به گزارش ایرنا، همان طور که انتظار می‌رفت، سفر دو روزه آیت‌الله «سیدابراهیم رئیسی» به سوریه با دستاوردها و همزمان پیام‌های روشنی همراه بود. در جریان این سفر دست‌کم ۱۵ سند همکاری در حوزه‌های مختلف به امضا رسید و قطار تعمیق روابط تهران-دمشق از حوزه‌های سیاسی، امنیتی، نظامی و دفاعی گرفته تا اقتصادی و تجاری شتاب گرفت.
فارغ از مناسبات سیاسی- امنیتی و اقتصادی فیمابین تهران و دمشق اما نگاه‌ها به ایران و سوریه‌ای دوخته شده است که به رغم فشارهای غرب و متحدان عبری- عربی آنها، اینک در قامت پیروز میدان، نظم نوینی را در منطقه پایه‌ریزی می‌کنند.
پیشتر جبهه استکبار بیش از یک دهه با تکیه بر ابزارهای مختلف از ایجاد و تقویت گروه‌های تروریستی گرفته تا مداخله مستقیم نظامی و تحریک اعراب برای تقابل با سوریه، تلاش کرد تا محور مقاومت را سرنگون کند؛ پروژه‌ای که بیش از هفت هزار میلیارد دلار برای آنها هزینه داشت اما در نهایت این پروژه جهانی علیه منطقه و کشورهای اسلامی شکست خورد.
در همین ارتباط رئیس‌جمهوری کشورمان در نشست مشترک هیئت‌های عالی‌رتبه دو کشور در سوریه گفت: امروز حقانیت جایگاه ایران و سوریه، انطباق این مسیر با عقلانیت و مقاومت و ایستادگی کاملاً اثبات شده و جواب داده و کسانی که تا دیروز نسبت به موضع و جایگاه سیاسی و نظرات و دیدگاه‌های ایران درباره سوریه تردید داشتند، متقاعد شده‌اند که این موضع، به‌حق و عادلانه بوده‌است.
بنابراین احیای روابط کشورهای عربی با سوریه نشان‌دهنده تثبیت قدرت مقاومت است. یک نمونه اعتراف به شکست و پذیرش حقانیت سوریه را می‌توان در جریان نشست پنج‌جانبه عربی در امان که روز دوشنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه برگزار شد، مشاهده کرد؛ نشستی که بین وزرای خارجه اردن، مصر، عراق و عربستان با حضور وزیر خارجه سوریه شکل گرفت و اولین سفر «فیصل المقداد» وزیر امور خارجه سوریه به عنوان یک وزیر سوری به اردن از سال ۲۰۱۱ به شمار می‌رفت.
چند روز از این دیدار نگذشته که خبر دیگری مبنی بر بازگشایی سفارت‌ها و برقراری پروازها بین سوریه و عربستان به گوش می‌رسد. به گزارش خبرگزاری «آسوشیتدپرس» ، آنها در بیانیه ای مشترک اعلام کردند که برای اولین بار در بیش از یک دهه گذشته به سمت بازگشایی سفارتخانه‌ها و از سرگیری پروازهای بین دو کشور حرکت می کنند.
این اعلامیه پس از سفر دیپلمات ارشد سوریه به پادشاهی سعودی انجام شد که اولین سفر پس از قطع روابط دیپلماتیک عربستان سعودی با سوریه در سال ۲۰۱۲ محسوب می‌شود.
پذیرش سوریه از سوی اتحادیه عرب و دولت‌های عرب منطقه بی‌ارتباط با بازی قدرتمندانه و موثر تهران در صفحه شطرنج خاورمیانه نیست؛ کشوری که به رغم تحریم‌ها و تنگناهای اقتصادی آمریکا و متحدان اروپایی آن تحت عنوان کارزار «فشار حداکثری» همواره در معادلات منطقه نقش‌آفرین است و تا به امروز ناکارامدی تمامی ائتلاف‌سازی‌های آمریکا را اثبات کرده‌است.
بنابراین دست‌کم طی ۲ دهه اخیر، مهار و انزوای ایران یکی از مهمترین دلایل حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس و بهانه‌ای برای اجماع‌سازی بین رژیم صهیونیستی با کشورهای عرب و مسلمان منطقه علیه تهران بوده‌است. البته هیچ یک از این اتئلاف‌ها همچون «ناتوی عربی» (ائتلاف عربی بدون حضور اسرائیل) و «ناتوی خاورمیانه» (ائتلاف عربی با همراهی اسرائیل) به بار ننشستند و در نهایت شاهد شکست راهبرد غرب و متحدان منطقه‌ای علیه تهران بودیم.
بنابراین همه تشکل‌های ضدایرانی تنها در سطح ایده و روی کاغذ باقی ماندند. «اتحاد امنیت خاورمیانه» (MESA) که بعد از پیشنهاد عربستان با استقبال ترامپ همراه شده‌بود، عملیاتی نشد و ایده تشکیل «ارتش مشترک عربی» نیز بعد از هفت دهه تکرار در نهایت به فراموشی سپرده شد.
اینک نظم نوینی در منطقه در حال شکل‌گیری است؛ نظمی غیرآمریکایی که در آن افزون بر جای خالی حضور و ائتلاف‌سازی‌های ضدایرانی آمریکا، رژیم صهیونیستی نیز در انزوا قرار گرفته است. ضمن اینکه شکاف بین آمریکا و اسرائیل هم طی ماه‌های اخیر رو به تعمیق بوده‌است.
تیرگی روابط آمریکای بایدن با عربستان بن سلمانی، آغوش باز کشورهای عربی و در صدر آن عربستان برای ایران و سوریه و همچنین نقش پررنگ چین به عنوان بزرگترین رقیب آمریکا در منطقه، نظم نوینی را برای این پهنه جغرافیایی ترسیم می‌کند؛ نظمی که در آن ایران و متحدان عربی آن از جمله سوریه نقشی بسیار تعیین‌کننده دارند.
نظر شما