جنگ محتمل بین آمریکا و مکزیک

کمتر از دو هفته است که کاربران شبکه های اجتماعی آمریکا، کانادا و مکزیک از جا به جایی مقادیر قابل توجهی از تجهیزات نظامی و هوانوردی (بالگرد و هواپیما) آمریکا در منطقه مرزی با مکزیک خبر می دهند و این روند اطلاع رسانی غیررسمی از این تحرکات نظامی همچنان ادامه دارد.

در این مدت ویدیوهای متعددی که هر ساعت در این شبکه ها ظاهر می‌شوند، حرکات عظیم ستون‌های ارتش را در پنسیلوانیا، میامی، مینه‌سوتا، آیداهو، نیویورک، سن دیگو، کارولینای جنوبی، کالیفرنیا و داکوتای جنوبی نشان می‌دهند.

برخی تصاویر از ایالت های مرزی مکزیک از جمله از پرواز بمب افکن های رادارگریز B-2 Spirit بر فراز میامی حکایت می کنند که اگرچه برخی منابع رسمی آمریکایی از احتمال بروز درگیری نظامیان آمریکایی با کارتل های قاچاق مواد مخدر و انسان در این منطقه از جهان خبر می دهند، اما برخی دیگر از تحلیلگران بروز اختلافات میان واشنگتن و مکزیکوسیتی در معادلات منطقه ای و جهانی را بسیار قوی می دانند.

جمعه گذشته بود که روزنامه واشنگتن تایمز در گزارشی از ابراز تمایل افکار عمومی آمریکا برای تهاجم مستقیم به مکزیکو برای راه اندازی یک جنگ تمام عیار علیه کارتل های قاچاق انسان در مکزیک خبر داد و نوشت که طبق نظرسنجی های رسمی 61 درصد آمریکایی ها خواهان اعزام ارتش کشورشان به سوی مرز مکزیک هستند و حتی 53 درصد از آنها خواستار حمله مستقیم و فوری ارتش به خاک این کشور همسایه در جنوب هستند.

چون همزمان با تبلیغات رسانه های آمریکایی برای شیطان سازی از " لوپز اوبرادور" رئیس جمهوری کشور همسایه مکزیک و ارتش آن، از اواسط آوریل (اواخر فروردین)، تمایل مقامات آمریکایی برای انجام عملیات نظامی در مکزیک با صدای بلندتری شنیده می شود، خبری که بطور پراکنده در اغلب رسانه های بین المللی نیز انعکاس داشته است.

طبق گزارش 22 مارس (اول فروردین) مجله نیوزویک آمریکا، دمکرات‌ها از هم حزبی های جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا مطمئن هستند که این ایده به طور فزاینده‌ای توسط «جمهوری‌خواهان» که می‌خواهند از ارتش آمریکا در مکزیک به بهانه مبارزه با کارتل‌های مواد مخدر به امریکا استفاده کنند، حمایت می‌شود، تلاشی که حتی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری جمهوری خواه سابق این کشور نیز از آن دفاع می کرد و حتی خواستار دیوارکشی بین مرز مشترک این کشور با مکزیک هم شده بود.

در واقع "جمهوری خواهان" ماه ها در کنگره در مورد تصویب قطعنامه ای بحث می کردند که به دولت این کشور اجازه می داد به مکزیک حمله کند، تا جایی که ترامپ حتی بلافاصله پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری خواستار ایجاد " نقشه های نبرد " برای آماده شدن برای جنگ در نزدیکی مرزهای آمریکا شده بود.

برخی تحلیلگران این تمایل به جنگ در آمریکا را حتی صرفا محدود به جمهوری خواهان نمی دانند و معتقدند دمکرات ها و شخص بایدن هم به همراه نیروهای امنیتی اش بی میل نیستند به دلیل بروز شکاف میان نخبگان قدرت سیاسی و نظامی در مکزیک، از این ضعف طرف مقابل استفاده کرده و به بهانه ای به آن کشور حمله ور شوند.

برآورد آنها در وهله نخست مستند به اسناد محرمانه وزات دفاع آمریکا (پنتاگون) است که چندی قبل در واشنگتن پست هم منتشر شده بود و حکایت از وجود تضاد بین ارتش مکزیک و نیروی هوایی این کشور داشت.

برخی کارشناسان انتشار این گزارش پنتاگون را حتی زمینه ساز انجام برخی خرابکاری ها توسط آمریکایی ها در خاک مکزیک می دانند، چون طبق گزارشی که خبرگزاری رویترز سه شنبه گذشته منتشر کرده بود، رئیس جمهوری مکزیک بارها همتای آمریکایی اش را متهم می کند که از طریق آژانس USAID که در روسیه نیز ممنوع الفعالیت شده است، به نیروهای مخالف دولت مکزیک که در سیاست های دولت خرابکاری می کنند، کمک مالی می کند .

به همین دلیل، برخی تحلیلگران این قبیل اظهارنظرهای صریح از سوی مقامات دو کشور علیه منافع طرف مقابل را زمینه ساز راه اندازی یک ادبیات جنگ میان دو کشور ارزیابی کرده و می کنند.

نشریه "اکسپرس" آمریکا چهار روز قبل گزارش داده بود که مدتی است ارتش مکزیک با انجام بازرسی های مرزی حریم هوایی این کشور را به روی هواپیماهای شناسایی و پهپادهای نظامی آمریکا بست و حتی رئیس جمهوری مکزیک پس از کشف حقایق جاسوسی از ارتش و نیروی دریایی مکزیک در اسناد پنتاگون که به رسانه ها هم درز کرده بود، قصد خود را برای امتناع از همکاری نظامی با امریکا (طبق توافق های قبلی) تایید کرد.

در واقع این ادبیات جنگی با تصمیم اوایل اردیبهشت ماه دولت آمریکا برای اعزام یک هزارو 500 نیرو به مرز با مکزیک به بهانه جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی شدت بیشتری هم یافت، اقدامی که خبرش در چهارم اردیبهشت در نشریه آمریکایی "هیل" نیز انعکاس داشته است.

به همین دلیل دولت مکزیک در پاسخ این اقدام آمریکایی ها قول داده بود هرگونه تلاش واشنگتن برای انجام عملیات نظامی علیه کارتل های مواد مخدر در شمال مکزیک را یک اقدام تجاوزکارانه تلقی کند.

اگرچه گزارش‌های منابع نظامی در مورد حرکت سامانه‌های دفاع موشکی «به مکان‌هایی در ساحل غربی آمریکا» هنوز شفافیت زیادی در مورد آنچه اتفاق می‌افتد به دست نمی‌دهد و حتی دولت های کشورهای آمریکایی نیز هنوز در مورد آنچه در حال رخ دادن است اظهار نظر صریح و قابل قبولی ارائه نکرده اند، اما آنچه مسلم است فضای منطقه به تدریج به سمت درگیری های نظامی سوق می یابد.

چون تحریکات نظامی در مناطق مرزی دو کشور همچنان ادامه دارد و برخی تصاویر ویدئویی از شهر "بیکرزفیلد" خودروهای زرهی را نشان می دهند که دستگاه‌هایی شبیه به تاسیسات صوتی غیرکشنده را حمل می کنند، دستگاه هایی که برای پراکنده کردن جمعیت استفاده می‌شوند.

تصاویر برخی از کامیون‌های ستون‌های ارتش که در پنسیلوانیا فیلم‌برداری شده‌اند نیز سیم خاردارهایی را نشان می دهند که احتمالاً برای استفاده در اردوگاه‌های کار اجباری آینده مورد استفاده قرار گیرند.

اگرچه برخی تحلیلگران هنوز احتمال وقوع جنگ جدید آمریکا و مکزیک را زیاد نمی دانند، و معتقدند که هدف آمریکا احتمالا فقط آرام کردن جنایتکاران باشد، اما دولت مکزیک نیز با قضاوت بر اساس این دسته از اقدامات ارتش آمریکا، قاطعانه با تهاجم مخالف است و در حال حاضر نیروهای خود را نیز به سمت مرز با آمریکا می کشد.

به همین دلیل برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند که جنگ بین مکزیک و آمریکا که در حوزه های مختلف شتاب بیشتری می گیرد و احتمالا بسیار عمیق تر و گسترده تر نیز خواهد شد.

حتی اوبرادور، رئیس جمهور مکزیک به تازگی در یک گردهمایی بزرگ در قلب مکزیکوسیتی با اعلام اینکه "مکزیک مستقل و آزاد است، نه یک مستعمره یا تحت الحمایه امریکا"، اولین رهبر جهان بود که واشنگتن را به جاسوسی متهم کرد و او قول داد که کنترل اطلاعات طبقه بندی شده را تشدید کرده و در عین حال تماس های نظامی با آمریکا را کاهش دهد.

همزمان با این اظهارات، مقامات مکزیک بندری را که متعلق به یک شرکت آمریکایی بود را ملی اعلام کردند، اقدامی در واشنگتن "یک فاجعه برای کشاورزان آمریکایی" در نظر گرفته می شود و آنها قبلاً قول داده بودند از مکزیکوسیتی شکایت کنند.

در نتیجه، حداقل از بهار امسال در رسانه های تحت کنترل واشنگتن، لوپز اوبرادور به طور فزاینده ای با هوگو چاوز مقایسه شده است. اوبرادور به دلیل « تبدیل مکزیک به ونزوئلای جدید، تنها اکنون در همان مرزهای آمریکا با تثبیت قدرت و نیروهای امنیتی در داخل کشور مقصر شناخته می شود و در سیاست خارجی نیز این واقعیت که مکزیک تحت رهبری او شروع به تمرکز بر همکاری با روسیه، چین و بریکس کرد.

در هر حال، دولت دمکرات آمریکا با تشبیه رئیس جمهوری مکزیک با "هوگو چاوز" رئیس جمهوری فقید ونزوئلا که به مقابله جدی با سلطه آمریکا شهره است، همچنان به دنبال بهانه هایی است تا سیاست های تهاجمی جمهوری خواهان را حداقل تا مدتی که به برگزاری انتخابات داخلی منجر می شود عملی کند، اقداماتی که به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران سیاسی، احتمال درگیری آمریکا با مکزیک را هر روز بیشتر و بیشتر می کند.