در ادامه این نوشتار آمده است :
هرسال با فرا رسیدن روز دانشجو بهترین و زیباترین واژه ای که به ذهن متبادر می شود تا به معنای واقعی کلمه حق مطلب را در تکلیف دانشجو نسبت به جامعه خود ادا کند جمله شهید بهشتی است که فرمود «دانشجو موذن جامعه هست و اگر موذن به خواب رفت نماز امت قضا می‌شود».
روز دانشجو بهانه‌ای برای فراموش نشدن رسالت دانشجو در مسیر اعتلای کشورش ایران و پرورش افکار نو و طرح گفتمان‌های پیش برنده با نگاه علمی وتخصصی در همه عرصه ها ونیازمندی‌های جامعه است.
آنچه امروز حیات دانشگاه و دانشجو و به تبع آن اجتماع را تهدید می‌کند انفعال است؛ نفال نسبت به مجاهدت‌های دیروز، تکلیف امروز وامید فردا.
دیروزدر تاریخ انقلاب، دانشجو با صبر و استقامت و با تنی زخم خورده بر قدرتی آلوده به استبداد واستکبار فائق آمد و پیروزی خود را در بیست دو بهمن پنجاه هفت جشن گرفت.
مبارزه با رژیم پهلوی برای ایجاد انقلاب سخت بود؛ اما مبارزه برای حفظ آن سختر به نظر می‌آید اما اصل مسلم این است که آنچه که با مبارزه حاصل شد با مبارزه حفظ باید کرد؛ مبارزه با کسانی که از آرمان‌ها گفتند و با آمال‌ها سر ارزش‌ها رابریدند و موجبات بی اعتمادی بخشی ازصاحبان واقعی انقلاب را ایجاد کردند.
این دانشجو است که باید جریان‌های سیاسی خارج از دانشگاه را در جهت اصلاح امور و تامین منافع ملی هدایت کند نه آنکه خود دنباله رو جریان‌های سیاسی برای رساندن آنها به مقاصد جناحی باشد.
دانشجو باید در کرسی‌های آزاد اندیشی راجع به آنچه از حکومت وحاکمیت انتظار دارد، به مباحثه بنشیند تا در تضارب اندیشه‌ها گره‌های حکمرانی را باز کند، چرا که وارث آن انقلاب واین حکومت کسی جز خود آنها نیستند
اما آنچه دلیل انفعال این روز های دانشجو در دانشگاه است نیاز به آسیب شناسی ونگاه موشکافانه و ودلسوزانه از زوایای مختلف به موضوع دارد.
آن بخش که نتیجه دشمنی دشمن است قابل درک است اما آن بخش که ناشی از سیاست ها غلط تصمیم سازان وتصمیم گیران در حوزه دانشگاه است باید اصلاح شود.
نظر شما