به گزارش ایرنا، این شبکه خبری امروز سهشنبه نوشت: اسرائیل و آمریکا ممکن است هدف یکسانی را برای نابودی حماس دنبال کنند اما دیدگاههای آنها مشخصا در مورد نحوه ارایه کمک بشردوستانه و شرایط اداره غزه پس از جنگ، در حال فاصله گرفتن از یکدیگر است. تنشها مطمئنا بین بایدن و نتانیاهو در حال افزایش است.
به نوشته تارنمای این شبکه آمریکایی، هیچ شکی وجود ندارد که آمریکا و اسرائیل مطابق با دو جدول زمانی بسیار متفاوت با یکدیگر عمل میکنند و ظاهرا در این دو فاصله زمانی به مرور هماهنگی بین خود را از دست میدهند. به نظر می رسد اسرائیل هیچ عجلهای برای اعلام پایان ماموریت در غزه ندارد.
سیانان در ادامه این گزارش آورده است: ارتش اسرائیل حتی هنوز در شمال غزه در بسیاری از نقاط تقابل با مبارزان حماس را آغاز نکردهاست. پساز آن جنوب غزه است، جاییکه حماس بدون شک داراییهای خود را به آنجا منتقل کرده است. این گروه بهنظر حتی نزدیک به نقطه شکست هم نیست درحالیکه ارتش اسرائیل اعلام کرد که این کارزار نظامی ماهها طول می کشد.
مشخص است که ساعت آمریکا سریعتر جلو میرود و آن هم نتیجه فشار فزاینده از جانب متحدان اروپایی، شرکای کلیدی عرب و حزب دموکرات است که همگی آنها خواستار آتش بس هستند. حتی در وزارت خارجه و در میان کارکنان کنگره آمریکا نیز مخالفت هایی نسبت به انفعال دولت بایدن در قبال تلفات فلسطینیها در غزه وجود داشته است. مقامهای ارشد آمریکایی همچنین در مورد مسائل مختلف از جمله اشغال دوباره غزه توسط اسرائیل و کوچ اجباری غیرنظامیهای فلسطینی هشدار دادهاند.
با وجود این فشار، هیچ نشانهای وجود ندارد که بایدن از آتش بس حمایت کند و به اسرائیل برای تعیین یک جدول زمانی برای پایان عملیات نظامیاش در غزه اطلاعرسانی کردهباشد. اما برعکس آن به نظر می رسد دولت آمریکا همچنان تمایل به ادامه حمایت از اسرائیل دارد. حمله ارتش اسرائیل به بیمارستان الشفا یک نمونه بارز است. دولت بایدن بدون ارائه شواهد کافی از ادعای اسرائیل در مورد اینکه این مرکز درمانی مورد استفاده حماس برای اهداف نظامی بوده، حمایت کرده است.
آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا در واکنش به اینکه آیا الشفا شامل مرکز کنترل و فرماندهی حماس میشود، از زیرسوال بردن توضیحات اسرائیل خودداری و در عوض از پیدا شدن سلاح در بخش MRI ابراز نگرانی کرد.
درک اینکه چرا بایدن تمایلی به مقابله با اسرائیل با گفتن یک "وگرنه" ندارد، ناشی از عشق به اسرائیل است که عمیقاً در دیانای (DNA) احساسی و سیاسی او نقش بسته است (برخلاف رئیس سابق خود، رئیس جمهوری باراک اوباما).
حتی پیش از شروع جنگ نیز غریزه بایدن تقابل با نتانیاهو نبوده، بلکه تلاش کرد وضعیت اسرائیل را به لحاظ امنیتی در ابهام نگهدارد. برای مثال، او تمایل چندانی نداشت تا برای نتانیاهو به علت تحریک سیاست الحاق کرانه باختری پیامدی درنظر بگیرد.
واکنش بایدن به عملیات ۷ اکتبر (۱۵ مهر) حماس هیچ شکی باقی نگذاشت که او آماده دادن زمان، فضا و حمایت به اسرائیل بود تا آنچه برای واکنش به حماس نیاز دارد، انجام دهد. برای یک سیاستمدار حرفهای خوب بودن با اسرائیل سرخم کردن در برابر لابیها و فشار رسانهای نیست.
او میداند که دموکراتها به طور فزایندهای دچار دودستگی شدهاند، درحالیکه تعداد زیادی هنوز از اسرائیل حمایت میکنند، اما تعداد فزایندهای، بهویژه مترقیها در این حزب، علیه اسرائیل شده و خواهان آتشبس هستند. در عین حال، بایدن بین جمهوریخواهانی گرفتار شده است که اگر به اسرائیل فشار بیاورد وی را خواهند کوبید. در این شرایط، بایدن قرار نیست خود را در معرض انتقاد جمهوریخواهان و جریان اصلی دموکراتها قرار دهد.
دولت بایدن ایده توقفهای بشردوستانه را به عنوان راهی برای کاهش فشار دموکراتها، کشورهای عربی و جامعه بینالمللی مطرح کرده است. این امر بهطور همزمان موجب بروز شکاف بزرگ با اسرائیل میشود، درحالی که بعید است همه اسرا به خانه بازگردند یا فاجعه انسانی در غزه را حل کند.
نظر شما