به گزارش دوشنبه شب ایرنا از خبرگزاری "آناتولی", سباستین فیشر، سخنگوی وزارت امور خارجه آلمان در یک نشست خبری گفت: با توجه به وضعیت فاجعهبار انسانی در غزه، ورود کالاهای بشردوستانه، غذا، دارو، آب و همچنین سوخت به این منطقه اهمیت دارد.
وی افزود؛ همانطور که چندین بار تصریح کردهایم، ما به همراه سازمان ملل متحد، شرکای اتحادیه اروپا و آمریکا متعهد به بازگشایی مناطق مرزی بیشتر و ارسال و کمکهای قابل توجه به غزه هستیم.
این اظهارات سخنگوی وزارت خارجه آلمان درحالی منتشر میشود که این کشور بارها به بهانه حق دفاع, از اقدامات وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه حمایت کرده است.
به گزارش ایرنا, روز ۷ اکتبر (۱۵ مهرماه) مقاومت فلسطین، حمله غافلگیرانهای علیه رژیم صهیونیستی انجام داد. نیروهای مقاومت، به یکی از نیرومندترین ارتشهای جهان ضربه زدند و به طور موقت، چند شهرک اسرائیلی در اطراف غزه را تصرف کردند؛ سربازان اسرائیلی را در زمانی که انتظارش را نداشتند به اسارت گرفتند، شهرکنشینان را تحت فشار قرار دادند و حتی موفق شدند سلاحها و خودروهای زرهی رها شده را به دست آورند.
واکنش کشورهای غربی در کوتاهترین زمان به این رخداد این بود که به طور همزمان رهبران، افراد مشهور، ورزشکاران و نهادهای غربی به دفاع از اسرائیل شتافتند و آنچه را که به عنوان تروریسم فلسطینی علیه غیرنظامیان اسرائیلی معرفی کردند، به وحشتناکترین عبارات محکوم کردند؛ آن هم در حالی که چنین واکنشهایی با وجود خشونت و کشتار بیش از ۷۵ ساله اسرائیل علیه فلسطینیها، هرگز شامل حال فلسطینیان نشده است.
طبق گزارشهای رسانهای، درست پیش از عملیات انتقام حماس، اسرائیل بیش از ۲۰۰ فلسطینی را به قتل رسانده بود. شهرکنشینان اسرائیلی که در شهرکهای به شدت نظامی تحت حفاظت نیروهای اشغالگر اسرائیل (IOF) زندگی میکنند، در شهرهای حواره و اورشلیم قتلعام انجام دادند.
رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۶۷ غزه را اشغال کرد و در سال ۲۰۰۵ از آن خارج شد. با این حال، از سال ۲۰۰۷، غزه را تحت محاصره زمینی، دریایی و هوایی قرار داده و آن را به بزرگترین زندان روباز تبدیل کرده است. شواهد زیادی از کشتهشدن، زخمیشدن و بیرونکشیدن کودکان فلسطینی از زیر آوار در این تهاجم وحشیانه اسرائیل علیه فلسطینیها و در عملیات مشابه بیش از ۷۵ سال گذشته به دست آمده است که در همه این مدت، باز هم فریادی برای جلوگیری از کشتار کودکان فلسطینی شنیده نشد.
نظر شما