زیستگاه پرنده نادر «میش‌مرغ» در بوکان پاکسازی شد

آوات بازیار روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: پناهگاه حیات وحش «دشت سوتاو حمامیان» مهم‌ترین زیستگاه «میش‌مرغ» در منطقه بوده و به دلیل همجواری با سایت زباله شهری «شیخ‌لر» به نایلون، کارتون و زباله هایی که توسط باد منتقل می شود، آلوده شده است.

وی با اشاره به اینکه در این عملیات پاکسازی ۳۰ نفر از دوست‌داران محیط زیست و پاکبانان شهرداری بوکان حضور داشتند، ابراز امیدواری کرد در آینده نیز عملیات پاکسازی این پناهگاه حیات وحش تا زمان انتقال سایت زباله شهری به مکانی دیگر تداوم داشته باشد.

رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان گفت: دشت سوتاو حمامیان بوکان که هم اکنون به تنها محل زیست این پرنده نادر در کشور تبدیل شده در سال ۱۳۸۹ با مساحت حدود چهار هزار هکتار از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش ارتقا یافته است.

وی با انتقاد از دفن ناقص و غیراصولی زباله شهری بوکان در سایت «شیخ‌لر» افزود: این سایت در چند دهه اخیر به مکانی برای انباشت غیراصولی زباله شهری تبدیل شده و فاقد استاندارهای لازم و مجوزهای محیط زیست است.

بازیار ابراز امیدواری کرد در آینده نزدیک با تعیین سایت جدیدی برای انباشت و تفکیک زباله به شیوه استاندار ، سایت «شیخ‌لر» تعطیل شود و زباله های شهری به سایت جدید منتقل شود.

پرنده میش‌مرغ، که در زبان محلی «چیرگ» نیز نامیده می‌شود، یکی از بزرگترین پرندگان ایران و از گونه‌های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می‌آید که نسل آن با خطر انقراض روبرو است.

این پرنده نادر(Otis tarda) نام دارد که جزو بزرگ‌ترین پرندگان گیاهخوار بوده و با جثة بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، لقب سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.

میش‌مرغ طی سال‌های گذشته به دلیل محدودشدن زیستگاه‌های طبیعی، شکار بی‌رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم‌گذاری، در معرض خطر انقراض بوده و به همین دلیل هم‌اکنون در فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه آسیب‌پذیر (VU) قرار دارد.

تخریب زیستگاه و تبدیل زمین‌های دیم به آبی (مکانیزه شدن کشاورزی) باعث کاهش نسل این گونه کمیاب در دهه‌های اخیر شده به طوری که جمعیت آن در کشور تنها محدود به بخش‌هایی از شهرستان‌های بوکان و مهاباد در آذربایجان‌غربی است.

میش‌مرغ که در جهان به اسم‌های مختلفی شناخته می‌شود برای نخستین بار در سال ۱۷۵۸ میلادی توسط "کارل‌لینه" به نام علمی (Avis tarda) نامگذاری شد و بر اساس بررسی‌های انجام شده بیش از ۶۰ درصد جمعیت این گونه در پرتغال و اسپانیا زیست می‌کند.

این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال‌ها و منقاری پهن و برگ‌های رنگارنگ است و طول بدن آن حدود یک متر و بیش از ۱۵ کیلوگرم وزن دارد و روی زمین لانه می‌سازد.

بر اساس بررسی های میدانی کارشناسان حفاظت محیط زیست بوکان از جمعیت این گونه مهم حدود ۳۰ قطعه مشاهده شده است که زنگ خطر تهدید جمعیت را به صدا درآورده است.

بوکان در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.