به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، فارن افرز در تحلیل روایت موجود درباره به بن بست رسیدن جنگ اوکراین نوشت: تصور درگیری نامحدود و بدون تغییر، احساس خستگی را در پایتخت های شرکای اوکراین ایجاد کرده است. چنین تصوری از بن بست در جنگ روسیه و اوکراین اشتباه است و مسکو و کی یف در حال رقابت برای بازسازی قدرت رزمی خود هستند که [امری] زمان بر است.
هر چند نیمه نخست سال ۲۰۲۴ ممکن است تغییراتی را در کنترل اراضی اوکراینی ایجاد کند، آنچه که از نظر تلفات و آموزش کارکنان در چند ماه آینده از سوی دو طرف رخ خواهد داد مسیر طولانی جنگ را مشخص خواهد کرد.
اکنون غرب با انتخابی مهم مواجه است: حمایت از اوکراین تا رهبران آن بتوانند از سرزمین های خود دفاع کرده و خود را آماده حملات ۲۰۲۵ کنند یا امتیازات جبران ناپذیری را تسلیم روسیه کنند.
فقدان قطعیت درباره کمک های طولانی به اوکراین نه تنها در میدان جنگ به روسیه امتیاز می دهد بلکه باعث جسورتر شدن مسکو می شود. تاکنون این امر سیاست سوق دادن روسیه به میز مذاکره را تضعیف کرده زیرا کرملین بر این باور است که می تواند در مقابل اراده غرب دوام آورد. اگر تعهد روشنی برای کمک به اوکراین تا اوایل سال ۲۰۲۴ حاصل نشود تصمیم کرملین جدی تر خواهد شد.
این گزارش اصلاحات در آموزش نیروهای اوکراینی را برای عملیات موثر در آینده ضروری دانست و نوشت با این حال آموزش بهتر، نیاز کی یف به مواد و تجهیزات نظامی را کاهش نمی دهد. ارتش اوکراین احتمالا با کمبود تجهیزات در سال آینده مواجه خواهد شد.
این رسانه در بخشی از گزارش خود به چالش اوکراین در حفظ افزایش حملات موضعی همزمان با حفظ مواضع دفاعی خود اشاره کرد و نوشت: اگر روسیه تلفات کمتری داشته باشد توانایی نیروهای این کشور در میدان تقویت خواهد شد. کاهش فشار بر روسیه در خطوط مقدم جنگ امتیازات دیگری به مسکو خواهد داد و این کشور می تواند از سربازان کارکشته برای آموزش نیروهای جدید استفاده کند و از این رو بالقوه محورهای تهاجمی جدیدی را در نیمه دوم سال ۲۰۲۴ آغاز کند. نیروهای روسیه همچنین می‌توانند بر بخش‌هایی متمرکز شوند که میدان نبرد مطلوب‌تری ایجاد می کند و خسارات سنگین‌تری به اوکراین وارد کنند.
فارن افرز نوشت: اکنون ذخایر مهمات اوکراین رو به اتمام است و این کشور به حدود ۲.۴ میلیون گلوله در سال نیاز دارد. اما شرکای بین‌المللی کی یف، از جمله آمریکا، برای تامین نیمی از آن در سال ۲۰۲۴ تلاش خواهند کرد.
کمبود گلوله های توپخانه اوکراین بیشترین توجه را به خود جلب می کند. اما محدودیت منابع آن به هیچ وجه محدود به مهمات نیست و این کشور برای این که قابلیت دفاعی و تهاجمی خود را تقویت کند به تجهیزاتی نیاز دارد که اروپا نمی تواند آن را تامین کند. ناوگان های متعدد وسایل نقلیه ای که در ۲ سال گذشته به کی یف هدیه داده شده اند نیز به تامین قطعات یدکی نیاز دارند.
ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین از ترس پایان حمایت آمریکا با توجه به انتخابات آتی ریاست جمهوری در این کشور اعلام کرده که اراضی که توسط روسیه اشغال شده اند باید تا اکتبر ۲۰۲۴ آزاد شوند. اما این خواسته دست یافتنی نیست که دلیل آن منابع در دسترس اوکراین و زمانی است که ارتش برای آموزش مناسب نیروهایش نیاز دارد.
رهبران نظامی اوکراین بدون اطمینان از این که می توانند برای دریافت چه تجهیزاتی به آمریکا و غرب تکیه کنند، نمی توانند تعیین کنند که چه عملیاتی را می توانند چگونه و چه زمانی انجام دهند.
فارن افرز نوشت: به طور خلاصه آمادگی برای مرحله بعدی جنگ به معمای «اول مرغ بوده یا تخم مرغ» بین کی یف و واشنگتن تبدیل شده است. به عبارتی معلوم نیست که اول کی یف باید منتظر حمایت آمریکا باشد یا اولویت با ارسال کمک های آمریکا و بعد تصمیم گیری درباره عملیات مناسب کی یف است.
تعهد آمریکا به حمایت از اوکراین در سال ۲۰۲۴ همچنین انگیزه های متحدان اروپایی را برای سرمایه گذاری جهت افزایش قابلیت صنایع تسلیحاتی خود به منظور کاهش فشار بر آمریکا در سال ۲۰۲۵ تغییر خواهد داد.
این رسانه مدعی شد: اغلب گفته می شود که حمایت آمریکا از اوکراین به هزینه آمادگی این کشور برای بازدارندگی چین تمام می شود اما اگر پکن متوجه شود که آمریکا دیگر نمی تواند از یک تلاش نظامی در اروپا یا آسیا حمایت کند، قدرت بازدارندگی واشنگتن تضعیف می شود.
با گذشت زمان، مقامات آمریکایی باید اروپا را تحت فشار قرار دهند تا وابستگی خود را به این کشور کاهش دهد تا ارتش آمریکا بتواند قدرت بازدارندگی خود در هند و اقیانوس آرام را در اولویت قرار دهد. اما این باید یک انتقال مدیریت شده باشد. اگر انتقال چنین مسئولیتی به قیمت شکست اوکراین تمام شود، آمریکا با این خطر مواجه خواهد شد که از اروپایی حمایت می کند که قادر به دفاع از جناح شرقی خود نیست در حالی که چین به طور همزمان تنش ها را در تنگه تایوان تشدید می کند.
برخی از پایتخت های غربی اکنون چنین استدلال می کنند که وقت مذاکره برای پایان دادن جنگ اوکراین فرا رسیده است. اما این خط فکری دامنه اهداف روسیه و پیشنهادهای مسکو را نادیده می گیرد. مسکو بر تصرف برخی از اراضی اوکراین تاکید دارد و ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه بارها گفته است که می خواهد منطق سازوکار بین المللی را تغییر دهد.
فارن افرز مدعی است که اگر آمریکا از شرکای خود بخواهد برای دستیابی به آتش بس جزیی با روسیه سازش کنند دو اتفاق احتمالا رخ خواهد داد: روسیه پیوسته آتش بس را نقض خواهد کرد همان طوری که بارها پیمان مینسک سال ۲۰۱۵ را نقض کرد و برای تصرف کی یف نیروهای خود را بازسازی خواهد کرد. دوم، روسیه به متحدانش این استدلال را مطرح خواهد کرد که می توانند از طریق مقاومت، آمریکا را شکست دهند. این امر احتمالا باعث خواهد شد که بسیاری از شرکای امنیتی آمریکا خواستار سیاست تضمین شوند و نفوذ آمریکا در جهان کاهش می یابد.
فارن افرز نوشت: روسیه به دنبال درگیری مستقیم با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیست اما کرملین به شکل فزاینده ای به دنبال رویارویی غیرمستقیم با غرب است.
این رسانه در توجیه این ادعای خود افزود: روسیه از تابستان ۲۰۲۳ به دنبال تعامل گسترده با دولت هایی در غرب و مرکز آفریقا بوده است و به آنها وعده حمایت نظامی و منافع اقتصادی به ازای اخراج نیروهای غربی داده است.
آمریکا و متحدان اروپایی اش با یک انتخاب مواجه اند: یا بسرعت آموزش نظامی ارتش اوکراین را تقویت کنند و برای عموم مردم و اوکراین روشن کنند که مهلت اکتبر ۲۰۲۴ برای آزادسازی اراضی اوکراین باید تمدید شود و نیازهای مادی این کشور را تا سال ۲۰۲۵ تضمین کنند؛ یا این که به این باور غلط ادامه دهند که جنگ در حالت بن بست است و به روسیه امتیاز بدهند.
فارن افرز می افزاید: این یک اشتباه مهلک خواهد بود؛ روسیه علاوه بر توسعه همکاری خود با آفریقا در حال تقویت همکاری با چین، ایران و کره شمالی است. اگر شکست اوکراین نشان دهد که غرب نمی تواند به یک چالش در معماری امنیتی جهان رسیدگی کند، توانایی آن در رسیدگی به بحران های چندگانه و به طور همزمان، به سختی قابل باور خواهد بود.
نظر شما