپیماهای عراقی جاده‌ها و سپس شهرهای خرمال، حلبچه و دجیله (سیروان) و روستاهای اطراف را بدون وقفه تا حدود ساعت ۳ بعد از ظهر بمباران کردند و از این ساعت به بعد دشمن، شهر حلبچه و روستاهای اطراف آن را با بمب های شیمیایی هدف قرار داد به گونه ای که دقایقی بعد این مناطق از حالت عادی خارج شد و چهره شهر یکباره تغییر کرد به طوری که خانه‌ها، کوچه‌ها و خیابان‌های شهر پر از جنازه‌هایی شد که همچون مجسمه در حالت‌های مختلف خشک شده بودند.
با آغاز بمباران، بسیاری از مردم حلبچه برای در امان ماندن از انفجارها، به زیرزمین منازل خود پناه بردند، اما به دلیل سنگینی گازهای سمی و نفوذ به این مکان‌ها، همه آنها به صورت دسته‌جمعی جان باختند.
سرعت و گستردگی بمباران و حجم وسیع تلفات و مردم آواره ای که برای در امان ماندن از بمب‌های شیمیایی با لباس‌های نه چندان مناسب به سمت کوه‌ها و شیارهای اطراف گریخته بودند، موجب بهت و حیرت دست‌اندرکاران این عملیات شده بود.
در پی اطلاع مرکز فرماندهی عملیات از حملات شیمیایی عراق، دستور داده شد به سرعت مردم و مصدومان این حادثه به پشت جبهه انتقال یابند.
به همین منظور، محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران، محسن رفیق‌دوست وزیر سپاه و اکبر غمخوار جانشین تدارکات سپاه را برای بسیج امکانات و خودرو و سرهنگ انصاری فرمانده هوانیروز را به منظور فعال کردن بالگردها برای انتقال سریع مجروحان به اورژانس و بیمارستان‌ها مأمور کرد اما به دلیل نامناسب بودن جاده‌ها و برخی محدودیت‌های دیگر تعدادی از مصدومان شیمیایی به شهادت رسیدند.
با توجه به اتمام مأموریت هجومی یگانهای تحت امر قرارگاه فتح و ثامن‌الائمه(ع)، این ۲ قرارگاه و با توجه به حملات شیمیایی عراق، این یگانها کنترل وضعیت، کمک به تخلیه مردم از شهرهای حلبچه، دجیله و روستاهای اطراف آن و انتقال آنها به مرزهای ایران را برعهده گرفتند.
کشتار کردها هنگام ترک شهر
یکی از نیروی اطلاعات عملیات لشگر ویژه شهدا در جریان عملیات والفجر ۱۰ در گفتگو با ایرنا اظهارداشت: قبل از بمباران شیمیایی منطقه در محدوده "سید صادق" عراق حضور داشتیم که پس از آن عراق شیمیایی زده که آثار زیادی روی شهر و مردم گذاشته بود.
مجید خلخالی افزود: مردم با کمک و همراهی رزمندگان ایران از شهرها و روستاهای کردنشین عراق تخلیه شده بودند.
وی گفت: مردم از ترس حملات شیمیایی رژیم بعث، چنان سریع خانه و زندگی خود را رها کرده بودند که در خانه ها و مغازه ها همچنان باز بود و رزمندگان ایران که در منطقه حضور داشتند حفاظت از اموال، منازل ومغازه ها را برعهده گرفته بودند.
خلخالی بیان داشت: به واسطه بمباران شیمیایی، شهر حلبچه و روستاهای آن وضعیت واقعا اسفناک و ناهنجاری داشتند، از زمانی که نیروها متوجه شدند صدام قصد این اقدام جنایتکارانه را دارد به مردم شهر اعلام شد که خانه ها را بلافاصله ترک کنند.
وی گفت: در جریان حضورم در منطقه، به خاطر دارم مردم کنار جاده هنگام ترک شهر و حرکت به سمت شهر خرمال، کنار یک چشمه آب در اثر استنشاق گازهای شیمیایی افتاده و جان باخته بودند.
این رزمنده خراسانی اظهار داشت: حمله شیمیایی به کردها توسط عراق، اوج جنایت رژیم صدام بود که حتی در جریان جنگ به مردم خود نیز رحم نکرد.
احزاب دموکرات و کومله جنایتکاران دیروز و مدعیان امروز
مطابق اسناد به جای مانده از جنگ، در عملیات والفجر ۱۰، حضور ضد انقلاب در منطقه و قبل از عملیات چشمگیر بود، چنانکه نیروهایی از گروهک کومله و حزب دمکرات از گاراده به منطقه ای در حوالی پروینه (داخل منطقه عملیاتی) سرازیر شدند.
از سوی دیگر رزمندگان ایران در این عملیات اسناد و مدارک فراوانی مربوط به فعالیت‌های ضد انقلاب در استخبارات شهرستان حلبچه به دست آوردند و ضربه ای قوی به گروه‌های ضد انقلاب شامل "دمکرات، کومله و رزگاری" وارد کردند.
در جریان والفجر ۱۰ شاخه ای از حزب دمکرات در نوسود و عقبه‌های آن استقرار یافتند. در مجموع، این افراد در حدود ۷۰۰ نفر از حزب دمکرات و ۱۰۰ نفر از کومله بودند.
همچنین تعدادی از افراد گروه رزگاری نیز در "بیاره" مستقر شدند. در طول عملیات، به جز تحرک تعدادی از نیروهای حزب دمکرات در محور گاوکش، فعالیت دیگری از آنها دیده نشد. نیروهای این گروه‌ها هم‌زمان و در مواردی قبل از عقب‌نشینی دشمن به محورهای نوسود و طویله فرار کردند و تعدادی نیز به اسارات نیروهای ایرانی درآمدند.
برای مثال، افراد گروه کومله به هنگام فرار در حاشیه یک دریاچه، گرفتار نیروهای لشکر ۲۵ کربلا شدند و به غیر از چند نفر که به اسارت نیروهای این لشکر درآمدند همگی به هلاکت رسیدند.
علاوه بر این ۱۴۰ نفر از افراد "حزب دموکرات کردستان ایران" به سمت حلبچه رفتند که ۳۵ نفر از آنان در پاکسازی حلبچه بازداشت شدند و ۵۰ نفر از آنان نیز خود را به افراد اتحادیه میهنی کردستان عراق (طالبانی‌ها) تسلیم کردند.
فرمانده سابق قرارگاه عملیاتی ثامن الائمه(ع) در مراسم تجلیل از رزمندگان عملیات والفجر ۱۰ در حرم مطهر رضوی اظهار داشت: در حالی که کشور ما در سالهای پایانی جنگ و زمان والفجر ۱۰ از جنبه های مختلف زیر فشار تحریم ها بود، در آن دوران حتی فرانسوی ها نیز در کنار دیگر کشورهای غربی، درب زرادخانه های خود را به روی رژیم بعث عراق بازکردند.
سردار حمزه حمیدی نیا افزود: در شرایطی که فرانسه هواپیماهای جنگی "میراژ" خود را به عراق کرایه می داد، رزمندگان ایرانی جنگ را در سخت ترین شرایط مدیریت کردند و اکنون جمهوری اسلامی به برکت خون هزاران شهید به اقتدار در منطقه و جهان دست پیدا کرده است.
در حالی که رژیم عراق مردم بی دفاع کُرد در عراق و ایران را از حملات نظامی و حتی شیمیایی خود بی نصیب نمی گذاشت، علاوه بر دولتهای بلوک غرب و شرق، سرسپردگان ضدانقلاب در قالب نیروهای کومله و حزب دموکرات کردستان ایران نیز در صف دشمن بودند و امروز همین جریانات به عنوان مدعیان جامعه کرد در صف مطالبه حقوق شهروندی برآمده اند!
به نظر می رسد همین وارونگی تاریخی و به قولی "عوض شدن جای شهید و جلاد" در تاریخ معاصر این سرزمین به اندازه حمله شیمیایی به مردم حلبچه تلخ و دردآور باشد.
نظر شما