به گزارش ایرنا، تبعات شکست پرسپولیس مقابل النصر و به خصوص اتفاقات و حواشی پیرامون حضور کریستیانو رونالدو در ایران همچنان ادامه دارد. گل‌محمدی و شاگردانش در شرایطی نتیجه را به النصر واگذار کردند که همه چیز تحت تاثیر حضور ستاره بزرگ فوتبال جهان در ایران قرار گرفته بود. شرایط به گونه‌ای شده بود که حتی هواداران پرسپولیس هم بیشتر از اینکه حواس‌شان به تیم محبوب‌شان باشد اخبار مربوط به رونالدو را پیگیری می‌کردند.
این مسئله تا حدود زیادی طبیعی است و در همه جای دنیا حضور ستاره‌ها باعث می‌شود معادلات تغییر کند و هواداران فوتبال شرایط غیرطبیعی رقم بزنند؛ اما نکته تاسف‌آور این ماجرا، اقدامات مدیرعامل باشگاه پرسپولیس طی دو روزی که النصری‌ها در ایران حضور داشتند بود. در شرایطی که رضا درویش باید همه تمرکز خود را برای موفقیت پرسپولیس و ایجاد بهترین شرایط برای این تیم می‌گذاشت اما او یا در فرودگاه بود تا با رونالدو و دیگر ستاره‌های النصر عکس یادگاری بیندازد یا در هتل محل این ستاره حضور داشت تا به بهانه اینکه فاطمه حمامی را به آرزویش برساند یکبار دیگر با این ستاره پرتغالی ملاقاتی داشته باشد.
عطش درویش برای اینکه رونالدو را از نزدیک ببیند و او را لمس کند هیچ توجیهی ندارد. قطعا مدیرعامل پرهوادارترین باشگاه فوتبال ایران و حتی آسیا متوجه این موضوع نیست که چه جایگاه مهمی را در اختیار دارد؛ چرا که اگر غیر از این بود هرگز به خودش اجازه نمی‌داد اینگونه شأن جایگاه مدیرعاملی پرسپولیس را پایین بیارود.
پرسپولیس یکی از مهمترین بازی های خود در فصل جاری را باخت. اگر درویش به جای اینکه زمان خود را پشت در اتاق رونالدو در هتل تلف کند در کنار تیم پرسپولیس بود اقدام مفیدتری انجام می‌داد و شاید همین مسئله باعث می‌شد سرخپوشان با تمرکز بیشتری به مصاف النصر می‌رفتند.
در بازی پرسپولیس مقابل النصر کاملا مشخص بود که شاگردان یحیی تحت تاثیر حضور رونالدو قرار گرفته‌اند. حتی خطای ناشیانه سرلک روی پای رونالدو هم به همین دلیل بود؛ خطایی که منجر به اخراج این بازیکن شد تا شکست پرسپولیس ده نفره مقابل تیم عربستانی قطعی شود. البته که باید به سرلک و دیگر بازیکنان پرسپولیس حق داد؛ وقتی مدیرعامل باشگاه‌شان برای یک چهره مطرح فوتبال دنیا عنان از کف می‌دهد آنها هم به تنها چیزی که فکر می‌کنند تماشای رونالدو از نمای نزدیک است.
همین می‌شود که بازیکن پرسپولیس در شرایطی که تیمش شکست تلخی مقابل تیم عربستانی متحمل شده دنبال رونالدو می‌دود و از او طلب پیراهنش را می‌کند که این درخواست هم با «نه» کاپیتان النصر همراه می‌شود. اینکه پیراهن امضا شده رونالدو برای فاطمه حمامی در باشگاه جا ماند و به این دختر تحویل داده نمی‌شود هم مصداق دیگری برای این موضوع است.
رونالدو حضوری بسیار کوتاه در ایران داشت؛ اما همین حضور کوتاه او باعث شد حقایق بسیاری در خصوص مدیریت فوتبال کشور نمایان شود. تا یکبار دیگر مشخص شود این فوتبال نیازمند مدیرانی است که جایگاه مدیرعاملی باشگاه‌های بزرگ برای آنها حکم نردبان را نداشته باشد.
شاید با اشاره به تمام مسایل بالا رخ دادن موضوعاتی چون حضور نزدیکان مدیرعامل در مراسم اهدا هدیه به رونالدو، گم شدن پیراهن حمامی و اتفاقات عجیب دیگر غیر طبیعی نباشد.
نظر شما