۱۹ اسفند ۶۳؛ روز جنایت هواپیماهای فرانسوی علیه اقوام ایرانی

به گزارش ایرنا، بدون شک هیچ‌گاه خون‌های صدها انسان بی‌گناه غیرنظامی که در تاریخ ۱۹ اسفند سال ۱۳۶۳ در نقاط مختلف ایران سرافراز توسط هواپیماهای دژخیم فرانسوی مظلومانه و به ناحق بر زمین ریخت، از جوشش و غلیان باز نخواهد ایستاد.

آنگاه که هواپیماهای فرانسوی در حمایت از رژیم بعث عراق، حریم هوایی ایران را شکستند و ۱۲ ساعت بی وقفه مراکز غیر نظامی کشورمان را در پهنه هشت استان بمباران کردند و صدها آدم بی دفاع را به خاک و خون کشیدند.

صبحگاه ۱۹ اسفند سال ۱۳۶۳ از راه رسیده و ۱۰ روز دیگر به فرارسیدن عید نوروز سال ۱۳۶۴ مانده بود و مردم درگیر جنگ ایران، در آستانه تدارک عید نوروز بودند و دشت و دمن نیز خود را با گل‌ها و سبزه‌های زیبای بهاری در واپسین روزهای زمستان آراسته بود.

کودکان در قیل و قال شادمانه خود غرق بودند اما چه می‌دانستند که این شادی‌ها لحظات آخرین خود را سپری می‌کند و روزگار بازی دردناکی را برای آن‌ها تدارک دیده است.

برای استان‌های نوار مرزی که مستقیم درگیر جنگ بودند، صدای غرش توپ و میراژ هواپیماهای جنگی، امری همیشگی و دلهره‌ای دائمی بود و در استان جنگزده ایلام که مردم استان را ترک نکرده و به زیر چادرها در دل کوه‌ها و جنگل‌ها پناه گرفته بودند، بمباران شهرها توسط صدامیان یزیدی به وفور دیده می‌شد.

حتی چادرنشینان آواره هم از اصابت بمب و بمباران‌های هوایی هواپیماهای عراقی در امان نبودند و به کرات کانون‌های جمعیتی آوارگان توسط بمب افکن‌های عراقی آماج حملات ناجوانمردانه قرار می گرفت و مردم بی پناه را به خاک و خون می کشید.

اما در ۱۹ اسفند داستان متفاوت دیگری رقم خورد، داستان مرگباری به پهنای پیکره ایران، وقتی که خون انسان‌های بی‌گناه از هشت استان در یک روز بر زمین ریخته شد و قومیت‌های مختلف ایرانی توسط زیاده خواهان سفاک فرانسوی باهم عزادار عزیزانشان شدند.

طبق اسناد متقن و غیرقابل انکار فرانسوی‌ها بعد از اتحاد جماهیر شوروی بیشترین کمک‌های مالی و تسهیلاتی را به رژیم غاصب صدام در طول جنگ تحمیلی داشت و هم اکنون نیز فرانسه مأوا، مامن و حامی بلافصل گروهک تروریستی منافقین است.

فرانسوی‌ها از گذشته‌های دور که پای به سرزمین طلایی ایران گذاشتند تاکنون همواره نسبت به مردم، فرهنگ و میراث این دیار نگاه غارتگرانه داشته‌اند و خاطرات جاسوس و غارتگر معروف فرانسوی "مادام دیالافوا" و همسرش "ژان دیالافوا" که به اسم باستان‌شناس زمان حکومت "ناصرالدین شاه قاجار" به ایران سفر کردند و غارتگر حجم عمده‌ای از آثار تاریخی و گرانبهای ایران برای موزه لوور شدند و آثار زیادی را که تون حمل آن را نداشتند تخریب کردند خود گواه این مدعاست.

بعد از انقلاب اسلامی ایران که دست غارتگران دول شرق و غرب از ایران کوتاه شد، بلوک مشرق و مغرب زمین برای اولین بار عداوت‌های خود را کنار گذاشتند و در یک صف واحد و متحد علیه ایران اسلامی نوپا قرار گرفتند و با تحریک صدام جنگی نابرابر با ایران را به راه انداختند.

در این میان فرانسوی‌ها که سبقه طولانی در دست یازی به ایران داشتند از حامیان اصلی صدام شدند و علاوه بر کمک‌های مالی، تسهیلاتی و آموزش‌های نظامی، خود مستقیما وارد جنگ با ایران شدند و فاجعه ۱۹ اسفند سال ۱۳۶۳ را رقم زدند.

در این روز هواپیماهای رژیم جنایتکار و فاسد فرانسوی با عبور از حریم هوایی ایران با استفاده از هواپیماهای "سوپراتاندارد و میراژ F۱ " در اقدامی از پیش برنامه ریزی شده و ددمنشانه هشت استان غربی، جنوبی و مرکزی کشورمان را مورد هدف قرار دادند.

این حملات ناجوانمردانه از ساعت ۷:۵۵ صبح روز ۱۹ اسفند در استان کردستان شروع شد و در ساعت ۱۹:۴۰ شب در چهارمحال و بختیاری خاتمه یافت و در این فاصله ۱۲ ساعته استان های خوزستان، همدان، ایلام، آذربایجان شرقی، اصفهان، کرمانشاه و همدان نیز از حملات بی وقفه و بی امان هواپیماهای فرانسوی در امان نماندند.

در ساعت ۷:۵۵ صبح حملات اسکادران‌های فرانسوی در شهر بانه کردستان شروع شد و سپس ساعت ۹:۱۵ چهار نقطه از شهر مریوان به خاک و خون کشیده شد و در جریان این حملات فرمانده سپاه وقت مریوان "حبیب اله افتخاریان" به شهادت رسید.

خوزستان دیگر استان هدف هواپیماهای فرانسوی بود که ساعت ۹:۳۰ اندیمشک، شهر آبادان سه بار در ساعات هشت و ۱۰ صبح و ۱۲:۳۰ ظهر و رامهرمز ۹:۲۵ مورد اصابت هواپیماهای فرانسوی قرار گرفتند و همزمان نیز پالایشگاه آبادان توسط موشک‌های کاتیوشا بمباران شد.

هواپیماهای تشنه خون مردم ایران ساعت ۹:۳۰ صبح به سه نقطه شهر نهاوند در استان "همدان" حمله کردند و سرپل ذهاب و حومه آن در استان کرمانشاه طی ساعات ۱۰ و ۱۰:۳۰ مورد اصابت قرار گرفتند و به محور سومار - نفت شهر هم در ساعات ۱۱:۳۰ و ۱۱:۴۵ پیش از ظهر حمله هوایی شد.

محله‌های کبریت سازی و میدان توپ شهر تبریز مرکز استان "آذربایجان شرقی" در ساعت ۱۹:۲۰ شب بمباران شد و شهر "اصفهان" در ۲ نوبت ظهر و ۱۹:۳۰ شامگاه مورد حمله قرار گرفت و تونل در دست احداث کوهرنگ در استان "چهارمحال و بختیاری" در ساعات ۱۲:۳۰ ظهر، ۱۹:۳۰ و ۱۹:۴۰ شب بمباران شد.

در ایلام ولی واقعه ۱۹ اسفندماه دردناک‌تر است چرا که هواپیماهای فرانسوی حتی به چادرنشینان آواره‌ای که از ترس بمباران‌های عراق به دل کوه‌ها و روستاها پناه برده بودند از آماج حملات بی امان دژخیمان فرانسوی و صدامی در امان نماندند و در این روز، شهر جنگزده دهلران ساعت ۱۱:۳۰ پیش از ظهر با بمب‌های خوشه ای و آتش‌زا بمباران شد، بخش صالح آباد در حد فاصل ایلام - مهران ساعت ۸:۱۵ دقیقه و روستای بانروشان حوالی ظهر و روستای بلیین ایلام در ساعت ۱۲:۳۰ مورد حمله قرار گرفتند.

اما قسمت دردناک واقعه روز ۱۹ اسفندماه فاجعه عظمای روستای ماربُره و دره شَنَهَ چیر بود که علاوه بر ساکنان روستا چادرنشینان آواره ای که به زعم خود برای پناه از حملات بی امان عراقی ها به کوه ها و جنگل های مجاور این روستا پناه آورده بودند مظلومانه و غریبانه به خاک و خون کشیده شدند.

ساعت ۱۲:۴۰ ظهر ۱۹ اسفند هواپیماهای فرانسوی در آسمان روستای ماربُره (ماروِره) و دره شاه نخجیر (شَنَهَ چیر) در حد فاصل ایلام - صالح آباد پدیدار شدند و ظهر واپسین روزهای اسفندماه را برای ساکنان این روستا و چادرنشینان آواره چون شب سیه کردند و شدت حملات به گونه ای بود که تا چند روز پس از وقوع این جنایت هولناک جمع‌آوری اجساد قطع قطعه شده روستاییان و آوارگان چادرنشین امکان پذیر نبود.

۱۹ اسفندماه سال ۱۳۶۳ خون اقوام ایرانی " کُرد، لر، عرب، فارس و آذری" به ناحق بر زمین ریخته شد و خاک زرخیز این سرزمین سرافراز گلگون از خون سرخ صدها شهیدی شد که مظلومانه و ناجوانمردانه قربانی طمع ورزی و زیاده خواهی مستکبران شدند.

در دهه ۶۰ توان رادارهای هوایی و دوربرد ضدهوایی ایران قوی و پیشرفته نبود که هواپیماهای پیشرفته فرانسوی را که در ارتفاع بسیار بالا حرکت می کردند را شناسایی کند و حال باید درود و رحمت فرستاد بر روان پاک و آینده نگرانه شهید "طهرانی مقدم" پدر موشکی ایران که با همت این شهید و شاگردان متعهد و زیرکش، امروز ایران اسلامی در بالاترین نقاط دفاعی دنیا قرار دارد و هیچ کشوری جرات و توان ورود بدون اجازه به حریم هوایی کشورمان را ندارد.

اکنون که ۳۹ سال از آن واقعه دردناک می گذرد اما این جنایت خونبار فرانسوی‌ها هیچگاه از یاد و خاطره مردم این سامان بیرون نرفته و در طول جنگ تحمیلی و عملیات مرصاد و بعد از جنگ نیز کینه و عداوت فرانسوی‌ها نسبت به مردم ایران به کرات آشکار بوده است.

استان ایلام که زخم خورده جنایت جنگی فرانسه در سال ۱۳۶۳ است از سال گذشته به طور جدی در حال پیگیری این حادثه تلخ شده و دبیرخانه دائمی پیگیری جنایت فرانسه در استان ایلام در نیز دایر شده و استان های درگیر این واقعه تلخ ذیل این دبیرخانه جنایات نرم و سخت فرانسه را پیگیری می‌کنند تا در مجامع حقوقی و قضایی داخلی و بین المللی ظلم‌ها و جنایات رژیم صهیونستی فرانسه پیگیری شود.