به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نمی دانم آخرین خبر و تصویری که منتشر کردید چه بود اما ۱۵ آذرماه سال ۱۳۸۴ ساعت ۱۴ ناگوارترین خبری که نوشتیم شهادت مظلومانه شما بود، قبل از آن هم خبرهای بیشماری از شهادت خبرنگاران در جنگ تحمیلی نوشتیم و اکنون اخبار شهادت خبرنگاران در غزه و لبنان را آن هم به جرم اطلاع رسانی. اما شما زندهتر از ما هستید، مرگ در مسلک ققنوس جایی ندارد.
خبرنگاران برای انجام رسالت فرقی ندارد به جلسه بروند یا در خط مقدم دشمن و یا از شهر به شهر دیگر، در سرما و گرما سختی ها را به جان می خرند، تا آگاهی بخشی و اطلاع رسانی کنند.
اما ۱۵ آذر ۸۴ تاریخی فراموش نشدنی است، همکارانمان که برای شرکت در رزمایش عاشقان ولایت رفته بودند، خود خبرساز شدند، خبری که با شنیدنش روحمان خراشید و امروز تنها یاد و خاطرشان برایمان باقی مانده است.
شما از آسمان پرواز کردید و در بهشت فرود آمدید و چه فرودی لذت بخش تر از رسیدن به بهشت. زندگی بی شهادت، ریاضت تدریجی برای رسیدن به مرگ است.
ای شقایقها ایثار از آن شماست که دنیا را گوشهای افکندید و با پرواز عاشقانه خود، بر روزهای ما نسیم بهشت پاشیدید.
۱۵ آذر سالروز پرکشیدن ۱۲۸ نفر از مسافران هواپیمایی C۱۳۰ است که ۴۲ نفر از آنها انسانهای آزادهای بودند که برای آگاهبخشی و ثبت لحظات «رزمایش عاشقان ولایت» با هواپیما رهسپار چابهار شدند اما پیش از اطلاع رسانی، خود خبرساز شدند.
حدود ساعت ۱۴ روز ۱۵ آذر ۱۳۸۴ جمعی از خبرنگاران، عکاسان و تصویربرداران رسانههای مختلف همراه با کارکنان روابط عمومی ارتش جمهوری اسلامی ایران با یک فروند هواپیمای باری - نظامی لاکهید C۱۳۰ هرکولس ارتش با حدود پنج ساعت تاخیر به دلیل نقص فنی، از فرودگاه مهرآباد راهی منطقه چابهار شدند که هواپیما لحظاتی پس از پرواز از فرودگاه، به دلیل نقص فنی بر فراز یک مجتمع مسکونی ۱۲ طبقه در شهرک توحید سقوط کرد و آتش گرفت و تمامی سرنشینان آن جان باخته و تعدادی از سکنه منطقه نیز کشته و زخمی شدند.
شهید «سپهدار ساجدی رئیسی» و شهید «سیدمهدی میرافضلی» خبرنگار حوزه دفاعی و امنیتی و عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) از جمله مسافران این هواپیما بودند.
براساس گزارش شبکه ایمنی هوانوردی ایران، بابک گوهری خلبان نخست هواپیمای سی ۱۳۰ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پس از هشت دقیقه از زمان پرواز متوجه نابسامانی در عقربه موتور شماره چهارم هواپیما شد، به گونه ای که در مدت زمان کوتاهی، تمامی عقربه های مربوط به این موتور، شرایط از کار افتادگی آن را نشان داد، در همین هنگام افسر مهندس پرواز، دستور خاموش کردن موتور را صادر کرد و به دنبال آن، خلبان پس از کنترل و تنظیم هواپیما، با برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تماس گرفت و شرایط اضطراری را اعلام کرد و یادآور شد که به دلیل ایجاد مشکل فنی در هواپیما به این فرودگاه باز می گردد.
خاموش شدن یکی از موتورهای هواپیما امری عادی در پرواز محسوب می شود و خلبانان همواره در پروازهای آموزشی به هنگام بروز این مشکل، این حرکت را تمرین می کنند، پس این موضوع، مشکلی نبود که خطر جانی در پی داشته باشد با این وجود خلبان با مشاهده چنین شرایطی بهترین تصمیم را بازگشت به پایگاه اصلی دانست. خلبان با حفظ ارتفاع به طرف مهرآباد تغییر مسیر داد و به آرامی ارتفاع خود را کم کرد، هنگام عبور از بالای منطقه کهریزک، کمک خلبان چرخ ها را باز کرد و پیش از رسیدن به منطقه قلعه مرغی مقداری زودتر از زمان تعیین شده، به طرف چپ پیچید.
مسئولان برج مراقبت در این هنگام متوجه شدند که هواپیما از مسیر اصلی خود منحرف شده است. آنها کوشیدند تا با فرکانس ارتباطی، این موضوع را به اطلاع کاپیتان نخست هواپیما برسانند، اما این امر بسیار دیر صورت گرفت و فرود اضطراری در فضای خالی میان ساختمان های شهرک توحید در نزدیکی محله آذری تهران سبب شد تا بال راست هواپیما به یکی از ساختمان ها برخورد کند و منفجر شود. در این حادثه بیش از ۱۰۰ نفر از سرنشینان و خدمه پرواز جان خود را از دست دادند که ۴۲ تن از آنها خبرنگاران، عکاسان و تصویربرداران رسانههای کشور بودند.
پرواز ۲ یار ایرنا به بهشت
سیدمهدی میرافضلی که یکی از خوش ذوق ترین عکاسان خبری ایرنا بود، سال ۱۳۴۷ در منطقه کویری یزد متولد شد و تا پایان عمر آرامش خاص مردان کویر را به همراه داشت.
وی در سال ۱۳۶۸و پس از پایان تحصیلات متوسطه، به استخدام خبرگزاری جمهوری اسلامی در آمد و از همان ابتدا در امور هنری و گرافیکی و در روابط عمومی سازمان به کار مشغول شد.
این شهید همزمان موفق به کسب مدرک فوقدیپلم عکاسی از دانشکده خبر و فیلمبرداری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد. روی گشاده سید مهدی، از وی تصویری خوب و یاری همراه در خبرگزاری در ذهن همکاران حک کرد.
شهید سپهدار ساجدی هم در مهر ماه ۱۳۴۷ در شهرستان سواد کوه متولد شد. سپهدار در سال ۱۳۷۱ وارد عرصه خبر در سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی شد و تا سال ۱۳۷۷ در سازمان مرکزی خبرگزاری مشغول کار بود.
زنده یاد ساجدی در چهار ماهه نخست سال ۱۳۸۲ در نخستین تجربه خبری برون مرزی از سوی سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی به عنوان خبرنگار و کارشناس امور خبری به دفتر ایرنا در ریاض پایتخت عربستان سعودی اعزام شد. وی فردی فعال با پشتکار عالی و وصف ناپذیر بود.
از زنده یاد ساجدی یک دختر به نام آسیه به یادگار مانده است.
خبر یعنی خطر
همسر شهید ساجدی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا می گوید: سپهدار معتقد بود اگر به کار خبر تعهد داشته باشی، خبر مساوی با خطر میشود و اگر خبرنگار به شغلش متعهد باشد باید مطمئن باشد امنیت در این کار پایین است.
ندا ساجدی با بیان اینکه دو دوره از سوی خبرگزاری جمهوری اسلامی در شهرهای آستارا و دماوند حضور داشتیم، افزود: سپهدار هرگز از کار و وظیفه ای که بر دوشش بود شانه خالی نمی کرد و می گفت وظیفه که به گردن آدم افتاد باید به بهترین نحو انجام شود.
ساجدی در تشریح مهمترین ویژگی های اخلاقی شهید ساجدی، اظهار داشت: بدون تردید یکی از مهمترین ویژگیهای اخلاقی شهید سپهدار ساجدی تنفر از دروغ بود. واقعا کمتر زمانی یادم هست که در زمان حیاتش دروغی از او شنیده باشم.
همسر شهید ساجدی افزود: همسرم همواره تاکید بر احترام به پدر و مادر داشت، و صله رحم و دید و بازدید نیز از موضوعات مورد نظرش بود طوریکه به ندرت شبی پیش میآمد ما بدون مهمان در منزل بوده باشیم.
وی درباره نگاه تربیتی این شهید بزرگوار نیز، گفت: پیش از ازدواج با سپهدار چادر نداشتم اما پس از ازدواج تنها با صحبت کردن درباره چادر قانع شدم و الان هم افتخار می کنم از انتخاب چادر برای پوششم.در تربیت دخترمان نیز سپهدار هرگز چیزی را اجبار نمی کرد و تنها تلاش می کرد با زبان و استدلال نکات مثبت و مورد توجه خود را بازگو کند.
ساجدی با بیان اینکه خبر شهادت را زمانی که در راه شمال کشور بوده شنیده است افزود: دقایقی قبل از شهادت با او تلفنی صحبت کردم، پروازشان تاخیر داشت گفت شما به همراه خانواده به شمال بروید من هم بعد از ماموریت پیش شما می آیم؛ این آخرین گفت و گو با همسرم بود.
وی از دلجویی هایی که سال های نخست پس از شهادت همسرش از سوی مدیران ایرنا شد سخن گفت و به برخی بی مهری ها که چند سال اخیر به خانواده او شده است اشاره و خاطرنشان کرد: دخترم ازدواج کرده و توقعی هم از کسی ندارم اما ای کاش ایرنا توجه بیشتر می کرد یا حتی تلفنی از حال ما جویا می شد.
همسر شهید ساجدی گفت: خدا برای همه انسان ها کافی است اما دخترمان می گوید انگار بعد از رفتن پدر پشتوانه ام را در جامعه از دست داده ام.
عروج تصویربردار بحران
شهید رسول کاظم نژاد عکاس جانباز نیز در سانحه ۱۵ آذر ۸۴ حضور داشت و به شهادت رسید.
وی در شهریور ۱۳۴۰ در تهران به دنیا آمد و در محله رباط کریم زندگی می کرد، فرزند چهارم یک خانواده ۹ نفری با ۷ برادر و یک خواهر بود. پس از طی دوران دبستان و دبیرستان مدرک دیپلم را اخذ کرد، اما بعد از شهادتش مثل برخی دیگر از شهدا مدرکی تحت عنوان مدارک هنرمندی که معادل کارشناسی ارشد است به وی تعلق گرفت.
کاظم نژاد عکاسی های خود را از پروژه های بازگشت آزادگان به میهن، درگیری های کوی دانشگاه و واقعه ۱۸ تیر (که منجر به اصابت گلوله به پای ایشان و مجروحیت وی در حین عکاسی شد)، تجاوز نیروهای آمریکایی به کشور افغانستان، المپیک و پاراالمپیک و پیروزی امیررضا خادم در برابر کنی ماندی کشتی گیر آمریکایی در مسابقات جهانی سال ۱۹۹۰ و برگزاری نمایشگاه با موضوع ورزش نابینایان و کم بینایان به مناسبت روز جهانی معلولان ۱۲ تا ۱۶ آذر ماه ۱۳۸۴، تهران، فرهنگسرای نیاوران انجام داده بود.
شنیدن خبر سقوط هواپیما از مرد مسافر
برادر شهید کاظمنژاد در نقل خاطره ای از روز وقوع حادثه می گوید: فرزندان برادرم را به خانه پدر بزرگشان بردم در راه بازگشت مردی چمدان به دست که عازم مشهد بود را سوار ماشین کردم تا او را به راه آهن ببرم، در مسیر گفت: آقا خبر دارید چه اتفاقی افتاده، هواپیمای حامل نیروهای ارتش سقوط کرده، بعد گفت: تعدادی خبرنگار هم در این پرواز بودند با شنیدن این خبر یاد رسول افتادم و شوکه شدم.
محمد کاظم نژاد گفت: بعد از شنیدن خبر هر چقدر با محل کار وی تماس میگرفتیم کسی پاسخگو نبود، بعد با «غدیر چین جو» از همکاران و دوستان صمیمی آقا رسول تماس گرفتم چون می دانست من با برادرم بسیار صمیمی هستم گفت: به علت نقص فنی به سفر نرفته و در حال بازگشت به اداره است، باز هم با یکی از اقوام نزدیک که جزو مدیران فرودگاه مهرآباد بود تماس گرفتم او بعد از چک کردن لیست پرواز گفت که نام وی در لیست مسافران است، با این حال باز امیدوار بودیم چون برخی از خبرنگاران به دلیل تاخیر پرواز از رفتن به سفر پشیمان و بازگشته بودند، تا اینکه شب از تلویزیون خبر سقوط هواپیما به همراه عکس چند نفر از شهدا پخش شد و عکس رسول هم در بین شهدا بود از این طریق مطمئن شدیم، وی به شهادت رسیده است.
کاظم نژاد افزود: فردای روز حادثه برای شناسایی اجساد به پزشکی قانونی کهریزک رفتیم، به دلیل ازدحام جمعیت از هر خانواده یک تا دو نفر را برای شناسایی پیکر شهدا راه میدادند، دقایق زیادی به دنبال پیکر رسول گشتیم، بسیاری از پیکرها به دلیل شدت جراحات و سوختگی قابل شناسایی نبود، تنها چند پیکر به دلیل سوختگی و جراحت کمتر قابل شناسایی بودند که برادرم جزو آنها بود، بعد از بازکردن کاور دیدم پیکر وی با وجود جراحات بسیار سوختگی ندارد، خدا را بابت اینکه او نسوخته شکر کردم، چراکه مادر ترس از این داشت که مبادا پیکر رسول سوخته و غیرقابل شناسایی باشد، با مادرم تماس گرفتم و گفتم پیکر سالم است او گفت: من همیشه شما را به خدا و حضرت ابوالفضل(ع) می سپارم و میدانستم او هرگز خاندان اهل بیت را ناامید نمی کند که من با خاکستر فرزندم روبرو شوم.
وی تصریح کرد: بعد از شهادت رسول نمایشگاه عکس او تمدید شد و به گفته امین الله مانی دبیر وقت فدراسیون نابینایان به دلیل اینکه خالق آثار برای توضیح عکس ها حضور نداشت عکس وی را در آخر مجموعه عکس های وی اضافه کردند.
برادر شهید کاظمنژاد با بیان اینکه رسول همیشه بر سر مزار شهدا می رفت، گفت: او یک کتابچه دعا در جیب خود داشت، چند بار او را در خلوت دیدم که زیارت عاشورا می خواند علاقه بسیار او به زیارت عاشورا باعث شد من هم به خواندن این زیارت ترغیب شوم.
برگزاری هجدهمین آیین بزرگداشت شهدای رسانه و ارتش در ۱۶ آذر
هجدهمین آیین بزرگداشت شهدای رسانه و ارتش جمهوری اسلامی ایران و ۱۷۷ شهید رسانه ملی با رویکرد قدردانی از فعالان رسانهای فردا پنجشنبه (۱۶) آذرماه جاری ساعت ۱۴ در مقبرةالشهدای اصحاب رسانه، قطعه ۵۰ بهشت زهرای تهران برگزار می شود.
این مراسم بهصورت نمادین برای بزرگداشت همه شهدای عرصه رسانه از دوران دفاع مقدس، رزمایش، شهدای منا و شهدای مدافع حرم برگزار میشود.
همچنین این مراسم به نوعی قدردانی از همه فعالان عرصه رسانه است که در شرایط کنونی در خط مقدم اطلاعرسانی مشغول فعالیت هستند تا سرزمین ایران اسلامی سربلند و پاینده باشد.
روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد.
نظر شما