مکتب متعالی امام حسین(ع)؛ نسخه‌ای کارآمد برای سلوک و جاودانگی

اماما، راه زندگی من مانند مسیری با چاله‌هایی از غم پر شده، هر قدم که برمیدارم در چاله‌ای از غم می‌افتم و دوباره برمی‌خیزم تا ادامه دهم اما نمی‌دانم که جلویم چاله‌ای عمیق تر است.تو که راهت را شناختی، تو که مسیرت را دانستی، تو که برای زندگی‌ات پایانی زیبا داشتی، به من بگو چگونه بر این مسیر بی‌پایان، پایان دهم؟

حسین(ع) فردی نبود کـه تنها در تاسوعا و عاشورا برای او گریست و سوگوار ماتمش بود.

آموزگار بزرگ شهادت اکنون برخاسته اسـت تا بـه همه‌ آن‌ها کـه جهاد را تنها در توانستن می‌فهمند و بـه همه‌ آن‌ها کـه پیروزی بر خصم را تنها در غلبه بیاموزد کـه شهادت نه یک باختن، کـه یک انتخاب اسـت، انتخابی کـه در آن؛ مجاهد با قربانی کردن خویش در آستانه معبد آزادی و محراب عشق پیروز می‌شود و حسین وارث آدم کـه بـه بنی آدم زیستن داد و وارث پیامبران بزرگ کـه بـه انسان چگونه باید زیستن را آموخت.

نباید فراموش کرد که هیچ نمونه‌ای از شجاعت بهتر از این‌که حسین(ع) از لحاظ فداکاری و شهامت نشان داد در عالم پیدا نمی‌شود حتی غیر مسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را کـه این جنگ اسلامی تحت لوای آن انجام گرفت، انکار کنند و این واقعیت دارد کـه محبت و سوگواری برای امام حسین(ع) انسان را زود بـه مقصد می‌رساند.

حسین میزان سنجش صداقت آدمی، تفسیر بعثت، ترجمان نبوت و معنای امامت است؛ قبول ولایت حسین، برات آزادی انسان از جهنم پلیدی است و راه حسین، کوتاهترین راه رسیدن به جاودانگی است.

امروز روز حسین(ع) است و تمرین سوختن، تمرین شعله ور شدن، تمرین سوختن در آتش عشق، مشق فداکاری و ایثار، تمرین جانبازی با دستان بریده، محرم تمرین عاشقی است با سر بریده.

محرم ماه عاشورا است و شهید ۶ ماهه، محرم ماه دل‌های شکسته کودکان حرم است و زینب شکسته بندی که خود بیش از همه می‌شکند، محرم ماه داغ برادر است و سرداری که مشک بر دندان در راه خیمه‌های کودکان تشنه آسمانی گام بر می‌دارد.

نه اشک‌ها در چشم دوام می‌آورند نه حرف‌ها بر زبان، روایت درد آسان نیست و زبان بسیار ناتوان در گفتن ناگفتنی‌ها است.
زمان می گذرد؛ روزها از پی روزها و سال ها از پی سال ها اما حادثه کربلا همواره جلوه ای روشن تر و طراوتی روح بخش‌تر می‌یابد. هرچه زمین و زمان کهنه‌تر می‌شود، حماسه کربلا نوتر می‌گردد. راستی رازش چیست و رمزش در کجا نهفته است؟ چرا این حادثه خون رنگ پدید آمد؟ چگونه شد که لاله های بوستان رسالت پرپر شدند؟ کربلا ماندگار است چون حسین و راه حقی که دنبال کرد پایدار است محرم و عاشورا همیشه زنده است چون خون و حماسه در رگ های غیرتمندان الهی حقیقت‌جو همواره جوشان است.