به گزارش ایرنا، مراسم چهلمین روز شهادت شهدای خدمت در مصلی اعظم امام(ره) تبریز برگزار شد و دلدادگان این شهدای گرانقدر بار دیگر با یاران خود تجدید بیعت کردند.
مردم، دلتنگ شنیدن صدای شهید آیت الله آل هاشم بودند و هستند و همچنان منتظرند تا او را در گوشه‌ای از مصلی امام(ره) ببینند و این روزهای تلخی که گذشت را یک شوخی بدانند اما حقیقت بسیار تلخ است.
هر کسی که وارد مصلی می‌شد، قرآن و تسبیح به دست گرفته و در گوشه‌ای با خود خلوت می‌کرد و اشک‌هایی برای ۴۰ روز فقدان شهدای عزیز می‌ریخت.
نوای عزاداری که بلند شد، هق هق حاضران به آسمان برخاست، به راستی که شهر ما بی پدر و پسر شده و گذشت این ۴۰ روز بدون آن‌ها چقدر سنگین بوده است.
حاج آقا آل هاشم، پدر معنوی همه مردم خطه آذربایجان دیگر نیست که با آن صدای طنین انداز مهربان، خطبه‌های آتشینی جاری سازد تا قلب مردم عاشق و دلداده انقلاب را قرص کند.
او نیست که در یک روز مانده به انتخابات، بار دیگر همانند یک پدر، مردم را به حضور در انتخابات و سهیم شدن در سرنوشت خود توصیه کند.
شهید مالک رحمتی، پسر معنوی دیار آذربایجان که نظرات مردم گواه بر کاردانی، پاکدستی و شم مدیریتی بی نظیرش است نیز رفته و از او خاطرات شیرینی برجای مانده است.
همچنان که خاطره مالکی نامیدن او در جلسات در ذهنمان تداعی می‌شود، خنده شیرینیش به یادمان می‌آید.
مردم تبریز برای حضور در مراسم عزاداری این شهدای عزیز، سنگ تمام گذاشتند، موکب حسینیه آذربایجانی‌های ایران در کربلای معلی نیز در جوار مصلی مشغول به خدمت رسانی به مردم عزادار شهر بود.
مراسم تمام می‌شود اما بسیاری نای رفتن نداشتند نشسته و همچنان با چشمانی اشک بار به گوشه‌ای خیره بودند.
زمان وداع رسیده اما آن‌ها هیچگاه از قلب‌های مردم، رفتنی نیستند و برای همیشه در یادهای مردم این دیار خواهند بود و ما چه خوش شانس بودیم که توانستیم با چنین مردان بزرگی در یک دوران زندگی کنیم.
نظر شما