به گزارش خبرنگار حوزه دولت ایرنا، شنیدنِ صدای مردم، رسالتی است که رئیس دولت سیزدهم دو سال پیش و با آغاز مسئولیت، برای خود تعریف، و تمام دولتمردان کابینه‌اش را ملزم به آن کرد. نزدیک به یک سال از آغاز سلسله نشست‌های مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست‌جمهور می‌گذرد؛ نشست‌هایی که با ابلاغیه ای از «محمد مخبر» معاون اول رئیس‌جمهور و با هدف ایجاد ارتباط بی‌واسطه مردم و مسئولان شکل گرفت. نشست‌هایی که پنجاه‌ویکمینِ آن با حضور «علیرضا زاکانی» برگزار شد. حضور شهردار پایتخت در مرکز ارتباطات مردمی دولت برای نخستین بار بود و حضور حلقه‌های میانی، نمایندگان تشکل‌های مردم نهاد و دانشجویی در این مرکز نیز. حجت‌الاسلام والمسلمین «احمد صالحی» رئیس مرکز ارتباطات مردمی ریاست‌جمهوری این نخستین‌ها را به فال نیک گرفت و گفت که رویه مرکز در ایجاد ارتباط مستقیم میان مردم و دولتمردان مسیر تازه‌ای را تجربه خواهد کرد و آن حضور نمایندگان تشکل‌های مردم‌نهاد و حلقه‌های میانی در مرکز و طرح حضوری مهمترین دغدغه‌های آنها خواهد بود.
واقعیت دولت سیزدهم با سلف خود در سیستم ارتباطی با مردم متفاوت است و آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی از همان دوران تبلیغات انتخاباتی به صراحت اعلام کرد که رئیس‌جمهور پاستورنشین نخواهد بود و در پی ارتباطی مستقیم و رو در رو با مردم است. در راستای عمل به این وعده انتخاباتی، مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری از ابتدای دولت سیزدهم گردوخاک رخوت چندین ساله را ریخت و برنامه‌ریزی برای این ارتباط بی‌واسطه را آغاز کرد. حجت‌الاسلام والمسلمین صالحی پیشگام شد و مرکز ارتباطات مردمی را به تعبیر خود به محلی برای تب‌سنجی دولت تبدیل کرد تا راه‌ها و راهکارهایی برای ارتباط نزدیک‌تر مردم با دولتمردان طراحی کند. پاسخگویی وزرا به تماس‌های مردمی که با مرکز ارتباطات برقرار می‌شد، نخستین طرح این مجموعه بود که مدتی بعد برپایی میزهای پاسخگویی در شهرها و استان‌های مختلف ایران هم به این طرح پیوند یافت تا ارتباط مردم و مسئولان از کانال‌های رسمی و بوروکراتیک و ژست‌های رسانه‌ای فراتر رود. اقدام عملگرایانه مرکز ارتباطات در این نشست‌ها ارزیابی عملکرد وزارتخانه‌های مختلف در حوزه ارتباط با شهروندان بود و در نهایت آوردن نمایندگان مردم به این نشست و طرح دغدغه‌ها و مطالبات، به نیابت از آنها.
نقشه‌های شهردار تهران برای پایتخت
تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها، متروها، ساختمان‌ها، خیابان‌ها و کوچه و معابر و حتی کوه‌های ابرشهر تهران را باید مدیریت کند، زیباسازی کند، شهروندمحور سازد، تعمیر کند، قابل سکونت کند و هزاران هزار مسئولیت ریز و درشت در حوزه فرهنگی و اجتماعی را انجام دهد؛ مسئولیت‌هایی که گاه آنقدر سنگین است که باید برای آن قرارگاه شکل گیرد و نهادهای مختلف پای کار آیند تا به فرجام برسد.
هم خودش و هم تیم مدیریتی شهرداری باید به بهترین شکل ممکن همه این اقدامات را به انجام رسانند، وگرنه ممکن است ایراد و اشکال و کاستی که در همه ابرشهرهای جهان موضوعی طبیعی محسوب می‌شود، در تهران فاجعه تحلیل شود و سوژه هزاران ساعت تفسیر استودیوهای آن‌ور آب! تا سیل توییت‌ها را به سوی سکان‌داران شهر روانه کند.
شهردار ۵۸ ساله کلان‌شهر تهران قاطعیتی آمیخته با طنز در کلامش دارد، قرائن حکایت می‌کنند که با کسی شوخی ندارد اما به تأیید اطرافیانش خوش‌خلق است. به نشان جانبازی‌اش افتخار می‌کند حتی اگر او را از ادامه راه پزشک شدن باز داشته باشد. اگر چه با وجود اینکه اداره کلان‌شهری چون تهران با جمعیتی میلیونی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، خود یک کشور است، آسان به نظر نمی‌رسد اما ۶۲ ماه حضور در جبهه‌های جنگ هشت ساله ایران و عراق و دیدنِ دیدنی‌هایی نادیدنی در آن سنگرها سبب شده چالش‌ها در منظر آقای شهردار آنقدرها هم بزرگ به نظر نرسند که نشود بر آنها غلبه کرد. شاید با همین رویکرد بود که رئیس‌جمهور اخیراً زاکانی را به عنوان دستیار ویژه خود در مقابله با آسیب‌های اجتماعی منصوب کرد تا برای حل معضلاتی چون حاشیه‌نشینی، تکدی‌گری و اعتیاد و ساماندهی بی‌خانمان‌ها راه حل جدی پیدا کند.
شهردار تهران، بوروکراتِ بوروکرات نیست و بی‌راه نخواهد بود اگر بگویم گاهی چهره سیاسی‌اش بر چهره عملگرایش چربیده است. از آنجا که نماینده دوره‌های هفتم، هشتم، نهم و یازدهم مجلس و از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم بوده، الفبای سیاست را می‌شناسد. با این همه تسلطش بر موضوعاتی که تهران به آن مبتلاست، نشان می‌دهد زاکانی برای بهبود «زیستن» در پایتخت ایران مصمم است و مسیر را می‌شناسد. شناختی که در پاسخ‌ها و اشارات او به تماس‌های مردمی مشخص بود.
ساخت‌وسازهای غیرمجاز بخش مهمی از پرسش‌وپاسخ‌های نشست ۲ ساعته پاسخگویی آقای شهردار به تماس‌های مردمی را شامل می‌شد؛ از بلندمرتبه‌سازی در اطراف باغ گیاه‌شناسی تا کیفیت ساختمان‌های ساخته شده در نقاط مختلف پایتخت. زاکانی در این زمینه چند محور مهم را مورد اشاره قرار داد که ضروری‌ست اکثریت جامعه درباره آن بیشتر بدانند: اول آنکه هر ساخت‌وسازی غیرقانونی نیست و مخالفت فردی و گروهی با بلندمرتبه‌سازی‌هایی که دارای مجوزند، نمی‌تواند ملاک تصمیمات شهرداری باشد. دوم آنکه شهرداری تنها در یک صورت می‌تواند ساخت‌وسازها را متوقف کند که غیرقانونی بودن آن از سوی دستگاه قضایی و با حکم آن نهاد ابلاغ شود و سوم مسئولیت کیفی این ساخت‌وسازها بر عهده شهرداری نیست و قانون این نهاد را ناظر کَمی این فرایند می‌داند. شهرداری در مسیر مقابله با ساخت‌وسازهای غیرقانونی تنها در ۶ ماهه نخست سال، ۶۷ نیروی مجروح داشته اما باز هم مصمم است در برابر هر اقدام غیرقانونی در شهر مقاومت کند.
شهردار تهران در این نشست به دیگر معضل شهر تهران یعنی مسیرهای مواصلاتی، اتوبان‌ها و خیابان‌های پایتخت هم اشاراتی داشت. براساس آنچه زاکانی گفت در تهران ۹۸ خیابان و نقطه حادثه‌خیز وجود دارد که نیازمند اصلاح است تا مردم از ترافیک طاقت‌فرسا و تصادفاتِ خطرناک نجات پیدا کنند، اصلاحاتی که در نتیجه آن مسیر عبور و مرور شهروندان هم از ۷۹۰ کیلومتر به ۵۷ کیلومتر کاهش خواهد یافت. گره‌گشایی از زندگی مردم در تهرانی که زاکانی اداره آن را گران می‌داند، آسان نیست و این خود به عامل مهاجرت معکوس تبدیل شده است. هرچند این مهاجرت معکوس برای پایتخت نقطه منفی محسوب نمی‌شود اما دلیل آن نباید گران بودنِ زیست باشد. شهردار تهران از گران بودنِ زندگی شهری هم ناراضی‌ست و دغدغه‌مند ارزان‌سازی زیست در شهر تهران.
فرهنگ و هنجارهای اخلاقی و دینی هم موضوعاتی بودند که در نشست شهردار تهران مطرح شد و نمایندگان تشکل‌های مردمی از او درباره اقدامات مجموعه تحت مدیریتش در این حوزه‌ها توضیح خواستند. پاسخ‌های زاکانی چند محور مشخص و مهم داشت. شهردار تهران پیش و بیش از هر موضوعی بر اهتمام جدی این نهاد در حوزه عفاف و حجاب به عنوان واجب شرعی و قانونی تاکید کرد اما گفت که شهرداری به سبب گستردگی حیطه مسئولیت و تعدد مجموعه‌های زیربط با هیچ‌کجا قابل مقایسه نیست و ارزیابی اقدامات آن باید با در نظر گرفتن این اصل انجام شود. شهردار تهران شکل‌گیری و آغاز فعالیت‌های قرارگاه عفاف و حجاب در نهاد متبوعش را پیش از شروع اغتشاشات سال گذشته دانست و گفت که این اقدامات از خود شهرداری آغاز شد، در فضاهای شهری و تبلیغی شهرداری تداوم پیدا کرد و با حضور گروه‌های مردمی مستحکم‌تر از همیشه پیش رفت.
پاسخ‌های شهردار به پرسش‌ها و مطالبات مطرح شده در نشست با جزییات بسیار و البته با صبوری و توضیحات متقن و مستند، بود و به همین دلیل رئیس مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری آن را ارزشمند توصیف و تاکید کرد که در دولت سیزدهم هر کس که مسئول است، باید پاسخگو باشد و دولتمردان این پاسخگویی را افتخار خود می‌دانند.
سکانس پایانی این نشست، تغییر نام کوچه‌ای در حوالی پاستور بود؛ کوچه‌ای که دفتر مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری در آن واقع و تابلوی «خدمت» در ورودی آن نصب شده است. نامی که برای کارکنان این کوچه که سال‌هاست در مسیر خدمت به مردم هستند، بهترین هدیه در آستانه میلاد پیامبر رحمت بود و تذکری که فراموش نکنند برای چه و که پای در این کوچه می‌گذارند.
نظر شما