علی زنگی‌آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا و در واکنش به شرایط این روزهای دوچرخه‌سواری و نتایجی که در مسابقات قهرمانی آسیا رقم خورد، تاکید کرد: این نتایج نشان داد جایگاه واقعی دوچرخه‌سواری ما کجاست. نباید خودمان را فریب بدهیم. در چند سال گذشته دوچرخه‌سواری مسیر خوبی را طی نکرد و چیزی از این رشته باقی نمانده است. شرایط کنونی به هیچ عنوان قابل دفاع نیست و باید این واقعیت را قبول کرد که دوچرخه‌سواری نابود شده اما همچنان به احیای آن امیدواریم.
او ادامه داد: ندانم کاری‌ها و مشکلاتی که در دوچرخه‌سواری وجود دارد باید از بین برود. در مسیر درستی قرار نداریم و با خودمحوری یا فضای بسته هم نمی‌شود از این بحران خارج شد. بارها در این مورد صحبت کردیم اما وقتی دیدیم مشاوره‌هایی که می‌دهیم اثربخش نیست، خودمان را کنار کشیدیم. اعتقاد دارم دوچرخه‌سواری ایران با این روند به نتیجه نمی‌رسد و نیاز به بازنگری در روند کنونی دارد.
وی تصریح کرد: شرایط دوچرخه‌سواری اصلاً خوب نیست. روزی ما در بین برترین‌های این رشته بودیم و برای عناوین اولی یا دومی رقابت می‌کردیم اما الان کجا هستیم؟ اتفاقاتی در سال‌های اخیر افتاد که دوچرخه‌سواری را نابود کرد و با روند کنونی نیز امیدی به بازگشت به مسیر قبلی و موفقیت‌های سال‌های نه چندان دور نداریم.
رئیس اسبق فدراسیون دوچرخه‌سواری یادآور شد: مگر می‌شود شما وارد یک رویداد بین‌المللی بشوید اما زبان بلد نباشید. همین می‌شود که ورزشکار ۴ دقیقه با تاخیر به خط شروع مسابقه می‌رسد چرا که مطالب مطرح شده در جلسه را به خوبی درک نکرده و این اتفاق برای تیم ایران رخ داده است. من هم زبانم خوب نبود اما در نشست‌هایی که باید حضور می‌یافتم، یک مترجم داشتم تا از همه اتفاقات و مسایل به صورت کامل آگاه شوم اما اینکه اشراف کاملی به زبان نداشته باشیم و از تغییرات مطلع نشویم، نکته قابل بحثی است که امیدواریم دیگر تکرار نشود. هر چند در گذشته از این اتفاقات رخ داده و حتی در یک رویداد، زمانی دوچرخه‌سواران ما به استارت رسیده بودند که مسابقه تمام شده بود.
این پیشکسوت دوچرخه‌سواری گفت: رکاب‌زن ۴۹ ساله را با چه هدفی به مسابقات اعزام می‌کنیم؟ کجای دنیا چنین تصمیمی را می‌گیرند؟ اگر به جای او یک جوان را اعزام می‌کردیم، حداقل این صحبت مطرح بود که مسابقه دیده و انگیزه و تجربه پیدا کرده است اما الان چه داریم بگوییم؟ اگر همین رکاب‌زن ما سهمیه هم می‌گرفت که محال بود، آیا می‌توانست در المپیک حضور داشته باشد؟
او خاطر نشان کرد: حرف من این است اگر دوچرخه‌سواری در مسابقات قهرمانی آسیا مدال طلا هم بگیرد، شاید بتواند خود را در بین سه‌نفر بازی‌های آسیایی ببیند چرا که سطح رقابت و میزان آمادگی ورزشکاران در بازی‌های آسیایی به مراتب بالاتر بوده و به هیچ عنوان با قهرمانی آسیا مطابقت ندارد. دوچرخه‌سواری تجهیزات محور است اما اعتقاد دارم با همین شرایط هم می‌توان موفق شد به شرط آنکه در مسیر درست قرار بگیریم.
زنگی‌آبادی در واکنش به این سئوال که راهکار کنونی چیست، گفت: یکی از پیشنهادهایی که دادم این بود ما باید روی نوجوانان و جوانان سرمایه‌گذاری کرده تا برای ۴ یا ۵ سال آینده بتوانیم یک تیم خوب داشته باشیم اما توجهی نشد. ما باید کم کاری‌های چند سال گذشته را جبران کنیم که این به صبر و برنامه‌ریزی نیاز دارد اما فدراسیون چنین نظری ندارد و این در اعزام اخیر مشهود است.
نظر شما