سیاست های بهداشتی کشور باید ناباروری را به عنوان بیماری درنظربگیرد

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از جهاد دانشگاهی، یعقوب فتح‌الهی در نشست علمی «چالش‌های به‌کارگیری شخص سوم در درمان ناباروری» که روز جمعه ۱۵ دی ماه در دومین روز از آیین بزرگداشت هجدهمین سالگرد زنده‌یاد سعید کاظمی آشتیانی برگزار شد، گفت: امروز به مناسبت سالگرد جهادگر شاخص و طراز زنده یاد دکتر کاظمی آشتیانی در اینجا جمع شده ایم تا در باب یکی از موضوعات حوزه ناباروی بحث و گفتگو کنیم.

جهاددانشگاهی با حرکت زنده یاد کاظمی آشتیانی طلایه دار محافل علمی و درمانی کشور است

وی افزود: زنده یاد کاظمی آشتیانی توانست علم و ایمان را در هم آمیزد و یک حرکت جهادی را بنا گذارد که امروز جهاد دانشگاهی در این حوزه طلایه دار محافل علمی و درمانی کشور و رقابت پذیر در محافل علمی و درمانی جهان به شمار می آید. در گام دوم انقلاب باید جهاد دانشگاهی به طلایه دار جهانی این حوزه تبدیل شود.

فتح الهی با تاکید بر این که دکتر کاظمی آشتیانی یک فکر و فرهنگ زنده و ماندگار است، گفت: هر انسانی حق برخورداری از بالاترین استانداردهای ممکن سلامت جسمی و روانی را دارد. افراد و زوجین حق دارند در مورد تعداد، زمان و فاصله فرزندان خود تصمیم بگیرند. ناباروری می تواند تحقق این حقوق اساسی انسان را نفی کند. بنابراین اهتمام به چاره اندیشی و علاج ناباروری بخش مهمی از تحقق حق افراد و زوجین برای تشکیل خانواده است.

معاون پژوهش و فناوری جهاد دانشگاهی با بیان این که ناباروری میلیونها نفر را تحت تأثیر قرار می دهد و بر خانواده و جوامع آنها تاثیر دارد، گفت: برآوردها حاکی از آن است که تقریباً یک نفر از هر شش نفر در سنین باروری در سراسر جهان در طول زندگی خود ناباروری را تجربه می کند. ناباروری اثرات اجتماعی منفی قابل توجهی بر زندگی زوج های نابارور و به ویژه زنان دارد که اغلب خشونت، طلاق ،انگ اجتماعی، استرس عاطفی ،افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایین را تجربه می کنند.

وی افزود: مراقبت از باروری شامل پیشگیری، تشخیص و درمان ناباروری است. دسترسی برابر و عادلانه به مراقبت های باروری همچنان یک چالش در اکثر کشورها به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط است. مراقبت از باروری به ندرت در بسته های ملی مزایای پوشش همگانی سلامت اولویت بندی می شود. نابرابری ها در دسترسی به خدمات مراقبت از باروری بر جمعیت فقیر، مجرد، بیسواد، بیکار و سایر جمعیت های حاشیه نشین تأثیر می گذارد.

فتح الهی با تاکید بر این که دسترسی و کیفیت مداخلات برای علاج ناباروری همچنان یک چالش در اکثر کشورهاست، ادامه داد: تشخیص و درمان ناباروری اغلب در سیاست های ملی جمعیت و توسعه و استراتژی های بهداشت باروری اولویت بندی نمی شود و به ندرت از طریق تامین مالی بهداشت عمومی پوشش داده می شود؛ علاوه بر این، کمبود پرسنل آموزش دیده و تجهیزات و زیرساخت های لازم و هزینه های بالای داروهای درمان در حال حاضر، موانع بزرگی حتی برای کشورهایی است که فعالانه به نیازهای افراد مبتلا به ناباروری رسیدگی می کنند.

وی افزود: در حالی که صناعت معین و فناوری های یاریگر به علم طب باروری بیش از سه دهه است که در دسترس هستند، با بیش از ۵ میلیون کودک در سراسر جهان که از اینگونه مداخلات مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) به دنیا می آیند، این صناعت و فناوری ها، هنوز در بسیاری از نقاط جهان، به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط تا حد زیادی در دسترس عموم نیستند و بعضا غیر قابل درسترس هستند.

معاون پژوهش و فناوری جهاددانشگاهی با تاکید بر این که سیاست های دولت می تواند بسیاری از نابرابری ها در دسترسی به مراقبت های باروری ایمن و موثر را کاهش دهد، گفت: برای مقابله موثر با ناباروری، سیاست های بهداشتی کشور، باید ناباروری را به عنوان یک بیماری در نظر بگیرد که اغلب می توان از آن پیشگیری کرد و در نتیجه نیاز به درمان های پرهزینه و دور از دسترس را کاهش داد.

فتح الهی گفت: گنجاندن آگاهی از باروری در برنامه های آموزشی، ترویج سبک زندگی سالم برای کاهش خطرات رفتاری، از جمله پیشگیری، تشخیص و درمان زودرس بیماری های مقاربتی، پیشگیری از عوارض سقط جنین ناایمن، عفونت های شدید پس از زایمان و جراحی شکم /لگن و شناخت سموم محیطی مرتبط با ناباروری از جمله مداخلات سیاستی و برنامه ای هستند که دولت ها می توانند اجرا کنند.

وی افزود: عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد الکل و چاقی می تواند بر باروری تأثیر بگذارد. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض آلاینده ها و سموم محیطی می تواند بطور مستقیم برای گامت ها (تخمک و اسپرم) سمی باشد و در نتیجه تعداد آنها کاهش یافته و کیفیت پایینی داشته باشد.

فتح الهی ادامه داد: علاوه بر این، قوانین و سیاست هایی که تولید مثل شخص ثالث (یا تولیدمثل به کمک اهداکننده، هر نوع تولید مثل انسانی است که در آن DNA یا حاملگی توسط شخص ثالث یااهداکننده غیر از یک یا دو والدینی که فرزند حاصل را بزرگ می کنند، ارائه می شود)، صناعت معین و فناوری های یاریگر به باروری را تنظیم می کنند که دسترسی عمومی بدون تبعیض را تضمین می کند و حقوق انسانی همه طرفهای درگیر را ترویج و از آنها حمایت می کند، ضروری است. هنگامی که سیاست های باروری اجرا می شود اطمینان از اینکه اجرای آنها نظارت می شود و کیفیت خدمات به طور مستمر بهبود می یابد، ضروری به نظر می رسد.

وی تصریح کرد: ارائه خدمات با کیفیت بالا برای تنظیم خانواده، از جمله خدمات مراقبت از باروری، یکی از عناصر اصلی سلامت باروری است.

فتح الهی افزود: وزارت بهداشت با توجه به اهمیت و تأثیر ناباروری بر کیفیت زندگی و رفاه افراد باید در حوزه ناباروری به چاره‌اندیشی و علاج در حوزه ناباروری و مراقبت از باروری از طریق «برنامه‌ریزی و اهتمام در انجام تحقیقات اپیدمیولوژیک و علت شناسی در مورد ناباروری»، «حمایت از تولید داده‌ها در مورد ناباروری برای کمک به تخصیص منابع و ارائه خدمات»، «تدوین دستورالعمل‌های پیشگیری، تشخیص و درمان ناباروری مردانه و زنانه به عنوان بخشی از هنجارها و استانداردهای ملی مراقبت‌های کیفی مرتبط با مراقبت‌های باروری» اهتمام ویژه داشته باشد.

وی گفت: وزارت بهداشت همچنین باید «بازنگری و به روز رسانی مداوم کتابچه راهنمای آزمایشگاهی حوزه ناباروری»، «همکاری با ذی‌نفعان مرتبط از جمله دانشگاه‌ها سایر سازمان‌ها از جمله جهاد دانشگاهی بازیگران غیر دولتی و سایر شرکا برای تقویت انجام تعهد ملی در راستای دسترسی عمومی به ظرفیت نظام بهداشت، سلامت و خدمات مراقبت های باروری در سطح کشور» و «تمهید و تدارک پشتیبانی فنی در سطح کشور برای توسعه یا تقویت اجرای سیاست‌ها و خدمات ملی باروری» را مورد توجه قرار دهد.