یکی از مراکز پیشرفته درمان نازایی کشور به همت حاج الصراف ساخته شد

به گزارش ایرنا، محمد هادی ایمانیه عصر پنجشنبه در حاشیه این مراسم ضمن تسلیت درگذشت این خیر نیک اندیش افزود: ایشان یکی از خیرین ارزشمندی بود که افتخار آشنایی من با وی به زمانی که به عنوان معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز فعالیت داشتم باز می گردد که در آن مقطع اعلام کرد که قصد ساخت بیمارستانی مخصوص خانم هایی که مشکلاتی در زایمان و فرزندآوری دارند را دارد.

وی ادامه داد: ما نیز به ایشان کمک کردیم و این بیمارستان در شیراز ساخته و راه اندازی شد و حاج علی حسن الصراف به این هدف خود رسید.

او اظهار کرد: علاوه بر این، این خیر نیک اندیش در دیگر اقدامات خیرخواهانه از جمله کمک به فقرا و بیمارانی که در تامین هزینه درمانی خود دچار مشکل بودند نیز مشارکت داشت و کمک می کرد.

ایمانیه افزود: ایشان در ارتباط با برپایی مراسم ها و آیین های مرتبط با عبدالله الحسین (ع) نیز با توجه به عشق خاصی به آن امام بزرگوار داشتند فعالیت داشت.

حاج علی حسن هر چند زاده کویت بود اما هیچگاه سرزمین اجدادی خود را فراموش نکرد و از ۲۰ سالگی که به سفارش پدر به زادگاه پدربزرگش آمد تا همین ۱۹ رمضان گذشته دست از خیر و سازندگی در فارس و ایران نکشید، هرچند دامنه نیکی‌های این تاجر ایرانی تا اروپا، آمریکا و آفریقا نیز رسیده است.

به گزارش خبرنگار ایرنا، پدربزرگ حاج علی حسن الصراف پیش از تشکیل کشور مستقل کویت برای کار به این منطقه رفت و آنجا ماندگار شد، پدر و مادر او نیز همانجا متولد شدند اما همواره علاقه خود را به ایران حفظ کردند؛ پدر او تاجر بود و در این کشور به پاکدستی وخوش‌حسابی شهرت یافت.

این خیر فارسی نخستین‌ بار، ۷۰ سال پیش به ایران آمد و مسیر ۳۵۰ کیلومتری که امروز در چهار ساعت از شیراز تا علامرودشت سفر می‌کنیم را از راه‌های کوهستانی و ناهموار در یک شبانه‌روز پیمود؛ این نقطه آغاز سازندگی‌های نیک‌اندیشانه حاج علی حسن الصراف در سرزمین آبا و اجدادی‌اش بود؛ همان جایی که تا پایان عمر از فرزندانش نیز می‌خواست آن را فراموش نکنند.

حاج علی حسن الصراف بسیار به امام علی (ع) علاقه داشت و پس از نماز بویژه ظهرهای جمعه باگریه شفاعت مولی الموحدین (ع) در روز قیامت را از درگاه خداوند طلب می‌کرد، او معتقد بود با همه کارهایی که کرده نیازمند شفاعت مولا علی (ع) است و هر جمعه به این نیت خیرات می‌کرد.

همین عشق به علی (ع)، سرنوشت او را با مولایش پیوند داد و پس از ۹۰ سال و ۹ ماه و ۱۰ روز عمر، درست، سحرگاه ۱۹ رمضان و پس از اقامه نماز صبح، در خواب از دنیا رفت و ۲۱ رمضان در وادی‌السلام نجف به خاک سپرده شد.