به گزارش عصر یکشنبه ایرنا، جام‌جهانی ۱۹۸۶ قرار بود در کلمبیا برگزار شود اما به دلایلی از جمله مشکلات و مسائل اقتصادی لغو شد تا در نهایت مکزیک به عنوان میزبان انتخاب و معرفی شود تا یکی از جنجالی‌ترین جام‌های جهانی را شاهد باشیم.
در یک‌چهارم نهایی این جام تیم‌های برزیل و فرانسه، مکزیک و آلمان غربی، اسپانیا و بلژیک و آرژانتین و انگلیس به مصاف یکدیگر رفتند که سه بازی از ۴ دیدار به پنالتی کشیده شد تا چهره تیم‌های صعود کننده مشخص شود و تنها بازی که در وقت‌های قانونی به پایان رسید به دیدار تیم‌های آرژانتین و انگلیس بازمی‌گشت که در آن بازی مارادونا با گل معروف خود به نام «دست خدا» تیمش را به قهرمانی در این جام نزدیک‌تر کرد.
فرانسه به لطف برتری ۲ بر صفر در یک‌هشتم نهایی و برزیل با شکست ۴ بر صفر لهستان جواز حضور در این مرحله را به دست آوردند تا در دیداری تاریخی رو در روی هم قرار بگیرند. خلاقیت‌های شماره ۱۰ فرانسه از پلاتینی چهره‌ای محبوب ساخته بود و جدال او برابر ستاره‌های آن روزهای برزیل از جمله فالکائو، سوکراتیس و زیکو برای هواداران فوتبال در آفتاب سوزان مکزیک، جذاب و تماشایی بود. فوتبالی که سریع و تماشایی دنبال می‌شد و بازیکنان بدون محابا، دروازه یکدیگر را تهدید می‌کردند.
این بازی در «استادیو خالیسکو» در گوادالاخارا با تساوی دو تیم در پایان ۱۲۰ دقیقه وقت‌های قانونی و اضافه به پایان رسید تا کار در ضربات پنالتی دنبال شود. در دقیقه ۱۷ این بازی کارکا حرکت هماهنگ و تیمی برزیل را به گل تبدیل کرد اما میشل پلاتینی در جشن تولد ۳۱ سالگی‌اش موفق شد چهل‌ویکمین گل خود را به ثمر برساند تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود. هر چند در ادامه خطای سنگربان فرانسه روی برانکو کافی بود تا داور نقطه پنالتی را نشان بدهد اما درخشش ژوئل باتس کافی بود تا این توپ به گل تبدیل نشود.
در ضربات پنالتی، سوکراتیس اولین ضربه را از دست داد اما ضربات بعدی برزیلی‌ها به گل تبدیل شد. در آن سو هم توپ‌های خروس‌ها به گل تبدیل شد و تنها شوت پلاتینی بود که فضای بالای دروازه را شکافت و به بیرون رفت. در شرایطی که همه چیز مهیا بود شوت ژولیو سزار به تیر دروازه خورد تا لوئیس فرناندز پنالتی آخر را به گل تبدیل کند و فرانسه را به نیمه‌نهایی جام جهانی مکزیک ببرد. البته این پایان خوش برای خروس‌ها استمرار نداشت چراکه آنها در نیمه‌نهایی برابر تیم آماده آلمان غربی ۲ بر صفر بازنده شدند تا رویای حضور در فینال را از دست بدهند.
در آن جام، قهرمانی به آرژانتین و مارادونا(ستاره فقید آلبی‌سلسته)رسید؛ جامی که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان فوتبال با درخشش فوق‌ستاره آلبی‌سلسته به دست آمد و اگر او نبود آنها هیچ وقت رنگ جام را هم نمی‌دیدند. در فینال آرژانتین ۳ بر ۲ آلمان غربی را شکست داد و موفق شد فاتح جام‌جهانی شود. گری لینه‌کر از انگلیس با ۶ گل برنده کفش طلا شد و توپ طلایی هم به مارادونا رسید. برزیل هم با افتخار بازی جوانمردانه راه خانه را در پیش گرفت.
نظر شما