به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، موضوع هویت و بازتعریف درست آن جزو مطالبات رهبر معظم انقلاب است که لازم است در محیط دانشگاهی و آموزش عالی به آن پرداخته شود، حجت الاسلام سیدعباس تقوی مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های استان هرمزگان در گفتگوی اختصاصی به این موضوع پرداخته است.
۱- یکی از موارد مورد تاکید رهبر انقلاب در دیدار با معلمان، موضوع هویت ایران و اسلامی دانش آموزان است. به نظر شما چطور می‌توان این هویت و نمادهای آن همچون پرچم مقدس جمهوری اسلامی و زبان فارسی را در میان نواجوانان و جوانان زنده نگه داشت؟
هویت سازی و اصلاح هویت ها و تعالی و تکامل هویت ایرانی اسلامی دانش آموزان و دانشجویان و گروه های دیگر که شانیت مرجعیت برای آینده دارند، جزء مباحث مهمی است و اساسا باید بدانیم هویت به عنوان شناسنامه اصلی یک انسان و خانواده و جامعه و کشور است.
هویت همه حقیقت یک جامعه را به نمایش می گذارد و آثار و برکات هویت سالم و مقبول آنچنان فراوان است که قابل وصف نیست، همانطور که هویت ناسالم و خمول و وارونه بسیار آثار شوم و خطرناک دارد. بخشی از هویت ذاتی است که قابل تغییر به سمت صعود و سقوط است و لازم است که همه آحاد جامعه به ویژه مربیان و متولیان امر تربیت و مدیران و راهبران و سیاست گذاران به این معنا توجه کنند.
البته تغییر در هویت انسان تابعی از عوامل است که این عوامل گسترده و پیچیده است: در تغییر تکاملی هویت ایرانی اسلامی انقلابی مهم ترین نکته این است که باید تعریف ما قابل قبول و قابل فهم و افتخار باشد. تعریف باید ساده و روان باشد و به ذهن، دل و عقل نزدیک تر باشد، پذیرش آن و حرکت در مسیر برای ساختن و نگهداشت آن راحت تر است، به طور مثال هویت بسیج در دوران دفاع مقدس طبق تعبیر و تعریف امام رقم خورد که فرمودند شجره طیبه که می بینیم پذیرش آن عاقلانه است و راهبر خودش را برای این امر مهیا و آماده می کند.
معنای هویت ایرانی اسلامی به مانند معنای وجود بسیار آشکار و واضح است و باید مراقب بود در آینده دستخوش انحراف و تحریف قرار نگیرد؛ به طور مثال در مباحث ملی گرایی از نگاه رهبر معظم انقلاب و از نگاه لیبرال ها اگر توجه کنید به تفاوت تعارف و دیدگاه ها پی خواهید برد؛ لذا اینجا اهمیت ارائه تعریف درست و متقن از هویت کاملا مشخص می شود.
۲- در خصوص معرفی نخبه‌ها و قهرمان‌های ایرانی و انقلابی، در این سال ها کم کاری صورت گرفته است. یک نوجوان ممکن است افراد مشهور زیادی را بشناسد، اما قهرمان‌ها و دانشمندان کشور خودش را نشناسد. در این زمینه چه باید کرد؟
برای تقویت و توسعه و تکامل هویت ایرانی اسلامی نیاز به یک برنامه همه جانبه داریم و ایجاد و تکامل یک هویت مطلوب و با برکت نمی تواند با آموزش های حداقلی صورت بگیرد و همه عناصر موثر در این امر باید پای کار بیایند و احیای سنت های ایرانی و تاکید به جایگاه تکمیل کننده این هویت مجموعه گسترده ای است که باید نقش آفرین باشد. این نکته را هم باید در نظر داشت که ساخت، تغییر و تکامل هویت یک امر تدریجی و عمدتا غیر مستقیم است.
اگر بخواهیم ۵۰ سال آینده را نقاشی کنیم در این نقاشی در ۵۰ سال آینده مدل ارتباطات و جامعه و دیگر عوامل به چه شکلی است. باید به این فکر باشیم که از همین حالا آینده را طراحی و ترسیم کرده و برای ساخت آن تلاش کنیم.
ما به عنوان دفاتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها وظیفه داریم با یک نگاه همه جانبه و با تاکید بر نقش راهبری همه امکانات دانشگاه را در این زمینه بسیج کنیم. البته بخشی از همه امکانات امورات فرهنگی است، اما مهم تر از آن دو بخش است که از آن غافل هستیم و به نقش آفرینی آن اهتمام نورزیدیم، یکی بخش متون به خصوص در حوزه علوم انسانی و دیگری نقش اساتید است.
مرجعیت در این دو بخش باید بیش از پیش جدی گرفته و به آن پرداخته شود و متاسفانه در این زمینه اقدامات کمی انجام شده است و با نقطه مطلوب فاصله داریم؛ زیرا زمانی که یک جوان ایرانی به هویت خودش افتخار نمی کند؛ معناهایی را در پی خواهد داشت که یک از آن معناها کم کاری ها در بخش های مرتبط است.
نوشتن آیین نامه و سند جامع لازم است، اما کافی نیست. تا این مجموعه را به یک گفتمان قالب در محیط های آموزشی تبدیل نکنیم راه به جایی نخواهیم برد. ای کاش فریادها و رهنمودهای اماین انقلاب به دانشگاه ها و مدارس در این باره جدی گرفته می شد و این اتفاق باید برخوردار از یک هویت انسان ساز، جامعه پرداز و تمدن ساز باشد.
در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی باید موضوعات را ناظر به عنصر اصلی که انسان است تعریف کنیم و بدانیم این خود انسان است که باید خودساخته شود. حال این سوال مطرح می شود که انسانی که دچار رکود و توقف شده است چگونه می تواند به جامعه پردازی و تمدن سازی برسد؟
نکته ضروری بعدی این است که متاسفانه از ذخایر و مفاخر خود کمتر استفاده کرده ایم و البته هر جا که از این امر بهره برده ایم سود کرده ایم. به طور مثال زمانی که صحبت از اربعین به عنوان یک ذخیره الهی در جامعه و فرهنگ و مذهب ما می شود، می بینیم چقدر تاثیرات فراوانی دارد و در این بخش کافی است مسئولان زمینه سازی ها را انجام دهند و در بخش دیگر هشت سال دفاع مقدس که شامل عناصر عزت بخش به جامعه است، اکنون این سوال مطرح است چند خانواده عزیز شهیدان را به جامعه دانشگاهی معرفی کرده ایم؟ چند تصویر از خانواده شهدا در کتاب های درسی ما آمده است؟
استان هرمزگان ۱۵۰۰ شهید دارد؛ چرا در کتاب ها نامی از این خانواده ها برده برده نشده است و چرا مفاخر یک منطقه را به اهالی آن معرفی نمی کنیم. اگر بناست فرهنگ ایثار و شهادت جریان پیدا کند با دادن یک لوح تقدیر این امر محقق نمی شود و حتما باید به یک گفتمان تبدیل شود.
نظر شما