به گزارش ایرنا، پرونده فساد در فوتبال هر روز ابعاد تازه‌ای به خود می‌گیرد و افراد بیشتری نیز درگیر آن می‌شوند. اتفاقاتی که در مس‌رفسنجان رخ داده، برای مدیران سابق فوتبال ایران تازگی ندارد. به عنوان نمونه امیر عابدینی که سال‌ها مدیرعامل پرسپولیس بود پرده از اتفاقاتی برمی‌دارد که نمی‌گذاشت این تیم در دهه ۷۰ به عنوان قهرمانی برسد. به اعتقاد او، رئیس وقت فدراسیون فوتبال با داوران هماهنگ بود تا تیم دیگری جز پرسپولیس سکوی قهرمانی و صدرنشینی را کسب کند. با عابدینی درباره همین فساد، صحبت‌های درویش و همچنین جدایی اوسمار صحبت کردیم. صحبت‌هایی که شاید بتواند پای مدیران و داوران قدیمی را هم به فوتبال باز کند.
حدود یک ماه قبل بود که از پرونده فساد در باشگاه مس‌رفسنجان رونمایی شد. حتماً در این باره اخباری شنیده‌اید. می‌خواهیم نظرتان را در رابطه با این موضوع بدانیم.
ما از قدیم هم حس می‌کردیم و این مسائل را می‌فهمیدیم اما هر چه داد می‌زدیم و فریاد می‌کشیم، کسی صدای‌مان را نمی‌شنید.
_ واقعاً؟ از چه زمانی؟
برای مقدمه یک خاطره برای‌تان تعریف کنم. یک روز اگر پرسپولیس بازی خود را می‌برد، قهرمان می‌شد. هنوز سه بازی تا پایان لیگ باقی مانده بود. دیدیم هر کاری می‌کنیم نمی‌گذارند قهرمان شویم. در یک بازی سه بار مجید نامجومطلق را در محوطه جریمه زدند اما داور پنالتی نگرفت. عصبانی شدم و داد زدم که چرا پنالتی نمی‌گیرید؟ گفتم اگر روی بازیکن من خطا نشده و پنالتی رخ نداده، پس باید به دلیل تظاهر و بزرگنمایی به او کارت بدهید. چرا کارت نمی‌دهید؟
_ چرا پنالتی نمی‌گرفتند؟
برای‌تان توضیح می‌دهم. ما اعتراض کردیم و رئیس وقت فدراسیون فوتبال جلسه گذاشت و چند کارشناس داوری هم دعوت شدند. فکر می‌کردند این کارشناسان مراقب فدراسیون هستند اما این اتفاق رخ نداد. فیلم بازی را گذاشتند و اولی را گفتند پنالتی است. رئیس هم تأیید کرد اما داور گفت من تشخیص ندادم. دومی را هم گفتند پنالتی است، رئیس پرسید اگر پنالتی نگرفتی چرا جریمه نکردی اما داور گفت تشخیص ندادم. سومی را هم دیدیم. رئیس گفت این که عیان است، چرا نگرفتی؟ داور رو به رئیس فدراسیون گفت مگر خود شما نگفتی بازی را مساوی در بیاور. من آنجا متوجه شدم حتی برخی داوران هم دستوری سوت می‌زنند.
دلیل اینکه رئیس فدراسیون دستور مساوی داد، فقط قهرمان نشدن پرسپولیس بود؟
دقیقاً. می‌خواستند قهرمان نشویم اما ما شدیم. این اتفاقات و فساد در فوتبال برای امروز نیست بلکه در ادوار مختلف رخ داده. در زمان کفاشیان افتاده، زمان مصطفوی افتاده، زمان تاج افتاده و بقیه همینطور. همیشه فساد بوده اما باید روی آن حساسیت باشد. وقتی حساسیت نباشد، موضوع کمی بودار و مشکوک می‌شود.
به موضوع حساسیت اشاره کردید. دقیق‌تر توضیح می‌دهید که این حساسیت باید به صورت تنبیهی باشد یا نوع دیگری؟
ببینید، داور وقتی اشتباه می‌کند باید توبیخ شود. اگر داور مشکوک سوت زد، چرا ناظران گزارش نداده‌اند؟ اینها مواردی است که هر فردی را به اتفاقات مشکوک می‌کند. امروز خوشبختانه متوجه شده‌اند که فقط داور عامل فساد نیست. این مسأله به رسانه، مسئول برگزاری و ناظر و بقیه هم رسیده. دامنه آن تا مدیران باشگاه‌ها و هیأت رئیسه هم پیشروی کرده و من ممنونم از کسانی که این پرونده فساد را پیگیری می‌کنند. فوتبال باید یک بار برای همیشه پاکسازی شود وگرنه آدم‌های بی‌گناهی درگیر می‌شوند و برخی گناهکاران قسر در می‌روند.
بحث کالچوپولی، سقوط یوونتوس از سری آ و احتمال وقوع چنین اتفاقی برای مس‌رفسنجان هم مطرح شده است. پیکان مدام نامه‌نگاری می‌کند تا به لیگ برتر برگردد. آیا این اتفاق را تجربه خواهیم کرد؟
بحث پیکان مطرح نیست، بحث این است که روی صورت جامعه فوتبال لکه افتاده است. باید جامعه بیاید داخل گود و شفاف‌سازی کند؛ راستی آزمایی کند، به مردم گزارش صحیح بدهد و برخورد قاطع هم بکند. فدراسیون فوتبال بر اساس سیستم دستگاه‌های قضایی باید تنبیه کند و با کسی هم تعارف نداشته باشد.
شما سال‌ها در فوتبال حضور داشتید. چه به عنوان مدیرعامل و چه رئیس فدراسیون فوتبال. خاطره دیگری در این مورد ندارید؟
خاطره‌ام درباره یکی از آقایانی است که الان گرفتار شده و در گروه اول خلافکاران است. هر چند معتقدم او هنوز متهم است نه مجرم. من برای قضاوت یک طرفه‌اش گزارشی به فدراسیون فوتبال دادم. اصلاً هم به روی مبارک‌شان نیاوردند. نه کفاشیان، نه دبیرکل و نه کمیته داوران. نتیجه‌اش شد همین که الان می‌بینید. این آدم رشد می‌کند و می‌آید در رأس می‌نشیند و مسئولیت می‌گیرد. وقتی اعتراف می‌کند ۱۵ داور یا ۱۵ بازی آلوده هستند، به نظر شما کاری می‌شود انجام داد؟ او را به وقتش کنار نگذاشتیم و حالا این رسوایی به بار آمده است. من معتقدم درباره حق مردم نباید با کسی تعارف کنیم. وقتی حق‌الناس مطرح است باید برخورد کنیم. صیانت از فوتبال به این معنی است که اجازه آلوده شدن آن را ندهیم. این هم به صورت قاطع جزء مسئولیت‌های اصلی رئیس فدراسیون فوتبال است.
کمی از بحث فساد در فوتبال خارج شویم. درباره قهرمانی پرسپولیس چه نظری دارید؟
درست است اشتباه داوری به قهرمانی کمی خدشه وارد کرد اما مگر در بازی‌های قبل چنین اتفاقاتی به سود رقبا رخ نداده بود؟
_اما بحث فساد در داوری که پیش آمد، قهرمانی پرسپولیس هم کمی لوث شد. خیلی از هواداران رقیب اعتقاد دارند که همین فساد به سود پرسپولیس هم بوده است..
پرسپولیس در چند بخش قهرمان شد. مهمترین آن بضاعتی بود که به خرج داد و در بحرانی‌ترین شرایط خودش را نباخت. اگر بازی با استقلال خوزستان ۳ بر ۳ تمام می‌شد، آیا پرسپولیس می‌توانست ادعای قهرمانی داشته باشد؟ به نظر من پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان عنوان قهرمانی را به دست آورد. تیم روی جو تکیه نکرد و نرفت در رسانه‌ها ایجاد توهم کند. مربی‌اش حرف جنجالی نزد و فقط روی موفقیت در زمین مسابقه تمرکز داشت و مدیریت هم به موقع در تمام موارد دیده شد. به طور کل از زمانی که پرسپولیس به استقلال رسید، مشخص بود که قهرمان می‌شود. در این بین معتقدم اوسمار هم توانایی‌های زیادی دارد.
فقط به خاطر کسب عنوان قهرمانی چنین اعتقادی دارید؟
نه. یک وقت است شما فی‌البداهه می‌آیید و سرمربی میَ‌شوید اما زمانی هم هست که از دستیاری به این عنوان می‌رسید. اگر اتفاق دوم بیفتد، کار واقعاً سخت می‌شود. چون بازیکنان به سرمربی جدید به چشم یک دستیار نگاه می‌کنند و شخصیت بالایی برایش در نظر نمی‌گیرند و حتی به حرف‌هایش توجه نمی‌کنند. اوسمار اما با تصمیماتی که گرفت، هم مدیریت کرد و هم انضباط را به پرسپولیس آورد. من او را توانمند دیدم، به خصوص وقتی بازی با استقلال خوزستان را ۳ بر صفر عقب بود اما ۴ بر ۳ برد. او هم تاکتیک و هم تکنیک را درک می‌کند و استواری مدیریت در سیستم را می‌فهمد. نظر من این بود که بماند اما خودش نخواست.
پرسپولیس بعد از جدایی اوسمار باید چه راهکاری پیش بگیرد؟ مربی داخلی یا خارجی؟
پرسپولیس باید مربی بزرگتر از اوسمار بیاورد. هیأت مدیره و مدیرعامل باید رزومه‌های مختلف را ببینند و قیمت‌ها را در بیاورند و بعد نفر بهتر را انتخاب کنند.
شما یکی از منتقدان مدیریت رضا درویش در پرسپولیس بوده‌اید. کمی هم درباره او و توهین به لهجه سرپرست استقلال صحبت کنید.
این مدیریت با تحقیر کردن دیگران به جایی نمی‌رسد. به نظر من درویش باید شأن و شخصیت پرسپولیس را رعایت کند. نمی‌شود که به یک همقطار و همکار خودت طعنه بزنی و بعد عذرخواهی کنی. ما باید احترام استقلال را نگه داریم، هم مدیرانش را و هم کادرفنی و بازیکنانش را. اگر احترام در میان نباشد، چالش‌هایی به وجود می‌آید که این هم نمونه‌اش است. البته درباره درویش باید منصف هم باشیم. همین مدیریت که ایرادهایی دارد، در روز بحرانی تیمش را هدایت کرد و توانست به قهرمانی برساند.
نظر شما