به گزارش ایرنا، «حسن اسماعیلی» کوهنورد کنگاوری با چهره ای با صفا و صمیمی، مزه شیرین فتح قله‌های ایران و جهان را چشیده و با لبخند می‌گوید: «برای تخلیه اطلاعاتی آماده‌ای؟» به واسطه سفرهای چندین ساله‌اش، کوله‌باری از تجربه‌های تلخ و شیرین را به دوش می‌کشد. شمرده شمرده حرف می‌زند و گویا عجله‌ای برای اتمام مصاحبه ندارد. می‌گوید اگر با خواندن این مصاحبه حتی یک نفر به کوهنوردی یا طییعت‌گردی علاقه‌مند شود، من رسالتم را انجام داده‌ام.
او قلل ترکیه، ارمنستان و قلل داخلی دماوند، سبلان، سهند، علم کوه، زردکوه، دنا، گرین، الوند، پرآو، بیستون و کرکس را فتح کرده است.
او تاکنون صدها تور در حوزه طبیعت گردی، کویرنوردی، جنگل نوردی، غار نوردی و سنگنوردی برگزار کرده است.
سازمان ملل آخرین روزهای مهرماه را به عنوان روز جهانی کوهستان نامگذاری کرده و از این رو با این پیشکسوت کوهنوردی به گفت و گو نشستیم که در ادامه می‌خوانید؛
ایرنا- چگونه یک کوهنورد حاضر می‌شود این همه رنج کوهپیمایی را بر خود هموار سازد؟
اسماعیلی: کوهنوردی یکی از ورزش‌های مهیج و پرانرژی در سراسر جهان است که علاوه بر سفر و گردشگری و بازدید از مناطق روستایی و فرهنگ‌های مختلف و کوهپایه ها، باعث دیدن طبیعت بکر و عظمت پروردگار در دوردست‌ها از جمله دره ها، آبشارها و یخچال‌ها و صخره ها، حیات وحش جانوری و گیاهی از نزدیک شده که هرکس این تجربه را کسب کند معمولا توان ترک آن را نخواهد داشت. بهداشت روان، گذشت و ایثار هم نوعان و همکاری تیمی در صعود به قلل بالا دست، به علاوه سلامت جسم و روح باعث می‌شود سختی راه بر شما هموار و شیرین شود.
ایرنا- هزینه‌های صعود را چگونه تهیه می کنید و آیا امکانات شما استاندارد و به روز است؟
اسماعیلی: باشگاه ما خصوصی است و تحت نظارت هیات کوهنوردی و فدراسیون کوهنوردی در تهران می‌باشد. تمام هزینه های ما توسط خود اعضا پرداخت می‌شود. وسایل و امکانات کوهنوردی به طور قطع باید از استاندارد اولیه برخوردار باشند و برخی تجهیزات فنی و سنگنوردی و یخ نوردی نیز باید استاندارد اروپا و جهان را داشته باشند.
وسایل کوهنوردی بسیار گران است و به علت تحریم برخی از وسایل با چند برابر قیمت وارد کشور می‌شود که توانایی پرداخت نیست و قللی که نیاز به این وسایل را دارند با وجود شایستگی جوانان ورزشکار و کوهنورد به ناچار از برنامه هایمان حذف می‌شود.
ایرنا- مهمترین مشکلات ورزش کوهنوردی را در کشور و کنگاور چه مواردی می‌دانید؟
اسماعیلی- مهمترین مشکلات ورزش کوهنوردی در ایران حمایت نکردن از باشگاه ها و عدم حمایت های مالی، ابزار و امکانات و آموزش ها و اردوهای استانی و ملی هست. هزینه های بالای سفرها و امکانات کوهنوردی سد راهی بر پیشرفت جوانان ما است. مشکلات کوهنوردی کنگاور نیز بطور کلی دقیقا بر می‌گردد به همین موضوعات ملی به علاوه برخی کم لطفی های هیات کوهنوردی استان و گاهی اداره ورزش و جوانان شهرستان کنگاور در بحث کرایه سالن سنگنوردی یا تشویق ورزشکاران و مربیان و باشگاه ها می باشد.
ایرنا- به نظر شما دستگاه‌های مسوول که به تاکید مقام معظم رهبری باید بستر مناسب و امکانات لازم را برای تشویق مردم به ورزش کوهنوردی فراهم کنند، چقدر موفق بوده اند؟
اسماعیلی- در این خصوص باید هیات ورزش‌های همگانی با هیات کوهنوردی همکاری و هماهنگی داشته باشند و بودجه را در اختیار هیات کوهنوردی و باشگاه ها قرار دهند تا این امر مهم صورت پذیرد. پتانسیل این موضوع به خوبی در شهرستان وجود دارد. اما بی مایه فطیر است. پیشنهاد می شود هر ماه تعدادی جوایز و دستمزد برای تشویق مردم و مربیان و باشگاه‌ها در نظر بگیرند.
ایرنا- آسیب‌ها و مزایای ورود افراد آموزش ندیده به کوهستان چیست؟
اسماعیلی- امروزه در هر کاری آموزش تخصصی حرف اول و میانبر را می‌زند. کوهنوردی نیز جدای از این موضوع نیست. کوهنوردی و اکوتوریسم سنتی دیگر جوابگوی امروز نیست و حضور بیشتر افراد آسیب به طبیعت است. چه به بدن خود چه به طبیعت. از آسیب های جسمانی به خود و حوادث مختلف و همچنین تخریب محیط زیست طبیعت و غارها گرفته تا آتش سوزی جنگل‌ها و آفرود سواری در مناطق بکر کوهستان و کویری و تجاوز به حریم حیات وحش و مهاجرت اجباری آنها تا تغییر در شبکه حیات و زنجیره غذایی ایشان که بحث مفصلی است.
ایرنا- چه کشورهایی در ورزش کوهنوردی از بقیه فعال‌ترند؟
اسماعیلی- عمدتا کشورهای توسعه یافته نیمکره شمالی و اروپایی که جغرافیای مناطق کوهستانی آنها بیشتر است، پیشرفت زیادی در این قضیه دارند. آمریکا، فرانسه، آلمان، اتریش، انگلیس.
کشورهای بلوک شرق قدیم از جمله یوگسلاوی سابق و روسیه. در آسیا نیز چین، ژاپن، کره جنوبی و ایران پیشرو هستند.
ایرنا- از فعالیت های گروه سیروان بگویید؟ چند سال است که فعالیت می کنید؟ در مورد تعداد اعضا و برنامه هایی که تاکنون داشته اید توضیح دهید؟
اسماعیلی- باشگاه کوهنوردی سیروان با بیش از یک دهه فعالیت با چندین مربی و کادر مجرب و داشتن بیش از صدها عضو رسمی، آزمایشی و افتخاری به فعالیت های ورزشی و فرهنگی خود ادامه می‌دهد. بیش از ۱۰ هزار نفر سفر داشته است. یعنی تعداد نفرات ضربدر تعداد تورها. از افراد هیمالایانورد تا مبتدی. برنامه های ما بسیار متنوع است. از فعالیت های آموزشی، هایکینگ و پیاده روی تا طبیعت گردی تا کوهپمایی تا صخره نوردی در اکثر جاذبه های طبیعی منطقه و ایران، از غار نوردی تا قله نوردی و عکاسی در طبیعت، از صعودهای زمستانی تا پیمایش کویر، از روستا گردی تا جنگل نوردی، از اکوتوریسم تا پاکسازی طبیعت، از کاشت درخت و بذرکاری تا تورهای تاریخی و باستانی، از یخچال نوردی تا بازدید آبشارها و از دامنه ها تا سراب ها و دره ها....
ایرنا- برای صعودهای آینده چه برنامه ای دارید؟
اسماعیلی- باشگاه سیروان معمولا در هر فصل برنامه ها و تورهایی رو مدنظر قرار می‌دهد و یک تقویم کاری در پیش رو دارد. هم اکنون به دلیل مشکلات اقتصادی بیشتر برنامه های ما منطقه ای و صعود به قلل استان های همجوار و گاهی تا شعاع ۵۰۰ کیلومتری می باشد.
ایرنا- نظرتان در مورد گردشگری کوهستان در ایران و منطقه چیست؟
اسماعیلی- گردشگری کوهستان یا اکواوریسم «ادونچر» در ایران تا حدود زیادی ناشناخته باقی مانده است. کوه‌های زاگرس و البرز دارای جاذبه های بی شماری از جمله غارنوردی و صخره نوردی بین المللی است همچنین رودخانه نوردی و دره نوردی و تور های حیات وحش که هم اکنون و به دلایل مختلف همچون کمبود زیرساخت ها و نیروی متخصص، در این امر پذیرای گردشگران اندک و خاص هستیم و نه گردشگران عام. به همین دلیل هر ساله درآمدهای ارزی و اشتغالزایی فراوانی را در صنعت گردشگری کوهستان از دست می دهیم.
ایرنا- در مورد ناشناخته بودن صخره نوردی و غارنوردی در کنگاور بگویید؟
اسماعیلی- کنگاور با داشتن کوهستان سه هزار متری امروله، کوهستان بزآو و صخره های موجود و نزدیکی کوهستان بیستون، پتانسیل بزرگی را داراست که در این خصوص و تربیت علاقه مندان به این ورزش بدلیل کمبود مربی و امکانات موجود و عدم حمایت بخش دولتی آنرا از دست می‌دهد و لذا این فعالیت های تخصصی به طور قطع ناشناخته خواهند ماند. کنگاور و بخش ها و روستاهای آن ظرفیت داشتن حداقل ۱۰ باشگاه ورزشی کوهنوردی را در این خصوص دارند که نیاز به حمایت های همه جانبه آموزشی و امکانات لازم را دارد.
ایرنا- کمبودهای این رشته ها چیست و چه انتظاری دارید؟
اسماعیلی: در یک کلام حمایت اداره ورزش از هیات کوهنوردی و باشگاه های ورزشی، تشویق مربیان و ورزشکاران و در اختیار قرار دادن امکانات و ابزار و دلگرم کردن آنها. یک باشگاه خصوصی به تنهایی هرگز قادر به حمایت مربیان خود و اعضایش را ندارد. از طرفی در شهرهای کم‌جمعیت و غیرصنعتی با درآمد محدود مردم، یک باشگاه کوهنوردی آنقدر درآمد ندارد که بتواند ورزشکاران خود را حمایت کند، لذا فعالیت های خاص کوهنوردی یا اکوتوریسم، خود بخود محدود شده و به سوی فعالیت های عمومی و معمولی سوق پیدا می‌کند.
ایرنا- بهترین و بدترین خاطره شما از سال‌ها کوهنوردی و طبیعت گردی برایمان تعریف کنید؟
اسماعیلی: بهترین خاطرات بنده بر می گردد به شاگردی در نزد پیشکسوتان قدیمی شهر از جمله آقایان انصاری ، ابراهیم زاد، اسماعیلی، باقرپور و همچنین تربیت شاگردان و ورزشکاران فراوان در این ۳۲ سال که البته با راهنمایی و همکاری دیگر مربیان صورت پذیرفته و همچنین حضور بر قلل رفیع منطقه و ایران و دیدن جاذبه های بکر و ارتباط با فرهنگ‌های مختلف و مردمان بومی و پیدا کردن دوستان فراوان که حس وطن دوستی را در تمام وجودم سرشار کرده است. بدترین خاطرات نیز بر می گردد به حوادث تلخی که بر اثر بی احتیاطی و یا عدم آموزش پذیری برای برخی در طبیعت حادث شده یا می‌شود که وقوع آن یا امدادرسانی به مصدومان بسیار تلخ بوده است.
ایرنا- در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید؟
اسماعیلی: با تشکر از شما، ضمن تشویق علاقمندان برای حضور در این رشته ورزشی دوست دارم که قبل از آن زمین ورزشی خود را که طبیعت هست بشناسند و سپس بر آن گام نهند. بسیاری از مردمان جهان زاییده مناطق کوهستانی هستند، کوهستان ها منشاء و منبع آب شیرین دنیا است، کوه ها مامن حیات وحش، رویشگاه گیاهان دارویی، چراگاه دام، منشاء رودخانه ها و سراب ها است، کوه ها ستون های زمین و مامن پیام آوران اخلاق بوده اند، کوه ها تعادل آب و هوایی را ایجاد می کنند و آخرین سنگر دفاعی بشر بوده است. بسیاری از آثار تاریخی ما در غارها و کوه ها است، کوه ها شکوهمند و استوارند، الگوی بشر در بسیاری از مسایل اخلاقی و هنری بوده است. در یک کلام کوهستان یعنی مادر طبیعت ، بشر را در آغوش خود ماوا و آرامش می‌دهد و گاها اگر خشمگین شود بد می‌شود.
خدای ناکرده طبیعت را با اعمال خودخواهانه خویش آزار ندهیم، شکار بی رویه نکنیم، چرای بی رویه دامها ممنوع ، سرابها و سرچشمه ها را آلوده نکرده و جاده‌کشی بی رویه به دل طبیعت نکنیم، اصالت طبیعت را درک کنیم، جنگل ها را آتش نزنیم، زباله خود را در کوهستان نریزیم و در یک کلام با رفتارهای خود به کوهستان آسیب نزنیم که به طور قطع همچون پرتاب بوم رنگ، رفتار خوب و بد ما به سوی خودمان برگشته و آسیب های زیادی خواهیم دید، نهایتا روی سخنم با مسوولین امور عشایری، منابع طبیعی، محیط زیست، جهاد کشاورزی و عموم طبیعتگردان و گردشگران است، کوهنوردان آموزش دیده هیچ گاه به طبیعت آسیبی نمی رسانند و زمین ورزشی خود را پاس می‌دارند.
نظر شما