اول شهریورماه زاد روز ابوعلی سینا به نام روز پزشک نامگذاری شده است، در بیش از ۲ دهه کار خبرنگاری و فعالیت در حوزه بهداشت و درمان به نکات جالب در زمینه سختی و مسوولیت پذیری کار پزشکان برخورده ام اما در ارتباط با این حرفه بیش از تمام سختی ها، عموم مردم فقط درآمد خوب آن را مورد توجه قرار می دهند و از سختی هایی این حرفه که با جان انسان ها ارتباط دارد، کمتر می دانند.
با هر پزشکی خواستم به مناسبت روز پزشک همکلام شوم برای گزارشی که در دست تهیه داشتم، اولین حرف آنها این بود که نامی از ما برده نشود! این نشان از بی‌اطمینانی آنها به بخشی از جامعه، قلم به دستان و مسوولان این حوزه است.
از سوی دیگر نرخ تعرفه خدمات پزشکی و جراحی که پزشکان ارائه می دهند، قابل قیاس با هیچ کجای جهان نیست ضمن آنکه نرخ خدمات این حوزه به صورت قطره چکانی بالا می رود اما افزایش نرخ خدمات و کالا در دیگر بخش های جامعه به صورت چند برابری.
هجمه و حمله گاه و بیگاه برخی افراد و گروها به قشر پزشک نیز مزید بر علت شده و موجب رنجش خاطر گاه به گاه اطبا می شود؛ روزی به نداشتن دستگاه کارتخوان و ندادن مالیات از سوی آنها گیر می دهند و روز دیگر هم به مسائل دیگری؛ دخالت برخی از افراد غیرمتخصص در امور پزشکی نیز موجب نارضایت آنها شده و می شود.
قاطبه پزشکان استان یزد افرادی شریف، مردمدار و دلسوز هستند که هدفی جز تامین سلامت مردم ندارند؛ پزشکانی که اگر نبودند برای دریافت خدمات پزشکی باید کفش و کلاه می کردیم و به دیگر مناطق کشور و حتی خارج کشور کوچ می کردیم.
آنهایی که پزشک شده اند، یک شبه راه صد ساله را طی نکردند، سختی ها کشیدند، تاوانها دادند، دردسرها کشیدند تا توانستند تخصص بگیرند و حالا باید میوه آن را بچینند و این حق آنهاست و لذا نباید درآمد بالای بخشی از آنها را پیراهن عثمان کرد و از آنها ایراد گرفت.
فوق تخصصی می شناسم که به قول خودش بعد از گرفتن دیپلم، ۱۶ سال از بهترین سال های عمرش را صرف خواندن درس در رشته پزشکی کرد و گاها ماهها در مناطق مرزی، شبها را با مار و عقرب، همدم شده بود.
متخصصی که روزها را کار می کرد و شبها را درس می خواند و موقعی که خیلی از جوانان ما هشت ساعت را می خوابیدند او سر در کتاب و درس داشت.
متخصص دیگری که بهترین سال های عمرش را دور از خانواده و پدر و مادری که به او نیاز داشتند طی کرد و حالا ثمره آن را در حالی برداشت می کند که والدینش در حیات نیستند تا نتیجه تلاش های او را ببینند .
پزشکی را سراغ دارم که وقتی در دوره تخصص قبول شد، خانه خود را فروخت تا در دوره رزیدنتی، درآمدی برای خانواده داشته باشد و حالا وقتی درآمد او را می بینند اما سختی هایی را که در بهترین دوران جوانی خود متحمل شده نادیده می انگارند دلشکسته می شود.
برخی از آنها که می شناسیم سالهای سال در زیر سقف گلی، چراغ کم نور و تحمل کارهای سخت برای کسب در آمد، درس خواندند و تلاش کردند، همان دورانی که خیلی ها به دنبال خوشی ها رفتند و جوانی خود را خرج تحصیل سخت و بلند مدت پزشکی نکردند!
اما حالا گاها انگشت بخش مهمی از فضای مجازی به سوی آنان دراز شده و گاها تیغ تیز برخی انتقادات ناروا، آنان را آزرده می کند؛ انصاف داشته باشیم، اگر چند پزشک در گوشه و کنار شهر به سوگند پزشکی خود پایبند نیستند نباید آن را به حساب همه پزشکان شرافتمند و متدین گذاشت.
اول شهریور روز پزشک است روزی که فقط با شاخه گل به استقبال پزشکان می روند و این در حالیست که مناسبت های شغل های دیگر با انواع و اقسام کادوهای رنگارنگ روبروست اما پزشکان که سلامت مردم برای آنها اولویت اول است در روز پزشک، اصلا دیده نمی شوند!
روز پزشک، روز بزرگداشت و تکریم فرزندان فرهیخته و مستعدی است که اراده کرده اند درد دیگران را درد خود بدانند و با همه وجود، دل در گروی حفظ سلامت همنوعان خود ببندند.
اینکه همه پدرها و مادرها آرزو دارند فرزندشان در رشته پزشکی قبول شوند نشان از تقدس و محبوبیت این رشته است، پزشکی که الان به گفته خیلی ها درآمد دارد سال های سال سختی کشیده و رنج برده تا به این نقطه رسیده است.
"امتحان رزیدنتی یا دستیاری تخصصی، کشیک های دوران دستیاری، امتحانات ارتقا، پایان نامه، دانش نامه یا بورد و طرح تخصص" تنها بخشی از سختی های طاقت فرسایی است که یک پزشک متحمل شده تا ما را درمان کند.
اول شهریور، زاد روز بوعلی سینا و روز پزشک را به اطبای سرزمینم و بویژه پزشکان استان یزد تبریک می گوییم.
نظر شما