مبارزه با ملخ مراکشی و بومی در هزار هکتار از مزارع گلستان انجام شد

کیانوش حق‌نما روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: ۱۰ تیم‌ کارشناسی در گرگان، گنبدکاووس، آق‌قلا، بندرترکمن، گمیشان، آزادشهر، مینودشت، رامیان، کلاله و مراوه‌تپه در کنار تیم ستادی عملیات ردیابی و مبارزه با ملخ مراکشی و بومی را در استان از فروردین ماه آغاز کردند.

وی افزود: بیشترین سطح مبارزه با ملخ مربوط به آزادشهر به میزان ۶۶۰ هکتار بود و هم اینک به غیر از عرصه‌های حفاظت شده نوار ساحلی گمیشان در محدوده منابع طبیعی و محیط زیست و بخشی از محدوده اراضی کشاورزی شاهکوه گرگان در سایر نقاط استان این آفت کنترل شد.

مدیر حفظ نباتات جهاد کشاورزی گلستان تراکم ملخ‌های مراکشی و بومی را در نوار ساحلی گمیشان بالا دانست و بیان کرد: لازم است با همکاری منابع طبیعی و محیط زیست اقدامات لازم برای مبارزه با این آفت انجام شود تا در چند روز آینده شاهد هجوم آنها به سمت مزارع کشاورزی و باغ‌های این شهرستان نباشیم.

حق‌نما مهمترین چالش مبارزه با ملخ مراکشی در گلستان را کمبود خودرو مناسب اعلام کرد و گفت: تیم‌های کارشناسی به دلیل نداشتن خودروی مناسب برای انجام عملیات ردیابی و مبارزه با این آفت در مناطق سخت گذر کوهستانی دچار مشکل هستند.

وی ادامه داد: ۹ دستگاه خودرو کمک‌دار برای حوزه حفظ نباتات جهاد کشاورزی استان درخواست دادیم و امیدواریم هرچه زودتر تامین شود.

مدیر حفظ نباتات جهاد کشاورزی گلستان گفت: در کنار مبارزه شیمیایی در برخی نقاط استان از جمله گنبدکاووس و مراوه‌تپه پرنده سار گلوقرمز که از ملخ مراکشی تغذیه می‌کند نقش مهمی در مبارزه طبیعی با این آفت دارد.

حق‌نما اظهار کرد: سابقه مبارزه با آفت ملخ مراکشی در استان به سال ۱۳۰۵ برمی‌گردد و اجرای عملیات ردیابی و مبارزه با ملخ همه ساله از ارتفاعات خشت‌لی در شمال شرقی مراوه تپه شروع شده و در سایر مناطق ادامه می‌یابد.

به گزارش ایرنا، هجوم ملخ‌ مراکشی به مراتع شمال استان گلستان در محدوده مرز خشکی ایران و ترکمنستان حدود ۹۰ سال سابقه دارد و زیستگاه این آفت وسعتی به طول ۱۲۰ کیلومتر و به عرض ۳۰ کیلومتر از حوالی شهرستان آق قلا تا مراتع و چراگاه‌های شهرستان مرزی مراوه‌تپه را در بر می‌گیرد.

ملخ مراکشی از مهمترین گونه‌های ملخ زیان‌آور در ایران است که به مراتع، مزارع غلات و صیفی حمله کرده و آسیب وارد می‌کند و علاوه بر مبارزه شیمیایی با این آفت، نوعی پرنده به نام “سار گلوسرخ” نیز از دشمنان بیولوژیک این آفت به شمار می‌رود.