به گزارش خبرنگار ایرنا، همسفر تک درنای سیبری در مازندران معروف به "درنای امید" در پانزدهمین سال تنهایی سفرش به تالاب بین المللی فریدونکنار روز پنجشنبه ششم بهمن ماه با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور از کشور بلژیک به این منطقه منتقل شده بود.
در همان زمان مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست امیدوار بودند که با آمدن جفت امید، نسل آن حفظ شود اما در مرحله اول هدف اصلی حفظ مسیر پروازی غرب در ایران است. با این حال امید پس از ۱۳۰ روز زمستان گذرانی یک روز زودتر از سال گذشته ۱۴ اسفند ماه سال گذشته همراه با درنای رویا این تالاب را ترک کرد درنای بلژیکی در غرب مازندران توان ادامه همراهی را نداشت و بیستم اسفند ماه در منطقه عباس آبادِ مازندران زمین گیر شد.
در آن مقطع زمانی تیم های کارشناسی محیط زیست مازندران با حضور در محل فرود پرنده و زنده گیری، وضعیت سلامت آن را کنترل کردند که خوشبختانه مشکلی از این نظر وجود نداشت و با رعایت پروتکل های لازم پرنده به مبدا پروازش در فریدونکنار منتتقل شد.
اکنون بعد از گذشت ۳۸ روز از انتقال این پرنده در فریدونکنار تمامی اقدامات مربوط به آن از قبیل سازه محل سکونت، نوع تغذیه، نحوه مراقبت و تعداد افرادی که می توانند در این زمینه فعالیت کنند معین شده است.
نگهداری رویا در محیط استاندارد جهانی
رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران گفت: درنا بلژیکی جزو پرندگانی که در محیطی محفوظ و خاص پرورش یافته است.
کوروس ربیعی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با توجه به اینکه درنا پرنده مهاجر و برای زمستان گذرانی به دیگر مناطق مهاجرت می کنند باقی ماندن برخی ویژگی ها برای ادامه زندگی و حضور پرنده مورد نیاز است.
وی ادامه داد: "امید" به عنوان تک درنای سیبری هر ساله فصل زمستان را در تالاب فریدونکنار می گذراند که این تالاب در آن زمان از سال با مملو از آب و همچنین حضور پرندگان مهاجر است.
رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران گفت: با توجه به اینکه در فصول بهار و تابستان، آب تالاب فریدونکنار برای مشروب کردن شالیزارهای اطراف استفاده می شود عملا این مکان خالی از آب می شود.
وی توضیح داد: درنا پرنده وابسته به محیط مملو آب است و با توجه به شرایط فعلی عملا نگهداری از رویا در تالاب امکانپذیر نبود.
به گفته ربیعی همچون درنا با وجود پرندگان زمستان گذر قادر به حضور در این تالاب بود که این امکان نیز فعلا در تالاب وجود ندارد و براین اساس پرنده به به فضای محیط بانی "اجاکله" همین شهرستان منتقل شد.
وی گفت: این منطقه ۱۲ هکتاری جنگلی که پاسگاه محیط بانی نیز در آن قرار دارد سازه موقت که پیش از این برای نگهداری رویا استفاده می شد به این مکان منتقل شد و پرنده در آن زندگی می کند.
رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران ادامه داد: با توجه به اینکه رویا از مرکز تکثیر درناها در کشور بلژیک به مازندران منتقل شده است سعی شده تا تمامی اقداماتی که برای نگهداری این پرنده انجام می شود متناسب با شرایط زیست آن در همان مرکز باشد.
وی افزود: شرایط فعلی نگهداری رویا در فضایی به صورت قفس برگرفته از شرایط زیستی در مرکز تکثیر درناها در کشور بلژیک است.
"امید" تک درنای سیبری پرنده‌ای که ۱۵ سال است برای زمستان گذرانی به تنهایی از سیبری به ایران می‌آید و با این مهاجرت مسیر پروازی غربی به ایران را حفظ کرده اما نگرانی سازمان محیط‌زیست این است که با تلف شدن این تک درنا، مسیر پروازی ایران هم از بین برود از این رو در صدد آوردن جفتی برای امید شد.
درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می شد که جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن باقی مانده که با تلف شدن آن این جمعیت نیز کامل منقرض می شود اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و می گویند که سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می کند.
درناها برای زندگی به آب وابسته اند به طوری که تغذیه، لانه‌سازی، زادآوری و زمستان‌گذرانی این پرنده در تالاب‌های ترجیحا وسیع و کم عمق (حداکثر ۳۰ سانتیمتر) آب شیرین با میدان دید مناسب است و بیشتر از ریشه‌ها، جوانه‌ها، دانه‌های گیاهان آبزی، حشرات، ماهی‌ها و جوندگان کوچک تغذیه می‌کنند که در ایران تالاب فریدنکنار هر ساله میزبان یک درنا که باقیمانده از جمعیت غربی آن است، می شود که اگر این یک عدد درنا هم از بین برود جمعیت غربی آن کامل منقرض می شود.
البته برای حفظ این گونه از انقراض اقدامات ملی و بین المللی زیادی انجام شده است، بنیاد جهانی درناها در دهه ۷۰ شمسی طرح احیای درناها را در ایران آغاز کرد، در واقع یک کار بین المللی با بودجه صندوق جهانی محیط زیست و حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درناها انجام شد و می خواستند جمعیت این پرنده را احیا کنند که شواهد نشان می دهد با وجود هزینه بسیار، موفق نشدند.
اما امید تک درنای سیبری ۱۵ سال است که تنهایی کریدور غربی را حفظ کرده است و امسال هم پنجم آبان ماه وارد ایران و تالاب فریدنکنار شد، داستان تنها شدن امید هم شنیدنی است به طوری که جفت خود آرزو را در یک شب سرد و توفانی با شلیک گلوله شکارچیان از دست داد اما همچنان به مسیر پروازی خود در غرب وفادار مانده و هر سال تنها برای زمستان گذرانی در تالاب فریدونکنار به زمین می نشیند.
سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان متولی حفاظت از گونه های جانوری نگران از بین رفتن امید و نابود شدن کریدور غربی ایران است از این رو در صدد است تا جفتی را برای امید پیدا کند که حداقل این مسیر حفظ شود.
همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.
بیشتر بخوانید:
همسفر بلژیکی در مازندران به درنای سیبری رسید
نظر شما