به گزارش خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا، در مراسم اکران مستند کاپیتان من به کارگردانی سیاوش صفاریان‌پور و تهیه کنندگی بهرام رادان با حضور جمعی از افراد و متخصصین حوزه علوم شناختی و مغز حضور داشتند.
قبل از شروع فیلم، بهرام رادان گفت: معمولا وقتی اسم مستند می‌آید، فکر می‌کنیم که قرار است کسل بشویم. ما این فیلم را با عشق ساختیم و خواستیم که پلی بشود بین علم، مخاطب عام و سینمای مستند. از سال ۹۶ با صفاریان‌پور فرایند ساخت این فیلم را شروع کردیم و در نهایت امروز به نقطه پایانی رسیده است. سعی کردیم فیلم ما کسل کننده نباشد و امیدواریم مخاطب هم از آن لذت ببرد.
صفاریان‌پور گفت: از اول فکر نمی‌کردیم که فرایند ساخت اینقدر طول بکشد. این فیلم به ما یادآوری می‌کند که مغز ما موجود پویایی است که هرچه بیشتر از آن کار بکشیم، چالاک‌تر می‌شود. همکاری با آقای رادان به ترویج علم کمک می‌کند و باعث می‌شود عده زیادی به سینما بیایند تا این فیلم را ببینند.
در حاشیه این اکران هم، هانیه علیزاده، مدیر اجرایی این مستند به بخشی از سوالات خبرنگار ایرنا درباره ابعاد فنی ساخت این مستند پاسخ داد. او در پاسخ به این سوال که فرایند ساخت این مستند چقدر طول کشیده، گفت: از سال ۹۷ ساخت این فیلم را شروع کردیم. با متخصصان بسیاری در حوزه علوم شناختی صحبت کردیم، چون می‌خواستیم به موضوعی برسیم که جامعیت داشته باشد و بتواند در عصر حاضر کمک‌کننده باشد. ما توانستیم با برخی از اساتید این حوزه مرتبط شویم و تعدادی از آنها جلوی دوربین ما آمدند و بقیه هم در ساخت مشورت می‌دادند.
علیزاده در پاسخ به این سوال که فرایند همکاری با ستاد علوم شناختی چگونه شکل گرفته، گفت: یکی از اتفاقاتی که ستاد علوم شناختی در این سال‌ها دنبال آن بوده، آگاه کردن عموم جامعه بوده است. در بخش‌های مختلف هم ورود کرده و انصافا هم خیلی خوب کار کرده است.
وی افزود: وصل شدن یک نهاد علمی دولتی با سینمای گیشه‌پسند ما خیلی مهم است و به بیشتر دیده شدن آثار علمی کمک می‌کند. ما ابتدا طرح را به ستاد، معرفی و نظرات مدیران را جلب کردیم و سپس با آقای رادان وارد گفت و گو شدیم، ایشان هم با آغوش باز پذیرفتند. امیدوارم که این شکل فعالیت‌ها بیشتر شود چون ما همیشه می‌گوییم که مقالات علمی ما در مجلات و نشریات معتبر دنیا چاپ می‌شود اما اتصال بخش علمی کشور با بدنه جامعه خیلی کم بوده و چنین فعالیت‌هایی، این اتصال را بیشتر از قبل می‌کند.
مدیر اجرایی مستند سینمایی کاپیتان من درباره کیفیت و کمیت کمک‌های ستاد به ساخت این پروژه گفت: رسالت ستاد، کار علمی آن بود. یعنی مهم‌ترین و سخت‌ترین کاری که داشت، این بود که جامعه علمی را به همکاری با این مستند راضی کند. یعنی وصل کردن جامعه علمی با جامعه هنری. در حقیقت ستاد به نویسندگان پروژه مواد لازم برای نگارش فیلم‌نامه را می‌داد و سناریوی فیلم بر همین اساس چندین بار بازنویسی شد. به لحاظ مالی هم ستاد کمک‌هایی داشت ولی مهم‌ترین رسالت آن کمک به جلو بردن بخش علمی کار بود.
مدیر بخش علمی این مستند ادامه داد: علت انتخاب آقای رادان به عنوان تهیه‌کننده کار این بود علاقه ایشان و دلسوزی‌شان را به حوزه‌های علمی می‌دانستیم. کمتر هنرمندی پیدا می‌شود که از پروژه‌ای حمایت کند که آورده مالی بسیار کمی داشته باشد و صرفا به آگاهی مردم ختم شود و ما هم درجلسات اولی که با ایشان داشتیم مطمئن شدیم انتخاب درستی داشته‌ایم. امیدوارم که مردم هم از آن استقبال کنند.
صفاریان‌پور کارگردان اثر درباره همکاری با ستاد توسعه علوم شناختی صحبت کرد و در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا درباره اینکه اصلا چرا مستندی را درباره مغز و علوم شناختی کارگردانی کرده گفت: خیلی تصادفی با رویدادهایی که ستاد توسعه علوم شناختی برگزار می‌کرد، آشنا شدم. کم‌کم متوجه این فضای بین رشته‌ای شدم که اساتید رشته‌های مختلفی راجع به مغز صحبت می‌کنند. تا قبل از آن من هم مثل بسیاری دیگر فکر می‌کردم که همه آن چیزی که راجع به مغز هست مربوط به متخصصان علوم اعصاب می‌باشد ولی بعدا متوجه شدم که از دانش و فناوری‌های الکترونیک گرفته تا علوم انسانی، همه شاخه‌هایی که مربوط به انسان است به نوعی به مغز و علوم شناختی هم مرتبط است.
این پژوهشگر حوزه‌های علمی در خصوص میزان کمک‌های ستاد توسعه علوم شناختی برای ساخت این مستند سینمایی هم گفت: اصل ماجرا این است که یک نهادی که کار آن توسعه علم و فناوری در یک موضوعی مثل مغز و علوم شناختی است، بخشی از وظیفه‌اش را در آگاهی‌رسانی و توسعه دانش متمرکز کرده است. این گام بسیار مهمی است که ستاد علوم شناختی می‌تواند الگویی برای سایر نهادهای علمی باشد تا متوجه شوند که ایجاد ارتباط بین علم و فناوری با مردم بخشی از وظیفه‌ای است که آنها باید تسهیل‌گر آن باشند. مثلا در همین راستا ستاد توسعه علوم شناختی، هفته آگاهی از مغز را در کشور برگزار می‌کند، موزه‌ای درباره مغز در باغ کتاب تاسیس کرده و برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی هم تولید کرده است. همه این فعالیت‌ها از ستاد توسعه علوم شناختی، یک نهادی را ساخته که جدای از توسعه علم و فناوری، ترویج نوعی بینش علمی را نیز در کشور دنبال می‌کند.
وی درباره کمک‌های مالی این ستاد به ساخت این پروژه هم گفت: شروع ساخت کار به نوعی با کمک‌های مالی این ستاد رقم خورد.
همچنین در خصوص همکاری بخش خصوصی و یک نهاد دولتی برای ساخت یک اثر علمی-هنری گفت: من فکر می‌کنم نتیجه این همکاری می‌شود خروجی فاخر که دیگران به سینما می‌آیند و آن را می‌بینند. هر چقدر مورد قبول مردم قرار بگیرد و مردم بیشتر آن را بپسندند و به آن اقبال نشان بدهند، نشان می‌دهد که این سرمایه‌گذاری و این ارتباط موفق‌تر بوده.
این برنامه‌ساز حوزه‌های علم و فناوری درباره اینکه آیا در آینده هم از این جنس همکاری‌ها با ستاد توسعه علوم شناختتی و سایر نهادهای دولتی مروج علم خواهد داشت یا نه گفت: این موضوع ۵۰-۵۰ است. ۵۰ درصد مربوط به ما مشکلی با این همکاری ندارد و باید دید که این نهادها چه نظری دارند.
نظر شما