به گزارش ایرنا، با وجود برقراری امنیت در بسیاری از مناطق سوریه در سال های اخیر که با زحمات ارتش سوریه، رزمندگان جبهه مقاومت اسلامی (مدافعان حرم) و نیروهای روسی و با شکست گروه های تروریستی از جمله داعش در سوریه برقرار گردیده، اما تحمیل شرایط اقتصادی به مردم این کشور که با اعمال تحریم های ضدانسانی سوریه از سوی آمریکا صورت گرفته، فشار طاقت فرسایی به سوری ها تحمیل کرده است.
در سه سال گذشته شرایط اقتصادی اقشار حقوق بگیر در سوریه به ویژه کارمندان، کارگران و نظامیان با دشواری های زیادی همراه بوده و دولت سوریه سعی کرده اخیرا با ترمیم ۱۰۰درصدی حقوق آنها، از مشکلات آنها بکاهد، ولی با توجه به تورم موجود و آزادسازی نرخ بنزین در سوریه این میزان نمی تواند تاثیر زیادی در معیشت حقوق بگیران داشته باشد.
شرایط اقتصادی ۱۳ سال گذشته سوریه
پیش از آغاز بحران در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱) (توطئه غربی – صهیونیستی – عربی و ترکیه)، سوریه کشوری توانمند و خودکفا با مردمان سخت کوش در عرصه های مختلف اقتصادی بود و هیچ کشور عربی را نمی توان یافت که مردمان آن همچون سوریه توانمند بوده باشند.
با آغاز بحران سوریه و ایجاد، تجهیز و سازماندهی گروه های تروریستی در این کشور از سوی کشورهای غربی – عربی و ترکیه، ۱۲ میلیون از جمعیت ۲۳ میلیون پانصد هزار نفری آن زمان این کشور آواره شدند؛ از این میان شش میلیون و پانصد هزار نفر به خارج این کشور رفتند و پنج میلیون و پانصد هزار نفر دیگر هم در داخل این کشور آواره شدند، موضوعی که هنوز هم به عنوان چالش برای حکومت دمشق و آوارگان باقی است.
هرچند تروریست ها و حامیان غربی – عربی – صهیونیستی به اضافه ترکیه، طی ۱۳ سال گذشته کشور سوریه را ویران کردند، ولی با مجاهدت های ارتش سوریه و رزمندگان مدافع حرم، بسیاری از گروه های تروریستی از جمله داعش در این کشور شکست خوردند. گروه تروریستی داعش در آذرماه سال ۱۳۹۶ در سوریه شکست خورد (یکماه قبل از آن هم در عراق شکست خورده بود) و پرونده گروه تروریستی تحریر الشام (جبهه النصره) نیز با انتقال عناصر باقی مانده آن از دیگر نقاط سوریه به استان ادلب (شمال غرب این کشور) وارد مرحله جدیدی شد.
در مجموع می توان گفت ۷۰ درصد پرونده تروریست های تکفیری تا تابستان سال ۱۳۹۷ در سوریه بسته شد، هر چند از سال ۱۳۹۶ نظامیان تروریست آمریکایی عملا جای عناصر گروه تروریستی داعش را در سوریه گرفتند و اقدامات جنایت بار آنها را ادامه دادند.
سران واشنگتن در ادامه جنایت های ضدبشری خود علیه مردم سوریه، در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۰ (۲۸ خرداد ۱۳۹۹) اقدام به تحریم های همه جانبه این کشور در قالب مصوبه تحریم‌های سزار (قیصر) که در سال ۲۰۱۹ در گنگره این کشور تصویب شد، کردند و مشکلات جدید سوریه (به ویژه اقتصادی) از همین زمان آغاز و روز به روز گسترش یافت.
تا پیش از اجرای تحریم های سزار از سوی سران واشنگتن، شرایط اقتصادی سوریه حتی در زمان جنگ با تروریست ها نیز اینقدر وخیم نبود.
هر چند مردم سوریه از شکست گروه های تروریستی و تامین امنیت در این کشور رضایت دارند، ولی شرایط و مشکلات اقتصادی به وجود آمده در این کشور که منبع اصلی آن تروریست های آمریکایی و سران واشنگتن می باشند، فشار زیادی به مردم مقاوم سوریه وارد کرده است.
قبل از آغاز بحران سوریه در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ و تبدیل آن به جنگ بین المللی، نرخ برابری یکصد دلار آمریکا حدود ۴۸ لیره سوریه بود که این میزان امروز (چهارشنبه) به یکصد دلار در مقابل یک میلیون پانصد هزار لیره سوریه رسیده و هر یکصد یورو نیز با یک میلیون ۶۵۰ هزار لیره سوریه معامله می شود.
قبل از آغاز بحران سوریه یک استاد دانشگاه بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ دلار حقوق می گرفت که این میزان با افزایش ۱۰۰ درصدی اخیر به ۶۰۰ هزار لیره یعنی حدود ۴۰ دلار رسیده است.
هم اکنون میانگین حقوق ماهانه کارمندان و کارگران سوری با افزایش ۱۰۰ درصد اخیر حدود ۲۰۰ هزار لیره یعنی حدود ۱۳/۵ دلار شده است که باور آن برای دیگران بسیار سخت است. این مساله فشار زیادی به حقوق بگیران سوری وارد کرده و آنها مجبور هستند برای گذراندن امورات خود، دو شغل و یا سه شغل داشته باشند.
نرخ اجاره یک واحد آپارتمانی در اطراف دمشق (منطقه پایین) هم اکنون حدودا ۳۰۰ هزار لیره می باشد که این یعنی اجاره یک واحد آپارتمانی کوچک در اطراف دمشق حدود ۱/۵ برابر حقوق ماهانه یک کارمند می باشد.
یکی دیگر از مشکلات اساسی مردم سوریه کمبود سوخت و گرانی آن می باشد؛ تا پیش از این نرخ بنزین در هر لیتر برای بنزین دولتی ۴ هزارو ۵۰۰ لیره بود که این میزان هم اکنون برای بنزین دولتی به هشت هزار لیره و بنزین آزاد نیز به ۱۵ هزار لیره (یک دلار) در هر لیتر رسیده است. قیمت هر کپسول گاز دولتی که هر سه ماه یکبار به هر خانواده سوری تعلق می گیرد نیز ۱۸ هزار لیره می باشد که می تواند حداکثر یکماه جوابگوی نیاز آنها باشد و قیمت هر کپسول گاز آزاد نیز ۳۰۰ هزار لیره می باشد که یعنی ۱/۵ برابر حقوق ماهانه یک کارمند.
حضور در اتحادیه عرب؛ پیروزی سوریه و شکست سیاست های آمریکا
اتحادیه عرب ۱۷ اردیبهشت ماه سال جاری و پس از ۱۲ سال با رای قاطع تمام اعضای آن، اشتباه خود درباره سوریه را جبران و با حضور دوباره این کشور در این اتحادیه موافقت کرد.
اتحادیه عرب در نوامبر ۲۰۱۱ و با آغاز بحران این کشور در اقدامی اشتباه عضویت دمشق را در این اتحادیه به حالت تعلیق درآورده و از همان زمان تحریم های سیاسی و اقتصادی علیه این کشور عضو جبهه مقاومت اسلامی ضدصهیونیستی وضع کرده بود.
شورای اتحادیه عرب در سطح وزرای خارجه تصمیم شماره «۸۹۱۴» را تایید و اعلام کرد که از این پس حضور هیات‌های دولت سوریه در جلسات اتحادیه عرب و تمامی سازمان‌ها و نهادهای وابسته به آن ازسرگرفته شود.
وزارت امور خارجه سوریه پس از اعلام شورای وزرای خارجه اتحادیه عرب مبنی بر موافقت تمامی اعضای این اتحادیه با بازگشت سوریه به اتحادیه عرب، از این تصمیم استقبال و اعلام کرد که مرحله آینده نیازمند شیوه‌های کارآمد و سازنده بر اساس احترام متقابل و گفت وگوهای چندجانبه و دوجانبه و منافع امت عربی است.
عصبانیت آمریکا از بازگشت سوریه به اتحادیه عرب
اقدام شورای وزرای اتحادیه عرب در تصمیم قاطع برای بازگشت سوریه به این اتحادیه و جبران اشتباه گذشته با استقبال دمشق و دوستان سوریه مواجه شد، اما در عین حال با واکنش منفی آمریکا به عنوان دشمن اصلی مردم سوریه مواجه گردید.
وزارت امور خارجه آمریکا طی ادعایی اعلام کرده که «واشنگتن درک می‌کند که شرکا(ی عرب) به دنبال ارتباط مستقیم با رئیس جمهور سوریه برای اعمال فشار بیشتر برای حل بحران سوریه هستند!»
واشنگتن در ادامه مواضع خصمانه خود علیه دمشق با رویکردی مزورانه اضافه کرد که «آمریکا تمایل اسد برای حل بحران سوریه را زیر سوال می برد، اما با شرکای عرب بر سر اهداف نهایی موافق است؛ معقدیم که برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب خیلی زود است!».
تاکید تحلیلگر آمریکایی بر رویکرد ضدبشری سران آمریکا در سوریه
اوضاع سخت معیشتی مردم سوریه که دلیل آن مقابله آنها با گروه های تروریستی ساخته و پرداخته غرب و رژیم صهیونیستی و شکست آنها بوده، برای کسی حتی برخی از شهروندان کشورهای غربی نیز قابل قبول نیست.
در همین پیوند، «دوگ باندو» نویسنده و تحلیلگر سیاسی آمریکایی خواهان پایان جنگ اقتصادی و سیاست تحریم‌های ضد بشری آمریکا علیه ملت سوریه در قالب قانون موسوم به «قیصر/سزار» شده و وی تاکید کرده که کاخ سفید از آشتی همسایگان سوریه با دولت این کشور نگران و ناراحت است.
این تحلیلگر آمریکایی طی مطلبی با تاکید بر این که هدف از تحریم‌های واشنگتن علیه سوریه فقیر کردن مردم این کشور است، افزوده، سوریه بیش از یک دهه می باشد که در وضعیت جنگی قرار دارد و از مشکلات رنج می‌برد، زیرا آمریکا علیه مردم این کشور تحریم (های زیادی) وضع کرده است.
وی در مطلب خود این سوال را مطرح کرده که «به ادعای مقامات آمریکایی اگر هدف از سیاست تحریم‌ها تقویت اصلاحات سیاسی در سوریه است، پس چگونه فقیر کردن مردم این کشور آنچه را که این مقامات به زعم خود "دموکراسی" می خوانند، تقویت می‌کند؟».
این تحلیلگر آمریکایی می نویسد، درحالی که همسایگان سوریه درحال صلح و آشتی با دولت این کشور هستند، مقامات آمریکایی (از این امر) دچار فروپاشی شده اند و از کشورهای عربی دوست واشنگتن می‌خواهند که به پیروی از سیاست تحریم‌های ظالمانه واشنگتن علیه سوریه ادامه دهند.
به اعتقاد باندو، آمریکا در طول این مسیر طولانی (بحران ۱۳ ساله سوریه) از عناصر تروریست تندرو از جمله شاخه محلی القاعده حمایت کرد و کمک های برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به عناصر افراطی و تندرو را پذیرفته و همچنین از شبه نظامیان کُرد سوری موسوم به «قسد» در سوریه حمایت کرده است و دولت ترکیه نیز به نوبه خود با گروهک تروریستی داعش همکاری کرد و به شرکای کُرد واشنگتن (قسد) در سوریه حمله می کند.
این نویسنده می افزاید، این هرج و مرج و تشویش در سیاست‌های آمریکا منجر به تداوم جنگ فاجعه‌بار و چندجانبه در سوریه شده و واشنگتن در دستیابی به مقاصد خود در این کشور ناکام مانده است.
وی در پایان یادداشت خود تاکید کرده که «تحریم‌ها علیه سوریه در قالب قانون موسوم به «قصیر/ سزار» نظیر یک داروی توهم زای گران قیمت است تا این احساس را در نزد فعالان و مسئولان آمریکایی ایجاد کند که انگار دارند کاری انجام می دهند. این تحریم‌ها فقط به فقیرترین قشر آسیب می زند و از این رو، واشنگتن باید به سوری ها و همسایگانش اجازه دهد که برای ساخت آینده‌ای بهتر کار خود را آغاز کنند.
سران آمریکا سارق جان و مال مردم سوریه
با آغاز بحران سوریه در اسفندماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱) و تبدیل آن به جنگ بین المللی، غربی ها به ویژه آمریکا با ایجاد، تجهیز، آموزش و تسلیح گروه های تروریستی به ویژه داعش و با هدف اصلی "تامین امنیت رژیم صهیونیستی" به صورت غیرمستقیم و در ادامه به طور مستقیم وارد جنگ سوریه شدند، نبردی که پس از سال ها به شکست گروه های تروریستی مورد حمایت جبهه غربی – عربی – صهیونیستی ختم شد.
از زمان شکست گروه تروریستی داعش به عنوان بازوی نظامی آمریکا در سوریه در آذر ماه سال ۱۳۹۶، نظامیان تروریست آمریکایی مستقیما جایگزین این گروهک تروریستی شدند و دقیقا از همان زمان نیز به جای داعش شروع به استخراج و سرقت نفت سوریه و کشتار مردم این کشور کردند.
از سال ۱۳۹۶، آمریکا برای اجرای مقاصد شوم خود در سوریه، ۲۲ پایگاه غیرقانونی اصلی و ۴ پایگاه فرعی و در مجموع ۲۶ پایگاه در خاک این کشور ایجاد کرده است و در این مسیر از ترویست های "قَسَد" نیز استفاده می کند.
در حال حاضر بخش‌های عمده‌ای از سرزمین‌های استان‌های "الحسکه"، "دیرالزور" و «الرقه» (در شرق و شمال شرق سوریه) که دارای منابع نفت و انرژی می‌باشد، تحت تصرف تروریست های آمریکایی و نیروهای دموکراتیک سوریه (کردهای سوریه مورد حمایت آمریکا/ قسد) می باشد.
آمریکایی‌ها همچنین سال هاست که در جنوب سوریه، هم مرز با اردن و عراق دو پایگاه در منطقه التنف ایجاد کرده که تاکنون دهها هزار تروریست در آنها آموزش دیده و پس از تجهیز به مناطق مختلف سوریه برای اقدامات تروریستی اعزام شده‌اند و هم اکنون نیز یانکی ها پشتیبانی شمار زیادی از تروریست‌ها را از طریق همین دو پایگاه انجام می‌دهند.
"دونالد ترامپ" رئیس جمهوری سابق آمریکا اواخر سال ۲۰۱۹ از خروج نظامیان کشورش از سوریه خبر داده بود، اما وی پس از مدتی تحت فشارهای اعضای دولتش، گفته بود که ۹۰۰ نفر از نظامیان این کشور در سوریه باقی خواهند ماند تا سیطره آمریکا بر چاه‌های نفتی سوریه و سرقت از آنها تضمین شود.
تروریست های آمریکایی که از سال ۱۳۹۶ جایگزین گروه خودساخته و تروریستی داعش در سوریه شدند، از همان زمان اقدام به سرقت نفت، گاز و گندم مردم سوریه نموده اند و حتی بارها اقدام به آتش زدن مزارع گندم کشاورزان سوری کرده اند.
یانکی ها عموما نفت های سرقتی از مردم سوریه را با کامیون ها به عراق انتقال داده و آنها را به قیمت ارزان تر به رژیم صهیونیستی ارسال کرده و قسمتی دیگر از نفت سرقتی را نیز از طریق کردها به یکی از تجار سوری می فروشند.
خسارت های فراوان آمریکایی ها به سوریه
حضور غیرقانونی آمریکا در خاک سوریه که از سال ۱۳۹۶ آغاز شده، تاکنون خسارت های بی شمار انسانی و مادی برای سوری ها داشته به حدی که بنا بر اعلام سال گذشته وزارت خارجه سوریه فقط خسارت های وارده آمریکا به صنعت نفت این کشور به طور مستقیم و غیرمستقیم در مجموع حدود ۱۱۱ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار بوده است.
وزارت خارجه سوریه درباره جزئیات خسارت های تروریست های آمریکایی به این کشور اعلام کرده که «در نتیجه تجاوزگری های مستقیم نظامیان آمریکایی و شبه نظامیان وابسته به آن یعنی قَسَد، سوریه حدود ۲۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار به طور مستقیم و بیش از ۸۶ میلیارد دلار نیز به طور غیرمستقیم در بخش نفت (که منظور سرقت و تخریب منابع نفتی می باشد) خسارت دیده است که دمشق تاکنون چندین بار این موضوع را طی نامه های جداگانه به دبیرکل سازمان ملل و شورای امنیت اعلام کرده است.
چندین سال است که ارتش متجاوز آمریکا بخش اعظم مناطق نفت خیز سوریه در شرق و شمال شرق این کشور را همچنان در اشغال خود نگاه داشته و بیش از ۸۰ درصد نفت سوریه را سرقت می کند.
نکته مهم درخصوص حضور غیرقانونی تروریست های سارق آمریکایی این است که یانکی ها به نیاز شدید مردم و دولت سوریه به منابع نقتی و گازی واقف هستند و از این رو به هیچ وجه نمی خواهند این منابع به راحتی دست سوری ها بیفتد. در عین حال سرقت و فروش نفت مردم سوریه برای تروریست های آمریکایی منبع درآمد خوبی (هرچند نامشروع) می باشد و پول دزدی زیر دندان یانکی ها مزه کرده است؛ اما مطمئنا این روند ادامه نخواهد داشت و تروریست های آمریکایی اگر با زبان خوش خاک سوریه را ترک نکنند به گونه دیگری مجبور به ترک این کشور خواهند شد که هزینه آن برای یانکی ها بسیار سنگین خواهد بود.
دولت سوریه قبل از بحران این کشور در اواخر اسفند ماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱ میلادی) ۳۸۷ هزار بشکه در روز از میادین شرق و شمال شرق این کشور نفت استخراج می‌کرد که ۱۴۰ هزار بشکه آن از طریق بنادر غربی این کشور در سواحل مدیترانه صادر می‌شد و مابقی در داخل این کشور مصرف می گردید.
حکومت دمشق به دلیل آسیب‌های فراوان از سوی گروههای تروریستی مورد حمایت جبهه غربی – عربی – عبری در سالهای اخیر، به درآمدهای نفتی برای بازسازی و توسعه این کشور جنگ زده نیاز جدی دارد و در مقابل آمریکایی‌ها این قضیه را به خوبی می دانند و برای جلوگیری از دستیابی دولت و مردم سوریه به این درآمد، اقدام به محاصره میادین نفتی و سرقت از آن در کنار اعمال تحریم های مختلف کرده‌اند.
مطمئنا ارتش سوریه و نیروهای جبهه مقاومت اسلامی همانگونه که بارها ثابت کرده اند، نخواهند گذاشت این روند ادامه یابد و و نه تنها دست تروریست های آمریکایی را قطع خواهند کرد، بلکه آنها را با خفت از سوریه و منطقه اخراج خواهند نمود.
آمریکا همواره از زمان آغاز جنگ تحمیلی علیه سوریه (اسفندماه سال ۱۳۸۹/۲۰۱۱) ابتدا با ایجاد، تجهیز، سازماندهی و حمایت های همه جانبه از گروه های تروریستی – تکفیری از جمله داعش و سپس (از سال ۱۳۹۶) با اشغالگری مستقیم، در کنار اعمال تحریم‌های اقتصادی تلاش کرده تا به ملت و دولت سوریه برای تن دادن به خواسته های خود در راستای تامین منافع رژیم صهیونیستی فشار بیاورد.
هرچند آمریکا و هم پیمانان غربی و عربی اش در طول سالهای جنگ تحمیلی علیه سوریه نتوانستند در سایه قدرت ارتش سوریه و نیروهای هم پیمانش، دولت قانونی سوریه را سرنگون و این کشور را تجزیه کنند و به مقاصد خود برسند، اما به جنگ اقتصادی تمام عیار خود علیه ملت سوریه ادامه دادند تا آنها را به خاطر مقاومت و استقامت خود در برابر اهداف آمریکا و رژیم صهیونیستی و هم پیمانان غربی آنها مجازات کنند و این اقدامات آنها باعث تلفات انسانی و کمبود شدید مایحتاج اولیه زندگی بسیاری از مردم سوریه شده است.
یکی از اقدامات خوب اخیر برخی کشورهای عربی و اتحادیه عرب، جدا کردن راهشان با آمریکا و رژیم صهیونیستی در سوریه بوده است؛ برخی از کشورهای عربی که در ۱۳ سال گذشته به دستور آمریکا تامین مالی گروه های تروریستی در سوریه را به عهده داشتند با استقامت ملت و دولت سوریه، هرچند دیر ولی متوجه اشتباه خود شده اند؛ با توجه به شرایط اقتصادی فعلی سوریه، هم اکنون بهترین زمان اصلاح اقدامات کشورهای عربی در این کشور می باشد و آنها می توانند با کمک های مالی و اقتصادی خود در رونق اقتصاد مردم و دولت سوریه شریک شوند و سوری ها را برای گذر از این شرایط سخت یاری نمایند.
یکی از این اقدامات می تواند بی توجهی کشورهای عربی به تحریم ها و محاصره اقتصادی سوریه باشد که در صورت انجام از سوی کشورهای عربی، نشان از صداقت آنها در کلام و عملشان دارد.
نظر شما