«من ایران و ایرانی را نه فقط دوست داشته بلکه پرستش می‌کنم،مرا اگر بکشند، قطرات خونم کلمه ایران را ترسیم خواهد کرد و اگر بسوزانند، خاکسترم نام وطن را تشکیل خواهد داد.
قدمی بر خلاف رضای خدا و صلاح مملکت برنداشتم ... به تصدیق دوست و دشمن عفت و شرافت سربازی را همیشه محفوظ داشته‌ام...من نخستین فردی هستم که حساب وجوه دریافتی ایام تصدی خود را به میل و رضای خاطر خود پس داده و از بودجه مصوبه ایالتی فقط آن مقدار به خرج آوردم که استحقاقش را داشتم» این‌ها بخشی از گفته های محمد تقی خان پسیان است؛ افسری ورزیده و مجرب که جان خود را در راه وطن و آرمان هایش گذاشت.
محمدتقی پسیان سال ۱۲۷۰شمسی در تبریز به دنیا آمد، علوم قدیم و جدید، فارسی، عربی و سایر زبان‌های خارجی را در مکتب و مدرسه لقمانیه تبریز فرا گرفت.
در پانزده سالگی به مدرسه نظام تهران راه یافت، بعد از پنج سال، از سوی وزارت جنگ با درجه نایب دومی (ستوان دومی) به خدمت ژاندارمری در آمد، پس از ۲ سال خدمت به درجه سلطانی (سروانی) ارتقا یافت. در ۱۲۹۱شمسی در مدرسه ژاندارمی یوسف‌آباد معلم و مترجم شد.
درجه بعدی او یاوری (سرگردی) بود، محمدتقی خان پسیان به دلایلی از جمله معالجه کبد به آلمان سفر کرد، در آن‌جا تحصیلات نظامی را ادامه داد، نخست در نیروی هوایی آلمان و سپس در پیاده‌نظام به تحصیل و تمرین پرداخت.
او، نخستین هوانورد ایرانی بود که در آلمان به هوانوردی پرداخت و می‌خواست این فن را در ایران به جوانان آموزش دهد، به علاوه، در آلمان به تکمیل تحصیلات خود در زمینه ریاضیات عالیه و موسیقی نیز ادامه داد.
پسیان بعد از پایان جنگ جهانی اول به ایران آمد، به دنبال سقوط دولت وثوق‌الدوله دوباره به خدمت ژاندارمری بازگشت و به درجه کلنلی (سرهنگی) ارتقا یافت.
در دولت مشیرالدوله به فرماندهی ژاندارمری خراسان منصوب شد. او، برای اصلاح امور ژاندارمری تلاش بسیار کرد، با ایجاد تشکیلاتی منظم به انجام اصلاحاتی اقدام کرد.
از اواخر مرداد ۱۳۰۰ شمسی روابط کلنل با حکومت مرکزی به بن‌بست رسید، کلنل پس از اطلاع از ماهیت کابینه سیدضیاء و اقدامات آن در زمینه آزادی جمعی از مستبدین و دستگیری برخی از آزادخواهان، معتقد بود که تغییر سیستم حکومت به منظور اداره درست کشور الزامی است و این موضوع را از منطقه زیر نفوذ خود آغاز کرد.
وی به عنوان والی خراسان به تحت کنترل درآوردن شهر با استمداد از نیروهای ژاندارم و سرپیچی از اطاعت حکومت مرکزی دست زد و با سقوط کابینه سیدضیاء در سوم خرداد و تیرگی روابط با نیروهای انگلیسی مستقر در این منطقه، نارضایتی قبایل و عشایر از حکومت مرکزی، عدم پذیرش والیان قوام‌السلطنه و بازگرداندن ژنرال گلروپ به تهران، حرکتی جدید را آغاز کرد.
حرکت آزادیخواهانه کلنل محمدتقی خان پسیان، با مواجهه حاکم سرسپرده بجنورد و خیانت اطرافیانش طولی نکشید، او در نهم مهر ۱۳۰۰ شمسی در حالی که یارانش او را رها کرده بودند یکه و تنها تا آخرین فشنگ خود جنگید و سرانجام شهید شد.
نظر شما