سال انتخاباتی آرژانتین؛ بیم و امیدهای حزب حاکم

به گزارش روز دوشنبه ایرنا به نقل از تارنمای شبکه تلویزیونی تله‌سور، حزب حاکم پرونیست (از جنبش سیاسی منتسب به خوان پرون، رئیس‌جمهوری سابق آرژانتین با گرایش‌های ضد سرمایه‌داری و سوسیالیستی که در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ ظهور کرد) موفق شد با انتخاب مجدد فرماندهان خود در سه استان آرژانتین برای چهار سال آینده، جایگاه خود را تثبیت کند.

با شمارش آرای ۱۰۰ درصدی، نزدیک به ۵۰ درصدی و بیش از ۵۰ درصدی، به ترتیب گوستاوو سائِنز (Gustavo Sáenz) در استان سالتا (Salta/ در شمال غربی این کشور)، سرخیو زیلیوتو (Sergio Ziliotto) در استان مرکزی لا پامپا (La Pampa) و گوستاوو مِلِیا (Gustavo Melella) در منطقه تیِرا دل‌فوئِگو (Tierra del Fuego/در جنوب آرژانتین) موفق شدند با شکست رقبای خود به عنوان فرمانداران چهار سال آینده انتخاب شوند.

۲۰۲۳ را باید سال انتخاباتی آرژانتین دانست چرا که این کشور آمریکای جنوبی نه فقط در سطح ملی، بلکه در سطح منطقه‌ای نیز در برهه‌ای از رقابت‌های انتخاباتی قرار دارد. آرژانتینی‌ها علاوه بر رئیس‌جمهوری بعدی که از ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳ (۱۹ آذر) آغاز به کار خواهد کرد، و همچنین اعضای جدید کنگره ملی، به فرمانداران جدید ۲۱ استان از ۲۳ استان کشور رای خواهند داد.

پیش از این (۱۶ آوریل/ ۲۷ فروردین)، انتخابات فرمانداری در استان‌های نئوکِن (Neuquén/ در مرکز کشور)، ریو نگرو (Río Negro/ شهری حوالی مرکز و جنوب آرژانتین) برگزار شد. هفتم مه (۱۷ اردیبهشت) نیز استان‌های خوخوی (Jujuy/ در شمال غربی)، میسیونِس (Misiones/ در شمال شرقی) و لا ریوخا (La Rioja/شمال غربی) شاهد برگزاری انتخابات فرمانداری بودند.

نتایج انتخابات در این استان‌ها نیز کم‌وبیش به نفع نامزدهای همسو با دولت و حزب حاکم بود و دژهای پرونیسم تحکیم شد.

۲۰۲۳؛ چرخه انتخاباتی سرنوشت‌ساز

سال جاری میلادی، ۴۰ سالگی دموکراسی (بدون وقفه) در آرژانتین است و شهروندان این کشور انتخاب می‌کنند که پس از آلبرتو فرناندز، چه کسی سکان ریاست جمهوری این کشور را عهده‌دار شود. فرناندز اعلام کرده است که برای انتخاب مجدد، نامزد نخواهد شد، با این حال، اتحاد پرونیسم را در این سال انتخاباتی خواستار شده است.

۲۰۲۳ را باید سال انتخاباتی آرژانتین دانست چراکه مردم این کشور علاوه‌بر رئیس‌جمهوری و اعضای جدید کنگره ملی، به فرمانداران جدید ۲۱ استان از ۲۳ استان کشور رای خواهند داد.

از طرفی، تورم سرسام‌آور سبب شده تا طبق پیش‌بینی‌ نظرسنجی‌ها، رئیس‌جمهوری آینده این کشور آمریکای جنوبی، یک پرونیست نباشد. دولت فعلی، آینده انتخاباتی خود را به تصمیم‌های وزیر اقتصاد برای کنترل تورم گره زده است و چنانچه سرخیو ماسا به نتایج اقتصادی مورد نظر نرسد، کاندیداتوری او در انتخابات سخت خواهد شد.

دولت آرژانتین به تازگی مجموعه اقداماتی را برای مقابله با تورم ۱۰۸.۸ درصدی سالانه در ماه آوریل (فروردین- اردیبهشت) اعلام کرد که از جمله آن می‌توان به افزایش جدید نرخ بهره، مداخله در بازار ارز و همچنین ابتکار عمل‌ها برای کنترل مصرف و سطح فعالیت‌ها اشاره کرد.

بر اساس تقویم انتخاباتی آرژانتین، انتخابات مقدماتی موسوم به پاسو (PASO) ۱۳ اوت (۲۲ مرداد) و انتخابات سراسری ۲۲ اکتبر (۳۰ مهر) برگزار خواهند شد. هدف اصلی انتخابات پاسو، تعیین کردن نامزدهایی است که در انتخابات اکتبر و برای تعیین رئیس‌جمهوری، معاون رئیس‌جمهوری، نمایندگان مجلس و سناتورها با یکدیگر رقابت خواهند کرد.

نامزدهای اصلی برگزیده شده برای ۱۳۰ کرسی از ۲۵۷ کرسی مجلس نمایندگان و ۲۴ کرسی (یک سوم) از ۷۲ کرسی مجلس سنا رقابت می‌کنند.

استان‌ها نیز می‌توانند برای برگزاری انتخابات محلی به تقویم ملی پایبند باشند یا فراخوان انتخابات را طبق تاریخ‌های مورد نظر خود پیش ببرند. در این راستا، ۱۳ استان پیش از این جدایی از انتخابات ملی را انتخاب کرده‌اند.

برخی تحلیلگران با استناد به آمارها و نتایج نظرسنجی‌ها معتقدند که تداوم پرونیسم در ریاست جمهوری آرژانتین با چالش‌های جدی مواجه شده است اما این روند در انتخابات فرمانداری‌ها صادق نیست و حزب حاکم توانسته است تا حدودی موقعیت خود را در این حوزه تثبیت کند؛ موضوعی که به گفته کارشناسان موضوع جدا کردن تاریخ برگزاری انتخابات در برخی استان‌ها را با هدف خنثی‌کردن حمله‌های انتخاباتی به کارزارها را توضیح می‌دهد.

طبق ماده پنج قانون اساسی آرژانتین هر یک از استان‌های خودمختار این کشور در داخل محدوده تحت سلطه خود، از قوه‌های مجریه، قضائیه و مقننه خودمختار برخوردار هستند که چگونگی تشکیل، ساختار قانونی، وظایف، نحوه اجرا و اداره آن‌ها طبق قانون اساسی همان استان تعیین می‌شود.

در حال حاضر آرژانتین متشکل از ۲۳ استان خودمختار و همچنین شهر خودمختار بوئنوس آیرس به عنوان پایتخت کشور است.

در آرژانتین، رای دادن برای افراد بالای ۱۸ سال تا ۷۰ سال اجباری است. شرکت در انتخابات از سن ۱۶ سالگی و بعد از ۷۰ سالگی نیز می‌تواند به صورت اختیاری انجام شود.