گروه جامعه ایرنا - در میانه نخستین ماه تابستان که حرارت خورشید به اوج رسیده، مرحله دوم انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در جای جای ایران و نمایندگی های کشورمان در اقصی نقاط جهان در حال برگزاری است؛ در میان صفوف رای دهندگان به راحتی می توان جوانانی را شناخت که شناسنامه یا کارت ملی به دست می خواهند نخستین تجربه مشارکت در نظام سیاسی خود را در صفحه تاریخ این مرز و بوم ثبت کنند.
آنان که تا سال ها پیش دیده بودند چگونه پدران و مادران و اطرافیانشان در انتخابات شرکت کرده اند، برای این حضور خود شور مضاعف دارند؛ می گویند «این بار من تصمیم می گیرم و رای می دهم و امیدوارم رای من برای آینده کشورم مفید و موثر باشد».
شاید آنها آدرس ساختمان پاستور را بلد نباشند؛ شاید در روستایی دور افتاده در نقاط صعب العبور خوزستان و حوالی اندیکا زندگی کنند و شاید کپر نشین جنوب کرمان و سیستان و بلوچستان باشند؛ شاید در نقطه صفر مرزی همچون نیاکانشان پاسدار حریم حرم بوده باشند و یا در جوار خلیج نیلگون فارس، داستان جنگ نفتکش ها شنیده اند که چطور دلاورمردانی از جنس همین مردم نگذاشتند دشمن با هدف قراردادن کشتی های تجاری و نظامی، صادرات ایران را متوقف کند.
حالا پس از چند هفته ساختمان پاستور کلیددار جدید می خواهد آن هم در سالی که کشورهای دیگر هم به اشکال مختلف انتخابات سیاسی را تجربه کرده و یا خواهند کرد و بی تردید جهان سیاسی در سال ۲۰۲۴ میلادی چهره ای متفاوت خواهد داشت.
در چنین شرایطی، هر تک برگه رأی که به صندوق های انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری ریخته می شود، سرنوشت ساز است؛ معادلات سیاسی و موازنه قدرت را در غرب آسیا دستخوش تغییر می کند و بر تعاملات بین المللی اثرگذار خواهد بود؛ اینجاست که رای و نظر رای اولی ها هرچند هم که تعدادشان کم باشد، برای آینده کشور مهم است و این قشر هم با درک همین موضوع روز آدینه خود را با حضور در شعب اخذ رای مزین کرده اند.
«مسعود پزشکیان» و «سعید جلیلی» به عنوان نمایندگان دو جریان و دو دیدگاه متفاوت امروز خود را در معرض رای مردم قرار داده اند و همین تفاوتهاست که رای دهندگان را به شرکت بیشتر در انتخابات نسبت به دور اول ترغیب کرده است. همچنان که رهبر معظم انقلاب پس از انداختن رای خود در صندوق گفتند: «شنیدم که شوق و علاقه مردم بیشتر از قبل است؛ خدا کند که اینطور باشد و اگر اینطور باشد، خرسندکننده است. ان شاءالله مردم عزیزمان موفق شوند رای بدهند و بهترین را انتخاب کنند»
جشن تکلیف سیاسی
دو مرحله‌ای شدن انتخابات هرچند کار دست اندرکاران برگزاری انتخابات را سخت تر کرد و آنان مجبور شدند یک هفته دیگر پای کار باشند اما چند حُسن بزرگ داشت؛ امیرمحمد ۱۸ ساله در این باره می گوید: هفته پیش نتوانستم رای بدهم چون متولد ۱۳ تیر هستم اما امروز رای دادم یعنی اگر انتخابات به دور دوم نمی رفت من باید چهار سال دیگر رای می دادم.
او شرکت در انتخابات را جشن تکلیف سیاسی خود می داند و می گوید: تا پیش از این فکر می کردم وقتی ۱۸ ساله شوم به خیلی از خواسته هایم می رسم مثل گرفتن گواهینامه یا داشتن حساب بانکی به نام خودم؛ اما فکر نمی کردم شانس بیاورم و زودتر از همه اینها جشن تکلیف سیاسی خودم را بگیرم.
مبینا از دانش آموزان پایه دوازدهم که باید هفته آینده در کنکور سراسر شرکت کند نیز پای صندوق رای آمده است؛ می گوید: اگرچه کنکور مهم هست و بیشتر از یکسال است که برای آن درس می خوانم و از همه تفریحاتم گذشته ام اما نتوانستم از انتخابات ریاست جمهوری صرف نظر کنم زیرا می‌خواهم در آینده کشورم سهیم باشم.
وی افزود: اگرچه به خاطر امتحانات نهایی و کنکور برنامه های نامزدها و مناظره هایشان را در تلویزیون دنبال نکردم اما دقیقه نودی خلاصه برنامه های آنها را با آرمان ها و خواسته های خودم مقایسه کردم و پس از مشورت با پدر و مادرم به انتخاب اصلح رسیدم.
نیازمند برابری اجتماعی در حوزه زنان هستیم
زهرا دانشجوی سال اول دانشگاه فرهنگیان است؛ او می گوید که برایش نگاه نامزدها به موضوع زنان و حقوق این قشر اولویت اول را داشته است و در این باره توضیح می دهد: نابرابری های اجتماعی در حوزه زنان در همه جای دنیا وجود دارد؛ حتی در کشورهای غربی و توسعه یافته هم با شکل های دیگری از تضییع حقوق زنان روبرو هستیم و اینطور نیست که بگوییم اینجا وضعیت سیاه است و جاهای دیگر مدینه فاضله؛ بنابراین باید ببینیم که مسئولان و نامزدها برای ارتقای جایگاه زنان در جامعه چه برنامه ای دارند.
وی بر این باور است، در شرایطی که دختران در ورود به دانشگاهها گوی سبقت را از پسران ربوده اند و اغلب آنها تحصیلات عالیه دارند، باید برنامه ریزی بلندمدتی برای استفاده از ظرفیت آنان برای پیشرفت کشور داشت وگرنه همه این سرمایه گذاری ها که از بیت المال برای تحصیل زنان صورت می گیرد، به نتیجه نمی رسد.
این موضوع را زینب، دانشجوی دوره دکتری رشته فیزیک نیز به شکل دیگری بیان می کند؛ او هرچند رای اولی نیست اما به گفته خودش در انتخابات های قبلی شرکت نکرده و برای نخستین بار است که به پای صندوق رای آمده است. وی می گوید: رئیس جمهور باید مدافع حقوق زنان و آزادی های اجتماعی آنان در چارچوب قانون باشد؛ زنان نیمی از جامعه را تشکیل می دهند اما خواسته ها و نیازهای آنان به رشد و پیشرفت تحصیلی و شغلی نادیده گرفته می شود و در شرایط برابر با مردان قرار ندارند.
هر رای یک قدرت نهان برای تغییر جهان
امیرعلی یکی دیگر از رای اولی‌هاست که درباره حضورش در انتخابات گفت: از سال ها قبل با پدرم برای انتخابات می آمدیم؛ او برگه رای را می نوشت و من را بغل می کرد تا در صندوق رای بیندازم ؛ از همان زمانها دوست داشتم که خودم هم بتوانم رای بدهم و امروز این آرزوی من برآورده شد.
وی می گوید: اینکه حق رای داشته باشی، حس خوبی به آدم القا می کند؛ احساس می کنی که یک قدرت نهفته در وجود داری که می توانی جهان را تغییر دهی.
امیرعلی عنوان کرد: انتخاب ما چهار سال از سرنوشت کشور را مشخص می‌کند بنابراین باید شخصی را انتخاب کنیم که برنامه‌ریزی‌های منظم و کارشناسی دارد و کشور را در مسیر درست هدایت می کند.
حسین دانش آموز رای اولی دیگر معتقد است، رسیدگی به مشاغل و اقتصاد کشور مهم‌ترین دلیل من برای حضور در انتخابات است؛ من الان ۱۸ سال دارم و قرار است بهترین سال های جوانی من به دست رئیس جمهوری باشد که امروز انتخاب می شود؛ بنابراین نام هر کس که از صندوق رای بیرون بیاید، به طور مستقیم سرنوشت من و ۸۵ میلیون ایرانی را در دست دارد.
پیگیر مطالبات خود از رئیس جمهور آینده خواهم بود
مصطفی دانشجوی رشته فلسفه است که برای نخستین بار در انتخابات شرکت کرده است؛ او در یک ماه گذشته خود را با انتخابات درگیر کرده، در نشست های دانشجویی و انتخاباتی شرکت کرده و می‌گوید با آگاهی تصمیم خود را برای انتخاب گرفته است.
وی می گوید: انتخاب رئیس جمهور اهمیت بسیاری دارد چرا که جامعه برپایه عملکرد و سیاست دولت‌ها پیش می‌رود. من با توجه به گذشته و سابقه‌های هر نامزد انتخاباتی تصمیم می‌گیرم که به چه کسی رای دهم چراکه عمل کردن مهم‌تر از شعار و حرف است.
وی بر این باور است که در این دوره شور انتخابات در دانشگاه جاری بود و هیجان خاصی را در دانشجویان ایجاد کرد تا در انتخابات شرکت کنند.
سیمین دانشجو معلم است و امسال برای اولین بار می‌تواند در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند. او بر این باور است که رای دادن و شرکت در انتخابات اعتماد به نفس ما را در نقش‌آفرینی در عرصه‌های مختلف بالا می‌برد. ما جوانان سال‌ها مطالبه‌گری و آرمان‌خواهی را آموخته‌ایم و اکنون زمان آن است که در رئیس جمهور آینده به دنبال مطالبات خود باشیم.
توجه به حقوق زنان، کاهش بیکاری و تورم و ارتقای جایگاه کشور در عرصه های بین المللی از معیارهای او برای انتخاب اصلح بوده است.
سیمین می گوید: امیدوارم دولت چهاردهم از معلمان حمایت کند تا با انگیزه بالا تدریس کنند و آینده دانش آموزان را بسازند.
صدرا دانش آموز دیگری است که پس از انداختن رای خود در صندوق، چنین می گوید: امروز رئیس جمهور انتخاب می کنم و چهار سال بعد یعنی وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل می شوم، رئیس جمهور باید به من بگوید برای آینده من و شغل من چه کرده است. من از رئیس جمهور منتخب انتظار دارم که از همین فردا به فکر عمل به وعده هایش باشد.
براساس اعلام وزارت آموزش و پرورش، تعداد رای‌اولی‌ها در دور اول انتخابات یک میلیون نفر بود که با کشیده شدن انتخابات به دور دوم، تعداد آنها هم بیشتر شده و همه متولدین ۱۵ تیر ۱۳۸۵ به قبل می توانند در این انتخابات شرکت کنند.
نظر شما