به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، نویسنده کتاب فراسوی اقتصاد، شادکامی به عنوان استاندارد در زندگی شخصی و در سیاست؛ مدعی است افراد برای رسیدن به نیک زیستی خودشان و حکومت‌ها در سیاست‌گذاری برای فراهم کردن شرایط نیک‌زیستی شهروندان باید از چنبره معیارهای صرفا اقتصادی و عینی خارج شوند و به هر دو نوع نیک‌زیستی توجه کنند و برای این کار باید درباره مولفه‌های مفهومی و شاخص‌های هر دو نوع نیک زیستی و درباره رابطه بین آن‌ها بازاندیشی کنند.
یان اُت به نظرورزی و تحلیل مفهومی نیک‌زیستی و شادکامی بسنده نکرده و بیشتر، با اتکا به داده‌های دقیق و اخیر نهادها و سازمان‌های مختلف مثل پایگاه جهانی داده‌ها درباره شادکامی، رصدخانه بهداشت جهانی وابسته به سازمان جهانی بهداشت و موسسه نظرسنجی گالوپ نشان می‌دهد که برای خوب زندگی کردن باید به سوی اقتصاد بهتر و فراسوی اقتصاد، یعنی شادکامی، اندیشید و در این جهت برنامه‌ریزی کرد و قدم برداشت.
یان‌اُت در توصیف هدفش می‌نویسد: «هدف این کتاب ارائه طرحی برای یک جامعه بی‌نقص نیست، بلکه کاهش سردرگمی درباره مفهوم و ماهیت شادکامی است. کاهش سردرگمی درباره شادکامی، به عنوان استاندارد نیک‌زیستی درونی(ذهنی) و بیرونی (عینی)، می‌تواند مذاکرات و مکالمات مربوط به آن را اثربخش‌تر کند. این کتاب با کاستن از سردرگمی‌ها درباره شادکامی پذیرش آن را، به عنوان استاندارد توصیفی بالقوه یا به عنوان استاندارد تجویزی بالقوه، میسرتر می‌سازد شناسایی وتحلیل کاستی‌های فعلی نئولیبرالیسم را آسان‌تر می‌کند.»
از نظر نویسنده کتاب، کاهش سردرگمی درباره شادکامی، چه به عنوان استاندارد نیک‌زیستی درونی و شخصی و چه نیک‌زیستی بیرونی و همگانی، می‌تواند از جهات دیگری نیز برای اشخاص، مدیران، و سیاست‌گذاران مفید باشد، و به خصوص امکان توسعه را تا فراسوی اقتصاد پیش ببرد.
درباره نویسنده
یان کورنلیس اُت در رشته جامعه‌شناسی و حقوق تحصیل کرد و در سیاست اقتصادی اجتماعی، روابط کار و مدیریت دولتی تخصص داشت. او به عنوان مشاور سیاست‌گذاری برای وزارت امور اجتماعی و اشتغال هلند کار کرد و در چندین کنفرانس سازمان بین‌المللی کار شرکت کرد. او از سال ۲۰۰۴ به عنوان محقق اجتماعی در پایگاه داده جهانی شادی در سازمان تحقیقات اقتصاد خوشبختی اراسموس در دانشگاه اراسموس روتردام کار کرده است. در سال ۲۰۱۲ پایان‌نامه خود را با عنوان «چشمی بر خوشبختی» به پایان رساند. او مقالات زیادی در مورد اهمیت کیفیت دولت ها برای رفاه و خوشبختی منتشر کرد.
قسمتی از متن کتاب
شادکامی و ارزش‌های جایگزین؛ برخی مفاهیم هنجاری
آیا جراح مجاز است بیمار را برای استفاده از اعضای بدنش قربانی کند تا برخی دیگر از بیماران را بسیار شادکام کند؟ این پرسش اخلاقی معروفی است که در پاسخ ممکن است بگوییم چنین کاری پذیرفتنی نیست، زیرا ناامنی و ناخوشایندی شدیدی را برای بیماران آینده ایجاد می‌کند و در بلندمدت تاثیر منفی بر شادکامی می‌گذارد.
ما، همچنین، ممکن است استدلال کنیم که شادکامی یک ارزش غالب نیست و مردم، پیش از هرچیزی، مستحق برخورداری از برخی حقوق اولیه و احترام حداقلی‌اند. من این را ه حل دوم را ترجیح می‌دهم. حقوق فردی و احترام حداقلی ارزش‌های غالب و مقدسی‌اند. اهمیت مساوات یا برابری صوری نیز به همین جهت است. این بدان معنا است که همه افراد در برابر قانون دارای حقوق و وظایف یکسانی‌اند و باید با آن‌ها به طور یکسان و بدون تبعیض رفتار شود. احترام حداقل کمی بار ارزشی مضاعف دارد، زیرا درمحیط‌های غیررسمی نیز مهم است. مثل تماس‌های اجتماعی بین شهروندان در یک باشگاه محلی.
بحث فلسفی مهمی درباره اولویت نسبی شادکامی وجود دارد. مثلا، کانت دیدگاهی انتقادی درباره شادکامی داشت. در مقایسه با آن برای «انجام وظیفه» اولویت بالاتری قائل بود. به نظر می‌رسد ایده «انجام وظیفه» نیز قابل نقد است، چراکه پس از کانت درپایان قرن هجدهم، ارتش‌ها با همین اولویت قائل شدن به سلسله مراتب و انجام وظیفه مرتکب جنگ‌ها و جنایات فراوانی شدند.
افزون بر این‌ها، رقبای دیگری نیز برای شادکامی وجود دارد که تعریف برخی از آن‌ها دشوار است؛ مثلا به نظر من، همبستگی (اجتماعی) ارزشی است که می‌توان با آن همدلی کرد، یعنی آن را به عنوان ارزش جایگزین پذیرفت) اما مصداق واقعی آن به موقعیت‌های تاریخی خاصی بستگی دارد. در عوض، محتوای آزادی یا عدالت یا برابری ملی، هم عمومی‌تر است و هم اینکه مستقل از موقیت‌های تاریخی است. (صفحه ۲۰۳ و ۲۰۴)
کتاب فراسوی اقتصاد، شادکامی به عنوان استاندارد در زندگی شخصی و در سیاست؛ نوشته یان اُت و ترجمه حسین بیات با شمارگان هزار نسخه، در ۲۷۸ صفحه با قیمت ۲۰۰ هزار تومان در سال ۱۴۰۲ منتشر شد.
نظر شما