یادداشت خودکشی نویسنده اسکاتلندی کتاب می‌شود

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، جنی فاگان در حال نوشتن خاطراتی از دوران کودکی خود است؛ در زمانی که تحت حمایت سیستم مراقبتی اسکاتلند زندگی می‌کرد.

این رمان نویس اسکاتلندی تا ۱۶ سالگی در بیش از ۲۷ مکان تحت سیستم مراقبتی این کشور زندگی می‌کرد. نویسنده «پایان – The End» درباره کتاب جدید خود می‌گوید: این کتاب من را زنده نگه داشت.

جنی داستان‌هایی را که برای زنده ماندن خلق کرده و اینکه چگونه کتاب‌ها راه نجات او شدند را به یاد می‌آورد.

«به هر کدام از زنان خانه‌هایی که برای زندگی به آنجا می‌روم مادر می‌گویند. آنها اغلب شبیه همند. ... .» این بخشی از آن چیزی است که رمان‌نویس اسکاتلندی درباره‌اش کتاب می‌نویسد.

فاگان می‌گوید: ۲۰ سال پیش شروع به نوشتن این خاطرات به عنوان یادداشت خودکشی کردم. سعی می‌کردم زندگی‌ام را در یک حرف خلاصه کنم.

او به گاردین گفته این‌که فکر کنم این یادداشت ممکن است تمام چیزی باشد که برای زندگی‌ام باید نشان دهم خیلی ناراحت کننده بود، بنابراین تصمیم گرفتم فقط یک بار به تمام زندگی‌ام نگاهی بیاندازم. داستانی که خیلی بزرگتر از من بود.

رمان‌نویس اسکاتلندی می‌گوید: یک ماشین تحریر از همسایه قرض گرفتم. روزی ۱۴ ساعت تایپ می‌کردم تا دست‌نوشته‌ام را کامل کنم. پس از نوشتن The End آن را در جعبه‌ای گذاشتم و درش را قفل و با خودم عهد کردم که دیگر به سراغش نروم و در مورد محتوای آن با کسی صحبت نکنم.

فاگان می‌گوید: من از شستشوی مغزی مادام‌العمر رنج می‌بردم که به من می‌گفت: مشکل، من هستم.

او درباره کتاب خود گفت: این داستان درباره دختر بچه‌ای است که یاد گرفت خیلی با دقت و همیشه به طور پنهانی روایت‌ها را بررسی کند؛ داستان دختری که به کتاب‌ها راه پیدا کرد و در دنیایی از کلمات تنها جایی را یافت که واقعا به آن تعلق داشت.

جنی همچنین گفته در دوران نوجوانی به دنبال مادران فرهنگی بودم. حرف‌ها، صداها و هنرشان من را بزرگ کرد یا دستکم باعث تسلی خاطرم شد.

او از جمله این مادران فرهنگی به نینا سیمون، مایا آنجلو، دوروتی آلیسون، بیلی هالیدی، فریدا کالو، تریسی امین، لوئیز بورژوا، پتی اسمیت، لیدیا لانچ، پلی استایرن، اودتا، هول، سیلویا پلات، آنایس نین، نان گلدین، یایو کوساما، نینا کاسیان هوکس، نوال السعداوی، الیزابت بیشاپ، دبی هری، لئونورا کارینگتون و کوکی مولر اشاره کرد.

فاگان در عین حال گفت: من به دنبال پدران یا برادران فرهنگی در ویکتور فرانکل، آیس تی، نیک کیو، کرت کوبین، جورج اورول، کنات هامسون، رینالدو آرناس، مکس ارنست، دیوید لینچ، دشمن مردم، کافکا و ... بودم.

رمان‌نویس اسکاتلندی می‌گوید: ۲۰ سال پس از نوشتن آن خاطرات، جعبه‌ای را که آنها را در آن گذاشته بودم باز کردم؛ یک دست نوشته قدیمی و در عین حال بکر تایپ شده را بیرون آوردم و دوباره آن را مرور کردم.

به زعم او، این یکی از سخت ترین کارهایی است که تا به حال انجام داده است. جنی گفت: هرگز تابه حال داستان دوران کودکی‌ام یا آن دست‌نوشته چند دهه‌ای را با کسی در میان نگذاشتم.