وحید خیرآبادی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: تابستان سال گذشته با توجه به کاهش بارندگی‌ها و کم شدن سطح آب رودخانه‌های زاو و دوغ و همچنین خشک شدن بخشی از چشمه‌ها، نگرانی زیادی برای مهاجرت گونه‌های علفخوار بزرگ جثه مانند قوچ و میش و کل و بز به خارج از محدوده پارک و خطرات احتمالی پیش روی آنها بود.
وی افزود: امسال به واسطه بارندگی سه ماهه فصل بهار به صورت عمومی وضعیت حدود ۱۳۰ چشمه، در کنار آبشارها و رودخانه‌های شاخص موجود در پارک ملی گلستان نسبت به سال‌های گذشته خیلی بهتر است.
سرپرست پارک ملی گلستان ادامه داد: بر اثر سیل ناشی از بارندگی‌های امسال بخشی از بدنه و لوله‌های تعدادی از مجموع ۳۸ آبشخور موجود در این پارک در محدوده منطقه دشت، سولگرد و میرزابایلو درگیر رسوب شد که با همکاری نیروهای محیط‌بانی، آبشخورهای منطقه میرزابایلو و دشت از گل و لای و رسوبات پاکسازی شد و عملیات پاکسازی آبشخورهای منطقه سولگرد هم تا چند روز آینده به پایان می‌رسد.
وی گفت: سه نوبت بارندگی خوب با میانگین ۳۰ تا ۳۵ میلی‌متر در سه ماه اخیر باعث شد خیلی از چشمه‌های موجود در پارک ملی گلستان که در سال‌های گذشته بر اثر کم آبی خشک شد، پرآب شود.
سرپرست پارک ملی گلستان با اشاره به اینکه قوچ و میش با ۱۰ هزار و ۳۵۰ راس، کل و بز با هزار و ۵۰ راس، مرال با ۹۲۰ راس و آهوان با حدود ۴۰۰ راس به ترتیب بیشترین جمعیت گونه‌های علفخوار بزرگ جثه این پارک را تشکیل می‌دهند، گفت: با توجه به وضعیت آبی مطلوب و مشاهده زایمان‌های خوب از جمله چندین نوبت دوقلو و سه قلوزایی، انتظار می‌رود سرشماری پاییزه، رشد جمعیت آنها را نشان دهد.
به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان نخستین پارک ملی در کشور است که به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره سال ۱۹۷۶ میلادی در سازمان یونسکو به ثبت رسید و همچنین ثبت جنگل‌های هیرکانی در سال ۲۰۱۹ بر ارزش آن افزوده است.
تاکنون بیش از هزار و ۳۶۰ گونه گیاهی، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۱۵۰ گونه پرنده، ۶۹ گونه پستاندار، ۲۴ گونه خزنده و دوزیست و ۱۰ گونه ماهی در عرصه‌های جنگلی و مرتعی و منابع آبی این پارک شناسایی شده است.
این ذخیره‌گاه زیست کره به دلیل موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی و رویشگاهی شامل طیف وسیعی از زیستگاه‌ها، اکوسیستم‌ها و رویشگاه‌های تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی، قوچ و میش، رویشگاه‌های هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاه‌های کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونه‌های پلنگ ایرانی و کل و بز است.
گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.
پارک ملی گلستان بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در حوزه سرزمینی شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان واقع است و بخشی از آن در خراسان شمالی و استان سمنان قرار دارد.
این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.
نظر شما