روایت رسانه چینی از افزایش تنش‌های شرق آسیا در نتیجه اقدامات نظامی آمریکا و ژاپن

به گزارش چهارشنبه ایرنا چاینامیل در گزارش خود نوشت: دو سیاستمدار در تلاش برای دور کردن توجهات از مشکلات سیاسی داخلی خود از یک استراتژی آشنا استفاده می‌کنند؛ افزایش هزینه‌های دفاعی و هراس‌افکنی. این دو سیاستمدار جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن هستند.

بایدن به دنبال انتخاب مجدد در انتخابات آتی است و می‌داند که میزان عدم محبوبیتش اکنون به ۵۵ درصد رسیده است؛ عددی که چندان برای وی و حزبش امیدبخش نیست.

در همین حال، کیشیدا نیز محبوب بیشر ژاپنی‌ها نیست. بلومبرگ گزارش داده است رای دهندگان ژاپنی خواهان رفتن او هستند؛ حتی شاید قبل از پایان دوره ریاستش در شهریورماه. چهار تن از اعضای کابینه وی پیش از این به دلیل یک رسوایی فساد استعفا داده اند و در روزهای اخیر دادستان ها به دفاتر چند جناح حزب لیبرال دموکرات (LDP) رفتند زیرا به دنبال شواهد بیشتری از تخلفات دولت کیشیدا بودند. گرچه خود نخست وزیر متهم به فساد نیست، اما نارضایتی رای دهندگان از حزب لیبرال دموکرات آشکار است.

چاینامیل در ادامه گزارش خود نوشت:‌ بایدن و کیشیدا از هراس‌افکنی های دم‌دستی در مورد چین استفاده می‌کنند تا توجه رسانه‌ها را منحرف و رای‌دهندگان را متقاعد کنند که رهبران قدرتمندی هستند. به این ترتیب عنوان می‌شود که چون از چین هراس داریم، پس در نتیجه پول بیشتری باید برای دفاع هزینه شود و به میزانی برسد که در هر دو کشور بی‌سابقه است.

بیایید با آمریکا شروع کنیم که در سال مالی ۲۰۲۳، ۸۵۷.۹ میلیارد دلار بودجه نظامی، شامل حدود ۳۰ میلیارد دلار برای وزارت انرژی، اختصاص داده است. بودجه واقعی تسلیحاتی برای سال ۲۰۲۴ به رقم خیره کننده ۸۸۶.۳ میلیارد دلار رسید که در مقایسه با سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۳۰ میلیارد دلار افزایش داشت و یک رکورد تاریخی جدید را ثبت کرد.

بر اساس گزارش کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا که آذرماه منتشر شد، بودجه کلانی مورد نیاز است تا نیروهای نظامی این کشور بر «حیاتی‌ترین اولویت‌های امنیت ملی برای ایالات متحده، از جمله رقابت استراتژیک با چین و روسیه و فناوری‌های مخرب مانند سلاح‌های مافوق صوت، هوش مصنوعی، نسل پنجم ارتباطات، محاسبات کوانتومی، مدرن‌سازی کشتی‌ها، هواپیماها و وسایل نقلیه و بهبود معیشت کارکنان و خانواده‌هایشان تمرکز کنند.»

باید توجه داشت که مردان و زنان یونیفرم پوش آمریکایی در آخر این لیست قرار گرفتند. در واقع، کهنه‌سربازان آمریکایی عمدتا با مشکل مسکن مواجهند و تخمین زده می شود ۶۵۰ هزار سرباز آمریکایی در سراسر کشور اکنون بی خانمان هستند.

کنگره آمریکا در حال حاضر ۸۴۱ میلیارد دلار برای امور نظامی سال مالی آینده در نظر گرفته است. به گفته ژنرال پاتریک رایدر، سخنگوی نیروی هوایی پنتاگون، با این حال، این مقدار اصلا کافی نیست. او قبلاً کنگره را برای تصویب یک درخواست بودجه تکمیلی به چالش کشیده بود، که به نقل از وزارت دفاع آمریکا، «حمایت مستمر از کشورهای شریک آمریکا و سرمایه‌های مورد نیاز برای سرمایه گذاری در پایگاه صنعتی دفاعی ایالات متحده را تضمین می کند.» آمریکا در سال ۲۰۲۴ به رکورد یک هزار میلیارد دلار در هزینه های دفاعی نخواهد رسید، اما این افزایش سرسام‌آور و مداوم تضمین می کند که تنها در چند سال آینده این اتفاق خواهد افتاد.

البته، هزینه‌های نظامی ژاپن به هیچ‌وجه به پای آمریکا نمی‌رسد. طبق داده‌های موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم، ژاپن در سال ۲۰۲۳ معادل ۵۲ میلیارد دلار برای امور دفاعی اختصاص داده است. این رقم کلان به نظر نمی‌رسد. دولت توکیو پیش از این افزایش ۱۶ درصدی این هزینه ها را در سال ۲۰۲۴ تصویب کرده است و اجازه صادرات تسلیحات و قطعات نظامی ساخت ژاپن را صادر کرد.

آسوشیتدپرس اشاره کرده است که «ژاپن قصد دارد تا سال ۲۰۲۷ معادل ۴۳ تریلیون ین (۳۰۰ میلیارد دلار) برای تقویت قدرت نظامی خود هزینه و هزینه های سالانه خود را تقریباً دو برابر کند و به حدود ۱۰ تریلیون ین (۶۸ میلیارد دلار) برساند که ژاپن را به سومین کشور جهان از نظر هزینه‌های تسلیحاتی بعد از آمریکا و چین، تبدیل می کند.

با وجود این، نخست وزیر ژاپن گفته است: هیچ تغییری در ماهیت اصلی ما به عنوان یک ملت صلح‌طلب رخ نخواهد داد.

چاینا میل گزارش خود را این گونه به پایان رساند:‌ اینکه آمریکایی‌ها یا ژاپنی‌ها بخواهند بپذیرند که لفاظی‌هایشان در مورد چین مبتنی بر مسائلی است که با واقعیت همخوانی ندارد، مهم نیست. آنها دقیقا همین کار را می کنند.

مرکز تحقیقات پیو (Pew) به‌تازگی از مردم چندین کشور نظرسنجی کرد و نظر آنها را در مورد مداخله چین و آمریکا در امور داخلی یکدیگر پرسید. نتایج چنین بود: در تمام ۲۴ کشور مورد بررسی، می‌بینیم در حالی که بیشتر کشورها هم ایالات متحده و هم چین را مستعد دخالت در امور سایر کشورها می‌دانند، ایالات متحده تقریباً همیشه احتمال بیشتری دارد که اینگونه توصیف شود.

پیام واضح است: آمریکا آماده و مایل به تضعیف هر کشوری است.