به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، مکان‌یابی قطعی کاخ یا خانه دائمی جشنواره صورت گرفته و این مکان قرار است در جایی از پارک لاله تهران ساخته شود. اتفاق مهمی که احتمالا آن کلنگ به زودی زمین خواهد خورد. این، یک خبر بسیارخوب است، برآورد آرزوی چندین دهه‌ایی هنرمندان، سینماگران و اهالی رسانه که بالاخره دولت سیزدهم آن را محقق می‌کند.
قرار است فعالان سینما و دوست‌داران هنر هفتم پس از ۴۲ سال خانه‌نشینی و مستاجری، صاحب‌خانه شوند. آنها هیچ‌گاه این همه سال خانه‌به‌دوشی را فراموش نخواهند کرد. از سینما صحرا بگیرید که در سال ۱۳۶۳، یک ردیف برای اهالی رسانه در نظر گرفته شد تا سال ۱۳۷۱ که برای نخستین‌بار یک سالن به اهالی رسانه اختصاص داده شد. این داستان از صحرا آغاز شد و به سینما قدس، فلسطین و استقلال رسید.
این، آرزوی نسبتا دیرینه‌ای برای هنرمندان، خبرنگاران و فعالان شاخه‌های مختلف هنری است که تمام برنامه‌های خود را در یک خانه مستقل و بزرگ دنبال کنندوقتی در سال ۱۳۸۸، برج میلاد برای نخستین‌بار به‌عنوان خانه رسانه اعلام شد، گویی اهالی سینما از پائین‌شهر به بالاشهر نقل مکان کرده است. خانه جشنواره‌هایی که می‌خواهد ساخته شود، پایانی است بر سال‌ها سختی، مرارت، بلاتکلیفی؛ این بلاتکلیفی خیلی بد است مثل همین امسال که تنها طی یک ماه قبل از شروع جشنواره، چقدر گمانه‌زنی درباره خانه جشنواره مطرح شد تا در دقیقه ۹۰، بالاخره همه‌چیز به‌صورت لرزان رسانه‌ای شود.
این، آرزوی نسبتا دیرینه‌ای برای هنرمندان، خبرنگاران و فعالان شاخه‌های مختلف هنری است که تمام برنامه‌های خود را در یک خانه مستقل و بزرگ دنبال کنند. به‌عنوان مثال فعالان حوزه موسیقی، سال‌ها از نبود یک سالن تمام استاندارد برای برگزاری کنسرت گلایه داشته و بچه‌های سینما از بابت اینکه جشنواره فجر میان برج میلاد و پردیس ملت، در رفت‌وآمد است، نگرانی‌هایی دارند. همین بحث در مورد فعالان حوزه‌هایی چون نگارگری، نقاشی و ادبیات نیز وجود دارد که وجود یک خانه چندمنظوره بزرگ، پاسخ‌گوی تمام این نیازها خواهد بود.
درواقع اکنون و با ارتقای بهره‌وری سینما، موسیقی و دیگر شاخه‌های حوزه فرهنگ، باید زیرساخت‌های اجرایی شدن اموراتی که به این ارتقای بهره‌وری ضریب می‌دهند، با هوشمندی بالایی همراه باشد که تاسیس این مجموعه هنری می‌تواند نیازهای فعالان این بخش‌ها را تاحدود زیادی پاسخ داده و رفاه بیشتر را برای هنرمندان و البته مخاطبان این برنامه‌های هنری به همراه بیاورد. اگر چه وجود چنین مجموعه‌ای، در بسیاری از کشورهای صاحب‌صنعت سینما و موسیقی امری مرسوم محسوب می‌شود که ایران نیز پس از اتمام این مجموعه، به جمع این کشورها خواهد پیوست.
جشنواره فیلم فجر، با حضور بیش از ۲ هزار تن از فعالان حوزه سینما برگزار می‌شود و طبیعی است که این امکان، در دل این مجموعه لحاظ می‌شود. همچنین در مورد کنسرت‌ها، لازم است تا سالن‌هایی با استانداردهای بین‌المللی که به سیستم هوشمند صوت و نور مجهز است و تعداد مخاطبانی بیش از ۲ هزار نفر را پذیرا است، ساخته شود. طبیعی است که در این مجموعه، احتمال‌های لازم برای رویدادهایی بزرگ اندیشیده شده است.
قرار است مجموعه‌ای هنری برای بسیاری از رشته‌های فرهنگی تاسیس شود تا بسیاری از نیازهای اهالی هنر در زمینه زیرساخت و سخت‌افزار پاسخ داده شود
سالن‌هایی که بک‌استیج‌هایش، مطابق با سالن‌های اجرای زنده در تمامی دنیاست و دیگر به‌مانند سالن‌های فعلی، به شکلی سنتی و چندمنظوره اداره نمی‌شود. در مورد سالن اجتماعات و گالری‌ها نیز نیاز است تا زمینه ساخت فضاهایی پیشرفته با ظرفیت حداکثری برای مخاطبان فراهم آید تا این ضعف چندین دهه‌ای در حوزه فرهنگ، با ساخت این مجموعه هنری پوشش داده شود.
در واقع مانند همان ورزشگاهی که قرار است در جنوب تهران، جایگزین ورزشگاه آزادی شده و نیازهای حرفه‌ای چندین شاخه از ورزش را پوشش دهد، قرار است در پارک لاله و در قالب مجموعه‌ای هنری برای بسیاری از رشته‌های فرهنگی تاسیس شود تا بسیاری از نیازهای اهالی هنر در زمینه زیرساخت و سخت‌افزار پاسخ داده شود.
این امکان علاوه بر این موهبت، روند اجرایی امورات هنری را در تراز مطلوب‌تری از کیفیت همراه خواهد کرد و به‌زعم خود، سرانه نشاط عمومی و اجتماعی را افزایش می‌دهد. ضمن اینکه میزان رضایت‌مندی مخاطبان و هنرمندان را از اجراهای عمومی بیشتر کرده و انسجام مطلوبی را در اتفاق‌های هنری پایتخت رقم می‌زند، یک امکان شگرف که جای خالی آن، مدت‌هاست در پایتخت احساس میشد و دولت مردمی به خوبی آن را شناسایی کرد.
قطعا در آینده‌ای نزدیک، از امکانات این مجموعه هنری رونمایی خواهد شد که باید آن را به فال نیک گرفت و امیدوار بود که این غنیمت بزرگ، هر چه زودتر به انتها برسد تا سالانه میلیون‌ها نفر بتوانند از این امکانات هوشمند و استاندارد، استفاده کنند.
نظر شما