به گزارش ایرنا، ماجرای جدایی علیرضای بیرانوند از پرسپولیس یکبار دیگر به بحث روز فوتبال ایران تبدیل شده است. سال گذشته و در همین روزها بود که دروازه‌بان ملی‌پوش سرخپوشان، قراردادش را با این تیم فسخ کرد و بلافاصله به مذاکره با استقلالی‌ها پرداخت. همان زمان می‌شد پیش‌بینی کرد که بیرانوند هرگز استقلالی نمی‌شود و هدف او از راه انداختن چنین نمایشی، چند برابر کردن مبلغ قراردادش است. همین اتفاق هم رخ داد و او بار دیگر با پرسپولیس قرارداد بست؛ آن هم در شرایطی که مدیران وقت استقلال به بیرانوند پیشنهاد ۹۰ میلیاردی داده بودند و سخت می‌توان باور کرد که او با مبلغی کمتر از ۹۰ میلیارد تومان، قرارداد خود را با پرسپولیس تمدید کرده است.
بیرانوند برای دومین بار قرارداد خود را با پرسپولیس فسخ کرده و به نظر می‌رسد او قصد دارد یکبار دیگر اتفاقات سال گذشته را تکرار کند و مبلغ قراردادش را چندین برابر افزایش دهد. این نمایش مضحک، دهان‌کجی به هواداران و سوءاستفاده از احساسات آنهاست. مگر می‌شود یک بازیکن، دو بار پیاپی قراردادش را با تیمی که همه موفقیت‌هایش را مدیونش است فسخ کند؟ آن هم تنها برای قرارداد بهتر. هر چند فصل گذشته هم بیرانوند یکی از گرانقیمت‌ترین بازیکنان پرسپولیس محسوب می‌شد.
در هر جای دنیا اگر بازیکنی اینگونه رفتار کند قطعا باشگاه برای همیشه روی نام او خط قرمز خواهد کشید؛ اما در فوتبال کشورمان کسانی هستند که برای بیشتر شدن عمر مدیریتی‌شان حاضرند پایین هر قراردادی را امضا کنند. حالا «فسخ‌گیت» به یکی از شاخصه‌های فوتبال ایران تبدیل شده و در نهایت هم تبدیل به یک تراژدی می‌شود؛ تراژدی که می‌تواند سخره فوتبال ایران باشد.
بیرانوند دروازه‌بان بزرگی است؛ اما باید بیشتر موفقیت‌های چند سال اخیرش را مرهون سیستم دفاعی کی‌روش و تیم باکیفیت چند سال اخیر پرسپولیس دانست. عملکرد بسیار ضعیف بیرانوند در لیگ‌های پرتغال و بلژیک، نشان می‌دهد او در هر جایی به جز ایران نمی‌تواند اینگونه ژست دروازه‌بان موفق به خود بگیرد. در همین دوره اخیر جام ملت‌های آسیا، انتظار می رفت او در بازی با قطر یکی از برترین بازیکنان تیم ملی باشد؛ اما بر خلاف انتظارها به نقطه ضعف این تیم تبدیل شد. این‌ها مصداق‌ها و فکت‌هایی است که ثابت می‌کند پول‌هایی که در لیگ ایران به بازیکنان داده می‌شود بیشتر از توانایی‌های فنی آنها است.
یکی از مشکلات اصلی فوتبال ایران که باعث شده برخی بازیکنان و مربیان به دنبال سوءاستفاده از آن باشند تاثیر احساسات بی‌منطق هواداران بر تصمیمات باشگاه‌ها است. در چنین فضایی مدیران باشگاه‌ها آنقدر تحت فشار قرار می‌گیرند که مجبور می‌شوند برای اینکه مورد هجمه هواداران قرار نگیرند چهره خود را بپوشانند و در صندلی عقب اتومبیل، پنهان شوند. بازیکنانی همچون بیرانوند هم در نهایت برنده این اتفاقات هستند و برای بازی در لیگ بی‌کیفیت فوتبال ایران مبالغ نجومی درخواست می‌کنند.
در در مقطعی از فصل گذشته امیررضا رفیعی درون دروازه پرسپولیس قرار گرفت جای خالی بیرانوند احساس نشد تا ثابت شود در بازتاب عملکرد دروازه‌بان ملی‌پوش پرسپولیس، یک بزرگنمایی ریاکارانه رخ می‌دهد. در فوتبال ایران چنین بزرگنمایی‌هایی چه در خصوص بازیکنان و چه در خصوص مربیان دیده می‌شود. قطعا اگر به هر بازیکن و مربی، به اندازه توانایی‌های او بها داده شود اتفاقات دیگری رقم می‌خورد و دیگر نمی‌توان با شوآف و نمایش‌های مضحک، قراردادهایی بست که کم از ترکمنچایی ندارند.
حالا که دو تیم استقلال و پرسپولیس به نهادهای اقتصادی واگذار شدند مدیران سرخابی باید بیشتر از قبل مقابل این زیاده‌خواهی‌ها بایستند؛ قطعا اگر هواداران قانع شوند آنها هم همگام با سیاست‌های باشگاه‌های محبوب‌شان پیش خواهند رفت؛ نه تحت تاثیر دروغ‌های رنگی و متعصبانه.
نظر شما