سیدرسول موسوی که در جریان سفر اخیر امیرعبداللهیان به پاکستان، وزیر امور خارجه را همراهی می‌کرد، در گفت‌وگو با خبرنگار اعزامی ایرنا در خصوص ارزیابی خود از همزمانی این سفر با روزهای پایانی دولت کنونی پاکستان و فضای سیاسی اقتصادی حاکم در این کشور گفت: در ارتباط با روابط ایران و پاکستان باید به این موضوع توجه داشت که روابط دو کشور فارغ از مسائل داخلی آنها است.
وی افزود: ایران و پاکستان دو کشور همسایه‌ای هستند که هم زمینه‌های بسیار زیادی برای همکاری میان آنها وجود دارد و هم اینکه زمینه‌هایی میان دو کشور وجود دارد که اگر درخصوص آنها همکاری صورت نگیرد برای هر دو کشور مشکلاتی ایجاد می‌شود.
مدیرکل آسیای جنوبی وزارت خارجه عنوان کرد: این موضوع که در فضای سیاسی امروز چه تحول داخلی در ایران یا در پاکستان رخ می‌دهد تاثیری در اینکه همکاری‌هایمان را به عنوان دو کشور همسایه گسترش دهیم، ندارد که باید به این نکته توجه داشت.
سیاست همسایگی در دولت سیزدهم موجب تقویت روابط با همسایگان
موسوی خاطرنشان کرد: البته زمانی که دولتی روی کار می‌آید ممکن است به یکسری از اولویت‌ها بیشتر توجه کند که آن موضوع در دولت دیگری کمتر مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال سیاست همسایگی که آیت‌الله رئیسی به عنوان سیاست اولویت‌دار خود اعلام می‌کند موجب تقویت و توسعه بیشتر روابط با همسایگان می‌شود.
وی بیان کرد: بنابراین می‌توان گفت سطحی از روابط ما، روابط پایدار است و تغییر و تحول دولت‌ها ممکن است قدری موجب تشدید و یا کم سرعت شدن روابط بشود اما خللی به اصل رابطه وارد نمی‌کند.
دستیار وزیر امور خارجه تصریح کرد: در حال حاضر براساس قانون اساسی پاکستان، دولت مستقر به جهت پایان دوره مجلس استعفا می‌دهد و دولت سرپرست سر کار می‌آید تا زمانی که انتخابات برگزار شود و در نتیجه آن دولت جدید سر کار بیاید.
موسوی ادامه داد: این واقعیت است و ما این سفر را مخصوصا در این زمان در نظر گرفتیم و فارغ از آنچه که در صحنه داخلی پاکستان اتفاق می‌افتد اصل را بر روابط همسایگی قرار داده و حرکت خودمان را انجام دادیم.
وی اظهار کرد: در بحث‌های اقتصادی واقعیت امر این است که تقریباً به جهت ساختارهای اقتصادی که پاکستان دارد می‌توانید نوعی ثبات در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی را چه در زمینه گسترش یا حتی توقف در کارها در آن ساختارها ببینید.
مدیرکل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه افزود: بنابراین ما در این صحنه اقتصادی مانعی برای اینکه بحث‌های خودمان را گسترش دهیم، ندیده‌ایم و اگر در روزهای آینده دولت فعلی در پاکستان برود و دولت سرپرست روی کار بیاید ساختارهای اقتصادی همچنان در جایگاه خودشان هستند.
موسوی عنوان کرد: عنصر سوم که همواره پاکستان را با ثبات نگه داشته است ساختار نظامی این کشور است که نقش تعیین‌کننده‌ای در ثبات این کشور دارد و ما در این سفر و حتی قبل از آن هم با ساختارهای دولتی، خصوصی و ساختار ارتش صحبت‌ها و مذاکرات خوبی داشته‌ایم.
دیپلماسی فرصت ساز در دولت کنونی
وی خاطرنشان کرد: بنابراین اعتقاد ما بر این است که سفر وزیر خارجه به پاکستان در زمان خوبی انجام شده است و ما به آینده بسیار خوشبین هستیم.
مدیرکل آسیای جنوبی وزارت خارجه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا این نخستین سفر دوجانبه امیرعبداللهیان به پاکستان است، گفت: بله. البته وزیر امور خارجه کشورمان قبل از این سفر هم، برای شرکت در کنفرانس اسلامی اجلاس ویژه به پاکستان آمده بود.
وی در توضیح علت افزایش حجم تجاری ایران و پاکستان با توجه به مدت زمان کوتاه عمر دوساله دولت سیزدهم اظهار کرد: وقتی اولویت‌هایتان در سیاست تغییر می‌کند فرصت‌های جدیدی هم در اختیارتان قرار داده می‌شود.
مدیرکل آسیای جنوبی وزارت خارجه، نوع تحرک ایران در ارتباطات با همسایگان خصوصا پاکستان به جهت مکمل بودن اقتصاد دو کشور را از جمله دلایل افزایش حجم تجاری تهران و اسلام‌آباد دانست.
موسوی ادامه داد: ما ظرفیت‌های بسیار متعددی داریم که مورد نیاز پاکستان است و موارد زیادی را پاکستانی‌ها دارند که مورد نیاز ما است و این اقتصاد مکمل را ایجاد می‌کند، ما قدری مشکلات بروکراتیک داشتیم که به نظر می‌رسد حل برخی از آن مسائل به رشد اقتصادی کمک کرده است.
امضای اسناد همکاری ایران و پاکستان در راستای حل مسائل بروکراتیک
وی امضای سه سند همکاری میان ایران و پاکستان را در راستای حل و فصل مسائل بروکراتیک میان دو کشور توصیف کرد.
مدیرکل آسیای جنوبی وزارت خارجه در جمع‌بندی خود از دستاوردهای سفر به پاکستان گفت: معتقدم این سفر در زمان بسیار مناسبی انجام شد.
موسوی افزود: ما یکسری مسائل کوچک داریم که مانع از کارهای بزرگ می‌شوند. ممکن است ما در این سفر کارهای کوچکی را حل کرده باشیم اما این کارهای کوچک موجب به حرکت درآمدن کارهای بزرگ مانند موضوع تهاتر است.
وی به وجود موانع کوچک در برخی اقدامات اشاره و خاطرنشان کرد: به عنوان مثال اینکه ما چگونه نهادی را تعریف کنیم که دو طرف آن را قبول داشته باشند.ما همه بحث‌ها را انجام داده‌ایم اما بر سر تعریف موانعی وجود داشت که اکنون حل شده است.
نظر شما