شمیلا شعبانی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره اهمیت حضور بازیگران جوان و کم تجربه در کنار پیشکسوتان در پروژههای تلویزیونی و سینمایی، اظهار داشت: به عنوان بازیگری که تجربه کار کمتری در سینما و تلویزیون را دارم، معتقدم بازیگر هم مانند هر حرفه دیگری نیاز به پوست اندازی و استفاده از جوانترها دارد البته این به معنای آن نیست که بازیگران پیشکسوت باید کنار بروند.
وی افزود: بازیگری، حرفهای است که در دنیا وقتی تجربه زیاد کسب میکنید تازه به عنوان سوپراستار معرفی میشوید البته در ایران بازیگران جوان و بدون تجربه بعضاً با یک فیلم به یکباره به عنوان سوپراستار در سینما و تلویزیون معرفی میشود در حالی که این روند در سینمای جهان به این شکل نیست و بازیگران پا به سن گذشته بسیاری در سینمای جهان داریم که سپوراستار هستند.
بازیگر فیلم سینمایی «لغزش» با بیان اینکه با افزایش تولیدات نمایش خانگی، سریال و سینما حتما نیاز به حضور استعدادهای جدید در حوزه بازیگری وجود دارد و مدیران سینمایی و تلویزیونی نیز بخشی از مسئولیت خود را بر این موضوع باید قرار دهند.
شعبانی تاکید کرد: مثل دیگر مشاغل در حوزه سینما و تلویزیون نیز به نظر میرسد باندهایی وجود دارد که خیلی تمایل ندارند به اصطلاح در بازیگری دست زیاد شود در حالی که ما حتما نیاز به بازیگران در همه سنین داریم.
این بازیگر فیلم کوتاه «سرباز» ادامه داد: اینکه دائما از گریم برای افزایش یا کاهش سن برخی بازیگران استفاده می کنند باید در شرایط خاص باشد نه اینکه با این اقدام مانع حضور بازیگران جدید شوند. البته کار در حال حاضر کمتر اتفاق می افتد و بازیگر جدید و با استعداد راه خودش را در بازیگر پیدا می کند.
شعبانی درباره شرایط این روزهای خود نیز توضیح داد: به شخصه از میزان اعتمادی که به بنده می شود تا حدودی راضی هستم اما معتقدم باید از یه جایی به بعد هم کارگردانان فقط به دنبال چهره ها نروند و به بازیگران جوان نیز اعتماد بیشتری کنند. یادمان نرود بالاخره همین بازیگران چهره و مطرح این روزها یه زمانی تازه کار و ناشناخته بودند.
وی گفت: بعد از سالها هنوز برخی بازیگران زن را می بینیم که ما آنها را با نقش مادر میشناسیم اما با گریمهای سنگین نقش دختر کم سن و سال را به آنها میدهند درحالی که این نقش بعضاً برای خود بازیگر هم باور پذیر نیست و گاهی مخاطب هم آن را پس میزند.
این بازیگر سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: این روند در بازیگری برای هر کسی رخ میهد مثل من که الان نمیتوانم نقش یه کودک را بازی کنم. بنابراین هر کسی در جای درست خود باشد قطعا نقشش باور پذیری بیشتر برای مخاطب دارد.
شعبانی با اشاره به اینکه ساختن زوج هنری می تواند جذابیتهای خاص خودش را داشته باشد و مخاطب را همراه کند، گفت: اما اینکه یک کارگردان همواره با یک تیم هنرمند کار کند شاید فوایدی داشته باشد اما از یک جایی به بعد انگار فیلمها و قصهها شبیه به هم میشوند و در بلند مدت آسیبزا است.
نظر شما